Anong Mga Interview Ng May-Akda Ang Naglalarawan Ng Umiiyak Ang Puso?

Isang paborito kong pag-usapan ay ang mga interview ng mga may-akda na talaga namang tumatagos sa puso. Isa sa mga pinakamagandang halimbawa ay ang interview kay Yoshihiro Togashi, ang may-akda ng 'Hunter x Hunter'. Sa kanyang mga pahayag, makikita ang mga saloobin niya tungkol sa kanyang sariling mga laban at ang epekto ng stress at kalusugan sa kanyang mga gawa. Ang kanyang pag-amin na nahirapan siya sa mga mental health issues habang nagsusulat ay nagbigay ng mas malalim na pag-unawa sa mga tema ng kanyang kuwento, tulad ng pagsasakripisyo at pag-asa. Nakakakita tayo ng malaman na ang mga karakter na umiiyak at nagdaranas ng hirap ay sumasalamin din sa kanyang mga tunay na damdamin, na para bang tayo ay nasa isang napakalalim na usapan sa kanyang puso.

Bilang karagdagan, naging sobrang makahulugan para sa akin ang interview kay Makoto Shinkai, ang direktor ng mga pelikulang 'Your Name' at 'Weathering With You'. Madalas niyang banggitin ang mga karanasan sa kanyang sariling buhay na nagbigay inspirasyon sa kanyang mga gawa. Habang nagkukwento siya tungkol sa mga luhang dulot ng pagbibitiw at hindi pagkakaunawaan, nararamdaman mong talagang ninanais niyang ipahayag ang mga damdaming iyon sa bawat frame ng kanyang pelikula. Ipinakita niya na, kahit sa mga pahayag ng pag-ibig at pagnanasa, may mga sugat na kailangang paghilumin.

Ang mga interview nina Haruki Murakami ay isa ring magandang halimbawa. Sa tuwing nagbabahagi siya ng kanyang karanasan, hinuhubog niya ang isang mundo ng kalungkutan at pagsasalamin. Sa kanyang mga salita, nakikita ang pag-aakit ng kalungkutan na puno ng mga tanong at walang katiyakan. Ang kanyang malalim na pagbubulay-bulay sa mga paksa ng pag-ibig at pagkakahiwalay ay talagang bumabalot sa damdaming nakakabighani at sa isang paraan, lumalampas sa mga hangganan ng ating pagkakaunawa.

Pagdating sa romance drama, ang mga interview ni Natsuki Takaya, ang may-akda ng 'Fruits Basket', ay nagbigay sa atin ng mas malalim na koneksyon sa mga tema ng trauma at pagtanggap. Sinasalamin niya ang mga malasakit at pag-aalala sa kanyang mga tauhan at ang kanilang mga journeys, binubuo ang isang mundo kung saan ang puso ay nasaktan pero may pag-asa pa rin sa pagbuo muli. Sa mga panayam na ito, nakikita mo kung paano ang bawat sakit at saya ay isang bahagi ng kanyang sariling kwento.

Huli na, ngunit hindi ito nakabawas sa halaga, ang mga interview ni Tsukasa Hojo na may kinalaman sa 'City Hunter'. Ang kanyang mga saloobin sa mga karanasan ng mga karakter na puno ng pag-ibig at pagkukulang ay nagbigay-diin sa kailangan natin bilang tao na mahanap ang balanse sa pagkakaibigan at pag-ibig, kaya’t nagiging makabagbag-damdamin ang mga kuwentong kanyang isinulat. Sa mga pahayag niyang iyon, parang nadarama niyang may boses ang mga luha ng bawat nilalang.

