ลาวคำหอม

CRAZY LOVE ♡ คลั่งรัก ♥ Fahrenheit ฟาเรนไฮต์ - ผู้ชายสารเลวที่ไร้สามัญสำนึก - "สำหรับฉัน...ผู้หญิงอย่างเธอ" "ไม่มีค่าอะไรเลยนอกจาก เอา!" Nam Khing น้ำขิง - ผู้หญิงที่ยอมอดทนจนถึงวินาทีสุดท้าย - "ฆ่าฉันให้ตายเลยดีไหม?"  "เพราะทุกวันนี้ที่เป็นอยู่" "มันก็ไม่ต่างจากตกนรกทั้งเป็นเลยสักนิด" คำเตือน นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นเพียงแค่ในจินตนาการของไรท์เท่านั้น เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องสมมุติอยู่ในตะเกียงแก้ว และถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผู้เขียน อยู่ในตะเกียงแก้ว เท่านั้น เนื้อหาทุกตัวอักษรและรูปภาพฉากประกอบ ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่ หรือทำซ้ำ ดัดแปลงเด็ดขาด** หากจากละเมิดลิขสิทธิ์สามารถดำเนินการตามกฎหมายคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ Do not Copy , Reproduce , Plagiarism เริ่มเผยแพร่วันแรกในวันที่ 11 / 10 / 21

"อุ๊ย..บอสจะทำอะไรคะ" "ไม่รู้จริงเหรอว่าจะทำอะไร" ในขณะที่พูดใบหน้าหล่อคมก็ได้โน้มเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง "เดี๋ยวก่อนสิคะท่านประธาน ถ้าคุณคนนั้นขึ้นมา..เออ..บอสไม่กลัวว่าเธอจะเห็นหรือคะ"

“อย่างไรเจ้ายังน่ารังเกียจเช่นเดิมเมื่อใดจะเลิกใช้วิธีการสกปรกเช่นนี้เสียที ข้าบอกเจ้าไปหลายครั้งแล้วว่าถึงอย่างไรงานหมั้นหมายระหว่างเราก็ไม่มีทางเกิดขึ้น ต่อให้เจ้าจะพยายามมากเพียงใดก็ตาม” “เขาพูดอะไรของเขากันน่ะ ใครจะหมั้นกับเขากันตาขี้เก๊กเอ๊ย” “ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะว่านเยว่เฟย!!” “เป็นอะไร เจ้ากำลังเปลี่ยนไปเล่นบทใสซื่อบริสุทธิ์อยู่งั้นหรือ เจ้าไม่คิดว่าหลังจากเหตุการณ์ที่เจ้า…ลอบเข้าไปหาข้าที่ตำหนักสองเดือนก่อนนั่นผู้คนจะหลงลืมงั้นหรือ "สตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน" อย่าคิดว่าแกล้งตกน้ำแล้วจะเรียกร้องความสงสารจากเสด็จพ่อเพื่อบีบบังคับให้ข้ารับเจ้ามาเป็นพระชายา ชาตินี้ต่อให้เหลือเจ้าเป็นสตรีเพียงคนเดียว ข้าก็ไม่มีทางที่จะ…." “ท่านพล่ามพอหรือยัง” “อะไรนะ” “คิดว่าเป็นองค์ชายแล้วแน่นักหรือ ใหญ่มาจากไหนก็แค่มังกรน้อยลูกของฮ่องเต้ไม่ใช่หรืออย่างไรมีสิทธิ์อันใดมาต่อว่าผู้อื่น...” “หุบปาก!!”

"อุ๊ยคุณหมอ" หญิงสาวตกใจอยู่ดีๆ มือของเขาก็ยื่นมาแกะผ้าเช็ดตัวออก แต่เธอคว้ามันไว้ได้ทัน ใบหน้าคมคายโน้มต่ำลงมาซอกคออีกฝ่ายจากทางด้านหลังแล้วสูดดม "คุณหมอ..คุณหมอจะทำอะไรคะ" "อยู่นิ่งๆ"หญิงสาวที่ไม่เคยถูกชายใดสัมผัสร่างกายแบบใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนอยู่นิ่งๆ ตามคำสั่งริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาจนถึงแผ่นหลัง มือแกร่งวางแนบไว้กับหน้าอกอวบ ในใจหญิงสาวคิดไว้แล้วว่าวันนี้ต้องตกเป็นของเขาแน่ เรื่องนี้มันก็อยู่ในลายลักษณ์อักษรที่ไอยวริญได้เซ็นลงไป ที่จริงเขาเขียนขึ้นมาโดยที่ไม่คิดว่าจะแตะต้องตัวเธอหรอก แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอน เขาก็เลยมีข้อนี้เผื่อไว้ ซึ่งเธอก็ยอมเซ็น..นาทีนั้นไม่ว่าจะให้ทำอะไรเธอทำได้หมดขอแค่เขายอมผ่าตัดให้กับแม่ "ตามมาที่เตียง" ริมฝีปากหนากระซิบพูดโดยที่ยังคงสูดดมกลิ่นกายของเธออยู่ นายแพทย์เซอร์เวย์คิดว่าตัวเองมีอาการป่วย เขาไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงที่ไหนเลย ด้วยความที่เขาเป็นแพทย์ผ่าตัดเห็นสรีระของคนรวมถึงเห็นทุกอย่างที่อยู่ด้านใน พอเข้าใกล้ผู้หญิงก็จะนึกถึงแต่ห้องผ่าตัด เลยคิดว่าตัวเองบกพร่องเรื่องนี้ พอมีหญิงสาวมาเสนอตัว

ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ ****************** "อ๊ายย  โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว  ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย  ก็ต้องมาเบ่งลูก  อื้อเจ็บ  อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู  ท่านเบ่งอีกนิด  น้ำร้อนเตรียมแล้ว  เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ  เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ  ออกแล้วข้าคลอดแล้ว  อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน  จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป

ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ.. และเขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น อย่าฝันจะเป็นอิสระ