Paano Tumutukoy Ang Alikabok Sa Ilalim Ng Dagat Sa Mga Nobela?

Kapag pinag-isipan ko ang impresyon ng alikabok sa ilalim ng dagat, napapansin ko ang mga simbolismo nito sa mga kwento. Ito ay tila nagpapahiwatig ng mga naantalang pangarap o mga lihim na dapat itago. Halimbawa, sa ‘The Ocean at the End of the Lane’ ni Neil Gaiman, ang alikabok na ito ay nagdadala ng nostalgia at pagninilay. Isang metaporang maaaring maiugnay sa ating mga karanasan sa buhay at mga nakatagong alaala na madalas nating pinipiling kalimutan kaya’t ang mga kwento ay nagiging mas makabuluhan at mas malalim.

Sa mga nobela, ang alikabok na ito sa ilalim ng dagat ay nakatalukbong sa mga tagumpay at pagkatalo ng mga tauhan. Nakakaakit ang mga kwento dahil madalas natin itong natutunghayan sa mga paglalakbay ng mga pangunahing tauhan; bukod dito, may mga palatandaan na ito ay nagbabago sa kanilang mga pananaw sa buhay. Kadalasan, ang alikabok ay tila nagiging simbolo ng mga dalang sakit at mga alaala.

Ang dami ng koneksyon sa iba’t ibang nobela tungkol dito ay lagi na lang nagbibigay-diin na sa ilalim ng dagat, anuman ang alikabok nito, naroon pa rin ang isang pagkakaugnay-ugnay. Kaya kahit na mistulang tahimik at malalim, ito ay puno ng damdamin at kwentong bumabalot kadalasan sa ating mga puso at isipan.

Minsan, naiisip ko na ang alikabok sa ilalim ng dagat ay nagiging simbolo ng mga nakatagong yaman at mga lihim. Sa mga kwentong isinulat, ito ay parang nagsisilbing harang sa mga alaala at nasa inang kabuhayan ng mga tauhan. Ang mga nobela kung saan naglalarawan tayo ay puno ng mga pagkakataon na nagkakaroon ng pagsasanib ang mga mundo, kahit sa ilalim ng dagat. Sinasalamin nito ang mga bagay na kasinungalingan o naaalala, at ng mga tunay na hamon. Gamit ang alikabok para ipakita ang mga aspeto ng mentalidad at pag-aakalang may halaga, lumiliko itong nakakaengganyo at kapana-panabik.

Dahil sa maraming kwento at pantasya ng mga nobelang isinasalaysay sa ilalim ng dagat, ang alikabok na ito ay kumakatawan sa mga nakatagong lihim at masalimuot na kasaysayan. Para sa akin, ang ‘alikabok’ sa ilalim ng dagat ay hindi lamang simpleng dumi, kundi simbolo ito ng mga nakalipas na sibilisasyon at mga kaguluhan na nahulog sa paglimos ng dagat. Sa maraming mga kwento, mula sa ‘The Little Mermaid’ hanggang sa mga mas modernong nobela gaya ng ‘The Deep’, ang mga pook na ito ay puno ng misteryo, at ang alikabok ay lumilikha ng surreal na atmospera sa kwento. Isipin ang mga nawawalang kayamanan o mga bangkay ng barko; ang mga ito ang nagbibigay-diin sa halaga ng mga yaman na nakatago sa malalalim na pook! Pati na rin, ang ‘alikabok’ ay maaaring magpahiwatig na kahit anong makuha o makamit natin, may mga bagay na sa tingin natin ay naiiwan habang lumalayo tayo mula sa mga alaala.

Isa sa mga kamangha-manghang aspeto ng mga kwentong ito ay ang paraan ng paghubog ng mga manunulat sa ideya ng ‘cean depths.’ Nagsisilbing backdrop ito para sa mga paglalakbay, mga pakikipagsapalaran, at mga kwento tungkol sa pagtuklas. Sa pagtingin ko, ang alikabok dito ay may simbolikong halaga; nagiging representasyon ito ng mga pangarap, mga pag-asa, at mga takot. Isang buong mundo ang nagbubukas kung saan maari tayong makilala sa mga tauhan na naglalakbay mula sa maisip lang na mga kapaligiran patungo sa mas maganda o mas malalim na mga karanasan. Ang paksa ng alikabok sa ilalim ng dagat ay tila bumubuo ng mga koneksyon sa labas ng tubig – sa ating mundong ibabaw.

Sa kabilang banda, sa mga kwento, ang alikabok na iyon sa ilalim ng dagat ay nakakakuha ng mas malalim na konteksto. Madalas itong ginagamit upang ipakita ang mga epekto ng panahon, kapaligiran, at katangian ng mga nilalang sa mga kwentong ligaya at trahedya. Sinusubukan ng mga manunulat na bigyang-diin ang hindi nakikita – tulad ng paglabas sa isang mundo kung saan ang mga emosyon at alaala ay nakakulong. Doon, ang alikabok ay parang simbolo ng mga pagbuo at pagbagsak ng mga pangarap. Kaya, ang mga kwento sa ilalim ng dagat ay laging nagdadala sa akin ng pagninilay-nilay sa ating pagkatao at mga karanasan, na nagtuturo sa akin na ang mga alikabok ng ating buhay ay maaaring itago o ipakita, depende sa ating mga desisyon bilang mga tauhan sa ating sarili namang kwento.

Kahit sa malalim na dagat, nariyan ang mga alikabok na nagbibigay-kulay sa ating mga pangarap. Ang mga nobela, sa pambihirang paraan, ay nagiging salamin kung saan makikita natin ang ating mga sarili sa mga tauhang nililikha ng ibang tao. Kaya’t sa pag-aaral ko sa mga kwentong ito, napagtanto kong ang alikabok ay hindi lamang dumi, kundi nagsisilbing mahalagang bahagi ng aming paglalakbay at mga kwento. Isang napakabuting tunay na alaala ng pinagmulan ay nanatili, kahit gaano kalalim ang dagat. Ang ideya ng paglalakbay at pagkalimutan ay bumabalot sa akin sa mga kwentong ito at nagiging dahilan kung bakit patuloy akong nahuhumaling sa panitikan na ito.

Ang alikabok mula sa mga nobela sa ilalim ng dagat ay parang taglay na misteryo sa bawat pahina. Sinasalamin nito ang mga ideya ng nakalipas at kung ano ang maaaring ipakita sa hinaharap. Kahit gaano kahalaga ang kwento, ang alikabok ay nagpapahayag na ang mga bagay ay hindi laging mahuhuli sa kasaysayan. Ang mga nabubuong alaala ay kumakatawan sa takot at pag-asa, kaya’t napaka interesanteng talakayin ito.