รอยร้าวผูกพันรัก

แต่งงานมาสามปี สามีไม่เคยแตะต้องตัวเองเลย แต่กลับระบายความเครียดในยามค่ำคืนกับรูปภาพน้องสาวของเธอ หลินโยวหรานบังเอิญเห็นในมือถือเข้าก็ได้รู้ว่า ที่เขาแต่งงานกับเธอ ก็เพื่อแก้แค้น เพราะเธอคือทายาทตัวจริง ที่แย่งตำแหน่งไปจากน้องสาวที่เป็นทายาทตัวปลอม หลินโยวหรานเสียใจอย่างมาก จึงกลับไปอยู่กับพ่อแม่บุญธรรม แต่ไม่นึกเลยว่าโป๋ซือหานจะบ้าคลั่ง ตามหาเธอไปทุกหนทุกแห่ง

นอนอ่านนิยายอยู่ดี ๆ ถิงถิงก็ไปโผล่ในนิยายที่ไม่เคยได้อ่าน นอกจากไม่เคยได้อ่านแล้ว สามีเจ้าของร่างก็พึ่งเสียไปหลายวันก่อน ลูกสาวก็พึ่งจะเดือนเศษ แม่สามีก็ป่วยอีถิงถิงคนนี้สุดจะงง ถิงถิงจำได้ว่าเธอเพิ่งจะนอนหลังอ่านนิยายเรื่อง ‘ฝากรักไว้กับรักแรกของแฟนเก่า’ จบไปตอนบ่ายสามของวัน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ถิงถิงชอบมาก และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห้าร้อยหน้าโดยที่ไม่ยอมพักจนจบโดยใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมงในการอ่าน จากนั้นจึงหันไปหยิบหูฟังมาสวมพร้อมกับผ้าปิดตาที่ใช้ตลอดเพราะเดี๋ยวแดดจะแยงตาตอนเช้า แต่แล้วถิงถิงที่นอนอย่างสบายใจก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ข้างหู ถิงถิงขมวดคิ้วระหว่างรู้สึกตัว ตั้งแต่จำความได้เธอก็โตมากับคุณยายสองคนที่บ้านนอกและเสียไปเมื่อห้าปีก่อน หลังเรียนจบมัธยมปลายจึงย้ายเข้ามาเรียนในมหาลัยรัฐบาลที่มีทุนเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับนักศึกษา เด็กที่ต่ำกว่าสิบสองขวบถูกห้ามเข้ามาอยู่เพราะเจ้าของหอกลัวจะรบกวนเหล่านักศึกษาในมหาลัยที่ต้องตื่นไปเรียนเช้าและกลับดึกบางคณะ

หลังจากใช้ชีวิตแต่งงานมาสามปี สุดท้ายฉู่เหมียนก็ไม่อาจเอาชนะใจกู้ว่างเชินได้ หลังเกิดเหตุการณ์เข้าใจผิด เธอก็หย่าจากเขาอย่างเด็ดขาดและกลับไปหาตระกูลฉู่เพื่อเป็นคุณหนูแก้วตาดวงใจของครอบครัวตามเดิม ผู้เป็นพ่อออดอ้อนชวนให้ใจอ่อน “ลูกสาวที่รัก เมื่อไหร่จะกลับมารับมรดกหลายพันล้านของพ่อล่ะ?” ผู้เป็นแม่ยิ้มร่าเหมือนดอกไม้บาน “มาทำงานดีไซน์เนอร์กับแม่ดีกว่า! ตราบใดที่มีแม่คอยสนับสนุน ลูกต้องโด่งดังในวงการแน่!” คุณย่าทำหน้าจริงจัง “เหมียนเหมียนของเราเรียนจบหมอมา ทักษะทางการแพทย์ไม่มีใครเทียบ ไม่เห็นต้องเสียใจกับผู้ชายพรรค์นั้น!” ฉู่เหมียน “คุณปู่ คิดว่าหนูควรเลือกอะไรดีคะ?” คุณปู่พูดอย่างภาคภูมิใจ “เรามาจิบชา ปลูกดอกไม้นานาชนิด ดื่มด่ำกับชีวิตก่อนเกษียณด้วยกันดีไหม?” ฉู่เหมียนคิดว่าทั้งหมดนี้คือสิ่งที่จะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตแล้วเชียว แต่ใครจะรู้ว่าคนไม่รักดีที่เพิ่งหย่าขาดจากเธอจะกลับมาหาเธออีกครั้ง “เหมียนเหมียน ผมผิดไปแล้ว…” ผู้ชายคนนี้มึนเมาเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตาแดงก่ำ อ้อนวอนด้วยเสียงสะอื้น “เรียกผมว่าสามีเหมือนเดิมได้ไหม…” ฉู่เหมียนพูดกลั้วหัวเราะ “อดีตสามี ไม่รู้สึกละอายบ้างเลยเหรอ?” อดีตสามี “ศักดิ์ศรีหรือจะสำคัญเท่าเมีย”

