Mag-log inSi Léa ay namumuhay ng mapayapa kasama si Thomas, isang mahinahon at predictable na lalaki na kanyang pakakasalan. Ngunit ang hindi inaasahang pagbabalik ni Nathan, ang kanyang kambal na kapatid na may nakakamanghang alindog at malayang kaluluwa, ay nagpapabagsak sa kanyang maayos na mundo. Sa isang salu-salo na inihanda para sa kanya, si Nathan ay pumasok nang may kapansin-pansin na presensya at sa puso ni Léa, isang bitak ang nagbukas. Ang kanyang nag-aapoy na tingin, ang kanyang mga salitang puno ng pagnanasa, ang kanyang paraan ng pamumuhay na walang hangganan… lahat sa kanya ay naguguluhan at hindi maiiwasang humahatak sa kanya. Sa pagitan ng rasyonalidad at pagnanasa, katapatan at tukso, si Léa ay naguguluhan. At kung ang tunay na pag-ibig ay hindi matatagpuan sa lugar na palagi niyang inisip? Kapag ang dalawang puso ay tumitibok sa hindi pagkakasabay… aling dapat pakinggan?
view moreSa gabi ng pagdiriwang, ang apartment ay nagniningning ng libu-libong maliliit na eleganteng detalye: mga diwa-diwang ilaw, mga kandila na nakahanay sa console, at isang malambot na musika ng ambiance na lumulutang sa pagitan ng mga nagsisimulang pag-uusap. Ramdam sa hangin ang isang tiyak na solemnidad, na parang may mahalagang bagay na malapit nang mangyari.Si Thomas ay pabirang umiikot mula sa isang sulok patungo sa kabila ng silid, halatang puno ng kasabikan. Nagsusuot siya ng bagong-bagong suit, maayos ang pagkakagawa, kulay asul ng gabi, na nagbigay-diin sa kanyang matangkad na pangangatawan. Sa coat rack sa pasukan, isang iba pang suit, kaparehong bago, ang naghihintay kay Ethan.Si Léa naman, ay nakatayo malapit sa salamin sa pasilyo, inaayos ang isang itim na damit na hindi na niya sinuot mula sa isang malalayong gabi. Isang simpleng cut, bahagyang lumalawak sa balakang, na umaangkop sa kanyang katawan nang walang labis na pagmamalaki. Wala siyang sinabi tungkol sa pagkalimo
Sa umaga, si Léa ay nagising sa isang tinig na hindi niya narinig sa mahabang panahon: si Thomas, masaya, halos euphoric.Nasa balkonahe siya, may telepono sa tenga, nagtatawa, sumisigaw, mabilis na nagsasalita, puno ng sigla.Nakatagilid siya sa loob ng ilang sandali, nakapikit, nakatingin, nakikinig nang hindi gumagalaw. Ang tawang iyon, hindi na niya naririnig mula sa kanya.At tiyak na hindi kasama siya.Dahan-dahang tumayo siya, tumawid sa silid sa isang sinadyang katahimikan, at nagtungo sa banyo. Ang malamig na tubig mula sa gripo ay nagbalik sa kanya, parang isang electroshock. Tumingin siya sa salamin, tinanaw ang mga bakas ng isang gabing walang pahinga, ang kanyang mga mata ay namamaga at may mga bilog. Inayos niya nang kaunti ang kanyang buhok, mabilis na nag-ponytail, at lumabas.Si Thomas ay abala pa rin sa telepono.Laging masaya.Laging wala sa kanyang isip.Hindi niya sinubukang putulin siya. Hindi siya mapapansin ni Thomas.Pumasok siya sa kusina, nagluto ng tsaa, da
Ang araw ay lumipas sa isang malabo ng mga pulong at paulit-ulit na mga gawain. Si Léa ay nagsisikap na mag-concentrate sa kanyang mga proyekto, sa mga tuwid na linya at mga kurba na kanyang iginuhit, sa mga plano na kanyang inaayos ng millimeter… ngunit ang kanyang isip ay walang tigil na naglalakbay. Tumakas ito sa tuwing siya ay nagpapabaya, itinatapon siya sa mga hindi kilalang tanawin, mga masiglang lungsod, puno ng buhay, kung saan siya ay maaaring maligaw at muling mabuhay. Siya ay nangangarap ng paglalakad sa mga eskinita ng isang banyagang lungsod, ng lasa ng hindi alam, ng init ng isang bagong tingin. Siya ay nangangarap ng kalayaan, ng isang sariwang hangin na magwawalis sa nakakapagod na monotoniya.Habang ang mga oras ay lumilipas, siya ay nakakaramdam na siya ay lumalayo sa kanyang sarili. Ang screen sa kanyang harapan ay isang opaque na pader lamang, at sa likod nito, ang malabong mga contour ng isang babaeng pagod na sa pakikipaglaban sa isang masyadong makitid na buha
Matapos lunukin ang huling kagat ng tinapay, si Thomas ay tumayo nang walang ibang salita. Inayos niya ang manggas ng kanyang kamiseta, awtomatikong kinuha ang kanyang jacket mula sa likod ng upuan, at lumapit kay Léa.Naglagay siya ng mabilis na halik sa kanyang noo, halos awtomatiko. Isang galaw na naging ugali na, na nawala na ang kahulugan.— Hanggang mamaya, bulong niya.Si Léa ay hindi sumagot. Isinara niya ang kanyang mga mata sa isang sandali, kahit na hindi niya maiiwasang damhin ang panandaliang init ng kontak na iyon, na nagtataka kung simula kailan hindi na ito nagdudulot sa kanya ng anumang damdamin.Isinara ng pinto ang pasukan na may tahimik na tunog, at bumalik ang katahimikan.Naiwan siya doon, nag-iisa sa mesa, hawak ang kanyang tasa na ngayo'y malamig na. Ang amoy ng kape ay patuloy na lumalutang sa hangin, ngunit tila banyaga ito sa kanya.Lahat sa apartment na ito ay tila maayos, malinis, nakaayos... maliban sa kanyang puso.Naghanda si Léa para sa araw. Tiningnan






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.