พ่อเลี้ยง

"ในเมื่อฉันเป็นภรรยาที่คุณไม่ได้รัก คุณก็ไม่น่าจะเก็บใบทะเบียนสมรสนั้นไว้เลย ปล่อยให้ฉันได้ไปตามทางของฉันเถอะ" "รู้ได้ยังไงว่าผมไม่ได้รักคุณ" "อย่าบอกนะคะว่าคุณเก่งขนาดที่จะรักผู้หญิงได้พร้อมกันถึงสองคน" "ตอนนี้ผมมีแค่คุณคนเดียว" ดูน่าภูมิใจมากเลยที่ได้ยินประโยคนี้จากสามีของตัวเอง แต่ทำไมมันยิ่งทำให้ความรู้สึกของคนที่ฟังอยู่ดูแย่ลงไปอีก "คุณอภัยให้ผมได้ไหม เรื่องที่ผ่านมาผมไม่สามารถจะกลับไปแก้ไขมันได้ เพราะมันเกิดขึ้นก่อนที่เราจะรู้จักกัน แต่นับต่อจากนี้ไป ผมสาบานด้วยเกียรติที่ผมมีอยู่ จะรักและดูแลคุณกับลูก จนกว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีลมหายใจอีก" "ฉันขอดูก่อนแล้วกัน" เขาทำให้เธอเสียใจมานับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่รู้จักกัน เธอก็เริ่มรู้จักคำว่าเสียใจ เจ็บใจ น้อยใจ ซึ่งอีกฝ่ายไม่เคยรับรู้เลย จนแม่คนหนึ่งต้องแกล้งทำเป็นว่าแท้งลูก เพื่อที่จะได้ไปจากชีวิตคู่อันล้มเหลวในครั้งนี้ "ผมจะรอวันนั้น แต่คุณช่วยอยู่ข้างๆ ผมได้ไหม อย่าพาลูกไปไกลจากผมเลย"

อเล็กซ์เป็นคุณชายของครอบครัวที่ร่ำรวยสุด ๆ ระดับโลกครอบครัวหนึ่ง เขาเป็นผู้ชายที่เหล่าหญิงสาวในชนชั้นสูงหลาย ๆ คนหมายปองต้องการที่จะแต่งงานด้วย แต่ว่าเขากลับได้รับการปฏิบัติจากแม่ยายของเขาที่แย่มาก ๆ มันแย่ยิ่งกว่าพี่เลี้ยงในบ้านเสียอีก

นางผ่านชีวิตมาแล้วถึงสองชาติสองภพคิดว่าจะได้หลุดพ้น ทว่าสวรรค์กลับส่งนางให้หวนคืนกลับมาอีกครั้งในชาติที่สาม ชาตินี้นางจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้หลุดพ้นจากความตาย และเขาคือผู้ที่นางเลือก!

มีชีวิตใหม่เป็นเพียงนางรองไร้ประโยชน์ แม้จะได้รับสมรสพระราชทานแต่ไม่ขอขัดขวางเส้นทางรักระหว่างพระนาง นางรองคนใหม่ขอใช้ชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือยอย่างสงบสุข รอวันที่พระเอกจะไปปลูกต้นรักกับแม่นางเอกเท่านั้นพอ

เพราะถูกคนรักหักหลังด้วยการไปแต่งงานกับคนอื่นเพราะเงิน ทำให้อเล็กซ์ มาเฟียหนุ่มหล่อกลายเป็นคนเย็นชา ไร้หัวใจ และร้ายกาจ เขาตราหน้าผู้หญิงทุกคนว่าล้วนซื้อได้ด้วยเงิน จนกระทั่งเขาได้มาพบกับเธอ ใบเฟิร์น นักศึกษาสาวที่ถูกลากตัวมาให้ผู้ชายประมูลในผับวันนั้น เพราะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงขายตัว เธอเลยถูกเขาซื้อมาเพื่อเป็นของเล่นบนเตียง แต่เขาดันติดใจ เมื่อมารู้ภายหลังว่าได้สาวบริสุทธิ์มาเชยชม เลยยอมจ่ายเงินเพิ่มเพื่อสนุกกับเรือนร่างของเธอต่อ แม้หญิงสาวจะพยายามอธิบายยังไงเขาก็ไม่ฟัง ยังไม่ทันที่เขาจะใช้เธอให้คุ้มกับเงินที่เสียไป หญิงสาวก็ชิงหนีหายไปเสียก่อน โดยเขาไม่รู้เลยว่าได้เผลอฝากบางสิ่งติดท้องเธอไปโดยไม่ตั้งใจ “อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ในเมื่อเลือกที่จะขายตัวก็สนองให้คุ้มกับเงินที่ฉันจ่ายไปหน่อย” เขาไม่ได้สนใจคำขอร้องนั้น แต่กลับจับขาสองข้างของเธอแยกออกจากกัน “ผู้หญิงมันก็เหมือนกันหมด แค่เห็นเงินก็พร้อมยอมพลีกายแล้ว” “ฉะ...ฉันเจ็บ” เธอเอามือดันอกเขาไว้ ส่งสายตาอ้อนวอนให้เขาอ่อนโยนกับเธอหน่อย แต่แววตาที่มองกลับมามีแต่ความเย็นชา “ขอร้องล่ะปล่อยฉันไปเถอะ” เธอพยายามอ้อนวอนเขา

นักออกแบบเสื้อผ้าชื่อดัง เธอเกิดในครอบครัวช่างปักผ้าที่สืบทอดวิธีการปักผ้ามายาวนานกว่าหลายร้อยปี เสื้อผ้าของหว่านหนิงได้รับความนิยมไม่น้อย ด้วยเอกลักษณ์การผสมผสานระหว่างสมัยใหม่กับยุคโบราณที่ลงตัว