Napapangiti ako sa mga interview ni Natsuki Takaya, dahil totoo ang kanyang mga sinasabi. Ang kwento ng 'Fruits Basket' ay puno ng mga emosyon at masalimuot na relasyon, at ang pagbabahagi niya sa kanyang mga inuugnyo ay nagpapakita kung paano natin maaaring makakonekta sa mga karakter, lalo na kung madalas tayong nagkakaroon ng ganitong karanasan. Ang mga pangunahing tauhan na umiiyak at naghahanap ng kasama, para bang sinasabi rin ng mga salitang iyon ang mga bagay na hindi natin mabanggit. Minsan, nandito tayo para sa mga karakahang buhay at puso, at ang mga in-interview na ito ay nagpapadama sa atin ng koneksyon na hindi madaling ipaliwanag!

Isang magandang pagkakataon ito para talakayin ang mga interview ng mga may-akda na umiiyak ng puso. Ang interview ni Yoshihiro Togashi ay talagang nakaapekto sa akin, lalo na ang kanyang mga kwento sa mga laban niya sa mental health habang sinusubukang tapusin ang 'Hunter x Hunter'. Ang mga salita niyang puno ng damdamin, habang kinikwento ang kanyang mga pagdududa at takot, ay talagang nagbigay-diin kung paano masalimuot ang proseso ng pagsusulat. Kahit na puno ng hiwaga at pakikipagsapalaran ang kanyang kwento, ang mga tunay na damdamin na iyon ang nagbigay sa akin ng inspirasyon.

Kamakailan, nakapanood din ako ng interview ni Makoto Shinkai. Talaga namang napaka-personal ng kanyang mga sinasabi tungkol sa pagmamahal at pagkakahiwalay, na nagbigay sa akin ng sobrang damdamin. Ang kanyang pelikula, 'Your Name', ay nag-uumapaw ng emosyon at talagang madalas food for thought ang kanyang mga sinasalamin. Minsan, ang mga interview na ito ay tila nagbibigay-daan para mas maunawaan natin ang mga tauhan na ating minamahal sa mga kwento.

Mas kwela din ang interview ni Haruki Murakami. May mga pahayag siyang nagpapaalala sa mga tao kung paano ang buhay ay puno ng mga katanungan at kung paano ang mga alaala ay bumabalot sa ating mga desisyon. Ang mga temang hinahawakan niya sa kanyang mga kwento ay madalas na nagrerefleksyon mula sa kanyang sariling petisyon sa buhay. Isang bagay na mahirap kalimutan.

Palagi nating naririnig ang salitang 'art imitates life', pero sa mga interview ng mga may-akda, talagang makikita mo ang tunay na bagay na ito. Ito ang nag-uugnay sa atin sa mga karakter at kwentong bumabalot sa ating damdamin.

Nakatutuwang talakayin si Tsukasa Hojo at ang kanyang mga pananaw tungkol sa buhay at pag-ibig sa mga interview. Madalas niyang sinasabi na ang likha niya ay puno ng damdamin mula sa kanyang sariling karanasan. Sa 'City Hunter', ang mga tauhan ay nahaharap sa mga pagsubok na tila real-life, kaya’t pumapasok ang puso at masakit na katotohanan sa kanyang kwento. Ang pagsasama ng aksyon at emosyon ay tila napaka-natural na bagay para sa kanya, kaya't kahit sa mga mabilis na eksena ng laban, damang-dama pa rin ang mga hinanakit nila. Ang mga ganitong interview ay hindi lamang nagbibigay ng liwanag kundi nagbibigay-diin kung bakit talagang bumabalik-balik tayong lahat sa mga kwento ng mga may-akda.

Bilang isang mahilig sa anime at manga, ang mga pahayag ni Togashi at Shinkai ay talagang nagbibigay-diin sa katotohanan na ang sining ay puno ng pangarap at kontra sa realidad. Kung minsan, ang mga kwento tungkol sa pag-ibig at pagsasakripisyo ay parang umuukit sa ating mga alaala. Ang mga interview na ito ay nagtuturo sa atin na ang bawat nagpapahayag ng emosyon ay may kwentong dapat ipaghimog, kaya’t siya ating sinusubaybayan ang mga kwentong bumabad sa ating mga puso.