Paano Nakakatulong Ang 'Nasa Tao Ang Gawa Nasa Diyos Ang Awa' Sa Mga Tao?

Isang simpleng paalala ito para sa lahat na ang pagkakaroon ng pagsisikap ay mahalaga, pero hindi dapat kalimutan na may mas mataas na kapangyarihan na namamahala sa ating mga buhay. Kaya't lubos itong nag-uudyok na maging masipag at positibo, lalo na sa mga pagkakataong tila wala nang pag-asa.

Sa bawat hakbang natin sa buhay, tila may malalim na kahulugan ang kasabihang ‘nasa tao ang gawa, nasa Diyos ang awa’. Para sa akin, isang napakahalagang paalala ito na nagbibigay-inspirasyon sa akin na kumilos at magtrabaho nang mabuti, habang alam kong may mga bagay na hindi ko makontrol. Isang magandang halimbawa ay kapag ako ay sumasali sa mga kompetisyon, lalo na sa larangan ng sining at pagsulat. Pinagsisikapan kong magbigay ng pinakamahusay, sinisigurado kong nailalabas ko ang aking talento at kakayahan, pero sa dulo, ang resulta ay maaaring hindi palaging ayon sa plano. Sa mga pagkakataong iyon, nararamdaman ko ang pag-asa kapag naisip kong may mas mataas na layunin ang lahat ng ito. Kung hindi ko man makamit ang gusto ko, nagiging aral ito upang lumago at magpatuloy sa mga susunod na hakbang.

Nakatutulong ito sa akin na buuin ang aking tiwala sa sarili at tiyakin na hindi ako nag-iisa sa aking mga laban sa buhay. Alam kong may mga pagkakataong ang aking mga pagsisikap ay maaaring hindi agad magbigay ng bunga, ngunit sa pananalig na ang Diyos ay may mas mataas na plano, nagiging mas madali ang pagharap sa mga pagsubok. Madalas kong nakikita ang mga tao na itinataguyod ang kasabihang ito sa kanilang mga buhay sa iba’t ibang aspeto — mula sa mga estudyante na nag-aaral ng mabuti para sa kanilang mga miting, hanggang sa mga manggagawa na gumagawa ng lahat para sa kanilang pamilya. Ang kasabihang ito ay nagsisilbing gabay na nagpapahintulot sa atin na magsikap samantalang hinahayaang maipakita ang awa at tulong mula sa iba, lalo na sa panahon ng pangangailangan.

Ang pagiging positibo at ang pag-asa na ibinubunga ng kasabihang ito ay dapat talagang mapanatili sa ating mga isip at puso. Kailangan natin ang mga ito, at sa paraan ng ating pagkilos at pananampalataya, tayo ay layong matuto at umunlad sa ating mga paa. Hindi lahat ng bagay ay makakamit nang madali, pero sa kasanayan ng pagtitiwala at pagsisikap, natututo tayong maging matatag at resilient sa mga hamon ng buhay.

Sa aking pananaw, ang kasabihang ‘nasa tao ang gawa, nasa Diyos ang awa’ ay parang kumbinasyon ng responsibilidad at pananampalataya. Makikita ito sa pang-araw-araw na buhay, lalo na sa ating mga desisyon at aksyon. Haliburton, kapag may isang taong naghahanap ng trabaho, hindi sapat na umasa lamang sa swerte, kundi may kailangan talagang gawin — mag-update ng resume, mag-apply sa mga kumpanya, at makipag-network. Gayundin, kung ang mga effort mo ay hilo hanggang mahulog, nariyan ang konteksto ng awa. Maaaring sa huli, hindi mo makuha ang posisyon, ngunit ang lahat ng iyong ginawa ay naglalaman ng aral at pag-unlad.

Madalas kong makita itong kasabihan kapag nagsasagawa ng mga proyekto kasama ang aking mga kaibigan. Halimbawa, kung magkakaroon kami ng group presentation, kailangan naming pagsikapan ang bawat bahagi. Bawat isa sa amin ay may ginagampanang bahagi upang makarating sa isang magandang resulta, pero, tiyakin din naming may suporta sa isa’t isa, umiikot sa aming pagtitiwala na ang aming mga pagsisikap ay gagantimpalaan sa tamang oras.