ซ่งจี้หยาง

เด็กหนุ่มเย่ซิวเรียนรู้เคล็ดวิชาจากอาจารย์ในหุบเขาและป่าลึก แต่ภายหลังกลับถูกหลอกให้จำใจต้องลงเขาไป ลำพังด้วยวิชาแพทย์ประกอบกับวรยุทธ์อันไร้เทียมทาน เขาก็สามารถบดขยี้คู่ต่อสู้และครองเมืองได้แล้ว

หรงจือจืออดทนคุกเข่าไปแล้วสามพันขั้นบันได เพื่อขอโอสถวิเศษมาช่วยชีวิตผู้เป็นสามี กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อสามีกลับมาพร้อมชัยชนะ จะพาองค์หญิงจากแคว้นอื่นที่กำลังตั้งครรภ์กลับมาด้วย มิหนำซ้ำยังลดขั้นหรงจือจือจากภรรยาเอกเป็นแค่อนุ!   “ม่านหวาเป็นองค์หญิง ซ้ำกำลังตั้งครรภ์บุตรของข้าอยู่ เจ้าแค่ยกตำแหน่งภรรยาเอกให้นาง จะเป็นไรไป?”   “บุตรชายข้าไม่หย่ากับเจ้า แค่ขอให้เจ้าไปเป็นอนุ นั่นก็นับว่าเมตตาเจ้าแล้ว หากเจ้าออกจากจวนโหวไป ใครที่ไหนเล่าจะไม่รังเกียจดูแคลนเจ้า?”   “แม้ท่านพี่จะลดขั้นท่านจากภรรยาเอกเป็นอนุ ทว่าตราบใดที่ท่านยอมยกสินเดิมของท่านให้ข้าใช้เป็นสินติดตัวเจ้าสาว ข้าจะยอมเรียกท่านว่าพี่สะใภ้ก็ได้!”   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสตรี ก็ควรจะเสียสละเพื่อสามี! ก็แค่ขอให้เจ้าเป็นอนุภรรยา แค่ขอสินเดิมของเจ้าเพียงเล็กน้อยก็เท่านั้น เจ้าจะโวยวายอะไรหนักหนา?”   ต้องเผชิญหน้ากับครอบครัวพรรค์นี้ หรงจือจือทำได้เพียงแค่คิดว่า ความทุ่มเทตลอดสามปีที่ผ่านมาของตนเอง ก็ถือเสียว่าโยนให้หมามันกิน ไม่ว่าอะไรที่ติดค้างนางไว้ พวกเขาต้องชดใช้คืนให้หมด!   นางตัดสินใจหย่าขาด ทำลายครอบครัวสามีเก่าให้พังพินาศ เอาสินเดิมทั้งหมดของตนเองกลับไป และนำโอสถช่วยชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของสามีเก่า ไปมอบให้คนอื่น…   ภายหลัง สามีเก่ากลับกลายเป็นคนพิการอีกครั้ง ต้องกลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง ส่วนนางได้แต่งงานใหม่กับขุนนางผู้มีอำนาจ กลายเป็นฮูหยินของท่านราชเลขาธิการผู้ยิ่งใหญ่ทรงเกียรติ แม้แต่ฝ่าบาทยังต้องยกย่องนางเป็นมารดาบุญธรรม!