นักฆ่าสาว ผู้มีชีวิตโดดเดี่ยวและเย็นชาอย่าง หม่าเยี่ยนถิง ถูกองค์กรหลอกใช้จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต ยามได้โอกาสเกิดใหม่กลับกลายเป็นมารดาผู้รันทดในยุคจีนโบราณ หม่าเยี่ยนถิง เดิมทีก็เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ หากแต่ชีวิตพลิกผัน ทำให้ต้องถูกขับไล่ออกจากบ้าน กลายเป็นหญิงสาวที่ยากไร้ และต้องอุ้มชูลูกฝาแฝดเพียงลำพัง สี่ปีของความยากแค้น และความเจ็บช้ำทางใจที่ถูกสามีทอดทิ้ง ทำให้หม่าเยี่ยนถิงตรอมใจตายจาก แต่เมื่อหม่าเยี่ยนถิงฟื้นตื่น และกลายเป็นคนใหม่ นักฆ่าสาวจึงต้องหาทางผ่านพ้นความยากลำบากนี้ไปให้ได้ แม้ว่าเรื่องราวชีวิตของเจ้าของร่างจะยังเป็นหมอกดำที่หม่าเยี่ยนถิงคนใหม่ไม่อาจเข้าถึง แต่เธอก็จำต้องเลี้ยงดูเด็กน้อยสองคนให้ดี แต่แล้วเหตุการณ์กลับผลิกผันเมื่อเป้าหมายที่สังหารกลับมาเกิดใหม่ด้วย เรื่องราวจะจบเช่นไร ติดตามในเรื่อง ฮูหยินชาวไร่ท่านแม่ทัพ

"โจวหว่านถิง  เจ้ามันสตรีร้อยเล่ห์ข้าคิดถูกที่หย่ากับเจ้า" ซ่างกวนหลิวหยางเอ่ยแก่สตรีที่เพิ่งว่ายน้ำเข้าฝั่งมานอนแผ่หลา  โจวหว่านถิงสำลักน้ำลุกขึ้นมา พอลุกขึ้นหันหน้ามาก็เห็นแต่คนแต่งชุดโบราณเต็มไปหมด ซ่างกวนหลิวหยางนั่งลง  ใช้มือที่หนาบีบคางนางก่อนจะเอ่ยลอดไรฟัน "ข้าจะแต่งกับโจวลิ่วผิงน้องสาวเจ้า  แม้ว่านางจะเป็นเพียงบุตรอนุก็ยังดีกว่าสตรีร้ายกาจเช่นเจ้า  เทียบกับน้องสาวเจ้าๆนับเป็นตัวอะไร" โจวหว่านถิงที่ลำดับความจำเรียบร้อยก็แกะมือเขาออก  มองหน้าคนตัวโตอย่างรังเกียจ "ท่านพูดว่าจะหย่ามากี่ครั้งแล้ว  ลูกผู้ชายคำพูดมีค่าดั่งทอง  ทำให้จริงสักที  ถ้างานมากนักข้าช่วยท่านฝนหมึกก็ได้นะ  ข้าเขียนหนังสือเป็นท่านแค่ประทับตราลงนามก็พอ เอาล่ะข้าจะกลับไปเขียนหนังสือหย่า  ท่านก็รีบกลับไปรับรองใบหย่าด้วยล่ะ ซ่างกวนหลิวหยาง"

เขาให้เธอเป็นได้แค่เพื่อนบนเตียง สถานะFWB "แบบฉันนี่พอเป็นผู้หญิงของนายได้ไหม” “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” “…..” “เสียชื่อคาสโนว่าคณะบริหารหมด” “รู้หรือเปล่าว่าที่พูดออกมาหมายถึงอะไร” “ฉันไม่ได้โง่” “รู้ว่าเธอไม่ได้โง่ แต่เธอกำลังเล่นกับไฟรู้ตัวหรือเปล่า” “ฉันเองก็อยากจะลองเหมือนกัน ว่าไฟที่เขาว่าร้อน มันจะขนาดไหนกันเชียว” เรื่องนี้เป็นเรื่องของลูกสาวคนสวยของ พายุ&ลินดา จากเรื่องเล่ห์รักพายุร้าย รุ่นลูกวิศวะร้ายเรื่องที่สองนะคะ อ่านแยกกันได้ค่ะ แต่อ่านเรียงกันสนุกกว่า 1.กลลวงรักวิศวะร้าย(ยีนส์&มิลลิ) 2.หลงกลรักคาสโนว่า(ธาม&ปลายฝน)