นิยายไทย

เธอ ผู้ต้องใช้หนี้เขาถึงยี่สิบล้านด้วยร่างกายของเธอ เขา ผู้มีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว ความรักต้องห้ามระหว่างท่านประธานหนุ่ม กับ ลูกหนี้สาวจะเป็นอย่างไรต้องติดตามในท่านประธานร้อนเร่า ******************** สำหรับชีวิตเธอควรจะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์หรือหงส์ปีกหักก็คงไม่เกินจริง จากชีวิตคุณหนูบ้านรวย ไฮโซคนดัง แค่เพียงไม่กี่เดือนเธอแทบจะไม่เหลืออะไรเลย คุณพ่อของเธอเป็นนักการเมืองใหญ่ ถูกยึดทรัพย์ และท่านชิงฆ่าตัวตายตั้งแต่คดียังไม่ตัดสิน ส่วนคุณแม่ก็ด่วนจากไปตั้งแต่เธอยังเด็ก หลังจากเธอเดินเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลอยู่หลายต่อหลายเดือน สุดท้ายเพื่อรักษาบริษัทฟู้ดดีไซน์ของตนเอง เธอต้องหาเงินมาซื้อหุ้นอีกครึ่งหนึ่งของผู้เป็นพ่อ ก่อนที่บริษัทจะกลายเป็นของคนอื่น

หลังจากนางในดวงใจในใจของเขาเสียชีวิต เจียงวั่งโจวก็เกลียดชังข้ามาสิบปี ข้าพยายามทำดีทุกวิถีทาง ทว่าเขากลับหัวเราะเย็นชา “หากเจ้าอยากเอาใจข้าจริง ก็ไปตายเสียดีกว่า” ความเจ็บปวดแล่นปราดเข้าสู่หัวใจ แต่ในขณะคานเรือนที่ลุกไหมกำลังจะหล่นทับข้า เขากลับยอมตายเพื่อช่วยชีวิตข้าไว้ ก่อนตาย เขาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของข้า ได้ใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายปัดมือข้าที่สัมผัสตัวเขาออก “ซ่งจือเสวี่ย หากชั่วชีวิตนี้ข้าไม่เคยได้พบเจ้า จะดีเพียงใด...” ในพิธีศพ มารดาเจียงร่ำไห้จนพูดไม่เป็นคำ “วั่งโจว เป็นความผิดของแม่เอง ตอนนี้ไม่ควรบังคับให้เจ้าแต่งกับนาง หากตอนนั้นแม่ยอมตามใจเจ้า ให้เจ้าได้แต่งกับกู้หว่านเหอ จุดจบในวันนี้จะแตกต่างออกไปหรือไม่” บิดาเจียงจ้องมองข้าอย่างเคียดแค้น “วั่งโจวช่วยชีวิตเจ้าถึงสามครั้ง เหตุใดเจ้ามีแต่นำเคราะห์กรรมมาให้เขา! เหตุใดคนที่ตายจึงไม่ใช่เจ้า!” ทุกคนต่างเสียใจที่เจียงวั่งโจวแต่งงานกับข้า แม้แต่ตัวข้าเองก็เช่นกัน สุดท้าย ข้าจึงทิ้งกายจากยอดหอเด็ดดารา...แล้วหวนกลับมาเมื่อสิบปีก่อน ในครานี้ ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะตัดขาดวาสนาทั้งหมดที่มีต่อเจียงวั่งโจว เพื่อทำให้ความปรารถนาของทุกคนเป็นจริง

เมื่อเธอดันเผลอไปมีเซ็กซ์กับคุณหมอหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาโดยหารู้ไม่ว่า…นั่นน่ะ คือ หมอประจำตระกูลของครอบครัว “ทำไมไม่เก่งเหมือนคืนนั้นที่ขย่มฉันหน่อยล่ะ” “คะ…คืนนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจ” “แต่คืนนี้…ฉันตั้งใจ”

แม่ทัพไร้พ่ายอย่างเขา ต้องแต่งงานตามสัญญาหมั้นหมายกับเจ้าสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่เรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ที่อยู่ตรงหน้าข้านี่คือสิ่งใด ''เรียนท่านแม่ทัพ ฮูหยินน้อยหายไปขอรับ''

"ฉันน่ะเหรอจะหึงแก แกจะไปไหนก็ไป ฉันรำคาญ" "ก็นึกว่าอยากลองเป็นเมียกู เห็นชอบถามกูนักว่ากูหายไปไหน ถ้าจะสนใจเรื่องของกูขนาดนี้มาเป็นเมียกูเลยไหม"

ตอนที่ฉันถูกคนใช้มีดเฉือนซ้ำแล้วซ้ำเล่านั้น ก็ได้พยายามโทรหาพี่ชาย จนกระทั่งสติของฉันใกล้จะดับลง เขาถึงจะรับสาย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “มีอะไรอีกแล้ว?” “พี่ ช่วย......” คำพูดของฉันยังไม่ทันจบ เขาก็ขัดขึ้นทันที “ทำไมวันๆก็มีแต่เรื่องอยู่ได้? สิ้นเดือนนี้เป็นงานฉลองบรรลุนิติภาวะของเสี่ยวเยว่ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะฆ่าเธอ!” พูดจบ เขาก็วางสายอย่างไม่ลังเล ฉันทนความเจ็บปวดไม่ไหว หลับตาลงอย่างตลอดกาล ตรงหางตายังคงมีน้ำตาไหลลงมาอยู่ พี่ไม่ต้องฆ่าฉันตายหรอก ฉันได้ตายไปแล้ว