ชาติก่อน เมื่อเจียงเฟิ่งหัวถูกพระราชทานสมรสให้เป็นชายาอ๋องของเหิงอ๋องเซี่ยซางนั้น นางไม่ได้รับความรักจากเหิงอ๋อง นางเข้าใจว่าขอเพียงตนเองรักษาธรรมเนียมมารยาท จัดการเรื่องราวต่างๆ ด้วยตนเอง สงบเสงี่ยมเจียมตัว อุทิศตนปรนนิบัติ ถึงขั้นโอนอ่อนเอาใจ ความจริงใจของนางจะต้องแลกความรู้สึกดีๆ มาได้อย่างแน่นอน เฝ้ารอให้ถึงวันที่อุปสรรคทั้งมวลผ่านพ้น ผู้ใดเลยจะคาดคิด ความเอ็นดูที่แม่สามีมีต่อนางมิใช่เรื่องจริง สามีใจแข็งดุจก้อนหินหากมีใจให้ชายารองกลับเป็นเรื่องจริง แม้แต่ลูกบังเกิดเกล้าทั้งสองยังถูกชายารองยุแยงให้รังเกียจนาง เกลียดชังนาง จนนางตรอมใจตายไปในวัยสามสิบห้าปี เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็ได้ย้อนกลับมาตอนอายุห้าขวบ ทราบว่าจะถูกพระราชทานสมรสเป็นชายาของเหิงอ๋องตอนอายุสิบห้า ทั้งรู้ว่าวันหน้าเหิงอ๋องจะได้ก้าวขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์ฮ่องเต้ นางจึงวางแผนสิบปีอย่างใจเย็น รอให้มีราชโองการประทานสมรสแล้วค่อยแต่งงานกับเหิงอ๋อง ชาตินี้ นางจะไม่ก้มหน้ายอมจำนนงอมืองอเท้ารอความตายอีกแล้ว ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการแบบไหน นางก็จะต้องกลายเป็นมารดาของแผ่นดินให้จงได้ นางรู้เพียงว่า ผู้ใดไม่เห็นแก่ตัวแล้วไซร้ ฟ้าดินจักลงทัณฑ์ ***** ตั้งแต่ชายาอ๋อง ชายารัชทายาท ฮองเฮา ไทเฮา ไทฮองไทเฮา คอยดูเถอะว่าเจียงเฟิ่งหัวจะก้าวผ่านชีวิตอันรุ่งโรจน์นี้อย่างไร

ลู่ซิงหว่านที่ทำให้ทุกคนในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรต่างก็ต้องปวดหัวไปตาม ๆ กันนั้น ในขณะที่กำลังข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าฟาดนั้น กลับถูกอาจารย์ตัวเองถีบลงมายังโลกมนุษย์ กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยในท้องแม่ที่ถูกคนกดไว้ไม่ให้คลอดออกมา [ท่านแม่ ท่านแม่ แม่นมทําคลอดคนนี้เป็นคนเลว... ] [เสด็จพ่อ น้องชายของพระองค์ไม่ใช่คนดี เขาสมคบคิดกับสายลับของศัตรู คิดจะก่อกบฏและแย่งชิงบัลลังก์! ] [นี่ก็คือพี่องค์รัชทายาทผู้แสนดีเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเหรอ? ชาตินี้เปลี่ยนมาให้หวานหว่านปกป้องท่านแทนนะ! ] [อาจารย์ล่ะก็! ศิษย์ประสบความสําเร็จแล้วนะเจ้าคะ ในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรทุกคนต่างก็ปวดหัวกับศิษย์ แต่ในโลกมนุษย์นี้มีแต่คนรักคนเอ็นดูศิษย์กันทั้งนั้น] ทุกคน: เจ้าแน่ใจเหรอ?

เขาคือผู้ชายที่หล่อรวยมีแต่สาวๆร่ายล้อมส่วนเธอมันก็แค่เด็กรับใช้ที่ถูกอุปการะ การอยู่ร่วมกันในบ้านหลังเดียวจึงเกิดขึ้นก่อนที่เขาจะรังแกเธอสารพัดและเมื่อเธอทนไม่ไหวจึงจากไปพร้อมลูกในท้องแบบไม่มีคำร่ำลา

จากฮองเฮาสู่สง่าหมอเทวดาแห่งยุค ถูกลอบสังหารโดยกุ้ยเฟยแบะเสียชีวิตได้ทะลุมิติไปอยู่ในยุค 70 ที่ครอบครัวยากจน เธอต้องทำงานทุกอย่างให้ครอบครัวอยู่รอดแต่โชคดีที่เธอมีวิชาหัตถ์เทวะที่สามารถชุบชีวิตสิ่งของได้ตามมาด้วย มาเลยยุค 70 !!เธอจะทำให้ครอบครัวนี้ร่ำรวยเอง …