ตกหลุม รักภาษาอังกฤษ

เขา ผู้ชายธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ในรั้วมหาลัยใครๆ ต่างก็รู้ว่าคิมหันต์นั้น หล่อ รวย เก่ง เท่ห์ ฮ็อต และ โหด!!! แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้ว เขาคือทายาทมาเฟียที่กำลังจะขึ้นมาสื่อทอดตำแหน่งต่อจากพ่อ แต่มีข้อแม้ว่าเขาจะต้องหานายหญิงคนใหม่ และแต่งงานก่อน ถึงจะขึ้นรับตำแหน่งได้ ส่วนเธอ ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่อยากมีชีวิตที่สงบสุข นิสัยนิ่ง และเย็นชาเป็นบางครั้ง จนหลายคนคิดว่าเธอนั้นหยิ่ง! โลกส่วนตัวสูง! เข้าถึงยาก! และที่คริสตัลต้องแสดงออกแบบนั้น นั่นก็เพราะว่ามีเหตุผลบางอย่าง…แต่จริงๆ แล้วน้อยคนนักที่จะรู้ว่าตัวตนจริงๆ ของเธอนั้น ทั้งแสบ ซน ดื้อ และขี้อ้อนมากๆ เมื่อผู้ชายโหด และผู้หญิงที่ใครๆ ก็คิดว่า หยิ่งและโลกส่วนสูง มาเจอกันความวุ่นวายจึงได้เกิดขึ้น… “คนอะไร ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย” “ไม่มีความเป็นผู้หญิงแล้วมันยังไง…เอาพี่ทำผัวได้แล้วกัน!” “งั้นก็เอาต้องนี้เลยสิ!!”

"รู้จักไหม คำว่าวันไนท์น่ะ!"เราควรจบกันแค่คืนนั้น ไม่ควรมาเจอกันอีก!! (คิว×เตยหอม)

ชาติก่อน เมื่อเจียงเฟิ่งหัวถูกพระราชทานสมรสให้เป็นชายาอ๋องของเหิงอ๋องเซี่ยซางนั้น นางไม่ได้รับความรักจากเหิงอ๋อง นางเข้าใจว่าขอเพียงตนเองรักษาธรรมเนียมมารยาท จัดการเรื่องราวต่างๆ ด้วยตนเอง สงบเสงี่ยมเจียมตัว อุทิศตนปรนนิบัติ ถึงขั้นโอนอ่อนเอาใจ ความจริงใจของนางจะต้องแลกความรู้สึกดีๆ มาได้อย่างแน่นอน เฝ้ารอให้ถึงวันที่อุปสรรคทั้งมวลผ่านพ้น ผู้ใดเลยจะคาดคิด ความเอ็นดูที่แม่สามีมีต่อนางมิใช่เรื่องจริง สามีใจแข็งดุจก้อนหินหากมีใจให้ชายารองกลับเป็นเรื่องจริง แม้แต่ลูกบังเกิดเกล้าทั้งสองยังถูกชายารองยุแยงให้รังเกียจนาง เกลียดชังนาง จนนางตรอมใจตายไปในวัยสามสิบห้าปี เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็ได้ย้อนกลับมาตอนอายุห้าขวบ ทราบว่าจะถูกพระราชทานสมรสเป็นชายาของเหิงอ๋องตอนอายุสิบห้า ทั้งรู้ว่าวันหน้าเหิงอ๋องจะได้ก้าวขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์ฮ่องเต้ นางจึงวางแผนสิบปีอย่างใจเย็น รอให้มีราชโองการประทานสมรสแล้วค่อยแต่งงานกับเหิงอ๋อง ชาตินี้ นางจะไม่ก้มหน้ายอมจำนนงอมืองอเท้ารอความตายอีกแล้ว ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการแบบไหน นางก็จะต้องกลายเป็นมารดาของแผ่นดินให้จงได้ นางรู้เพียงว่า ผู้ใดไม่เห็นแก่ตัวแล้วไซร้ ฟ้าดินจักลงทัณฑ์ ***** ตั้งแต่ชายาอ๋อง ชายารัชทายาท ฮองเฮา ไทเฮา ไทฮองไทเฮา คอยดูเถอะว่าเจียงเฟิ่งหัวจะก้าวผ่านชีวิตอันรุ่งโรจน์นี้อย่างไร

เขาเกลียดข้าเพียงเพราะข้าเป็นกาฝากที่เข้ามาอาศัยในจวนอ๋อง เขาทำร้ายและรังแกข้าสารพัด เขานำสิ่งที่ข้าต้องการมาต่อรองให้ข้าเป็นสตรีของเขา เขาห้ามข้ารู้สึกห้ามหึงห้ามหวง เขาคิดว่าข้าจะทำได้งั้นรึ

เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………

ฉันกุมความลับของเธอแล้ว ดูท่าเธอจะหนียากสักหน่อยนะ ฉันมันพวกเกลียดการโกหกซะด้วยซิ เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะสั่ง!