แก๊งยากูซ่า

ชินกรณ์ มาเฟียหนุ่มตัวร้าย เปิดธุรกิจสีขาวบังหน้าเพื่อทำธุรกิจสีเทาอย่างราบรื่น เจ้าชู้ หลายใจ ไม่จริงใจกับผู้หญิงคนไหน ฟันแล้วทิ้งคือคติของเขา ฟ้าฝัน สาวสวยดีกรีดาวมหาลัย นิสัยอ่อนโยน แต่ก็เข้มแข็ง ตรงไปตรงมา เธอค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ฟังคำพ่อแม่ และไม่ชอบทำตามคำสั่งของใคร

จากโลกปัจจุบัน สู่ตำหนักเย็นแห่งต้าเหยียน เธอทะลุมิติ มาเป็นพระชายาที่ถูกทอดทิ้ง เป็นเวลาเกือบสามปี ในตำหนักที่เงียบเหงา และ เธอกลายมาเป็นพระชายาที่ลำบากที่สุด แต่ว่า... เธอมีระบบปลูกผักติดตามมาด้วย สามารถเข้าไปปลูกผักในระบบ และ มีร้านค้าข้างใน ราวกับมีร้านสะดวกซื้อส่วนตัว แต่ใช้คะแนนจากระบ เธอก็ไม่ง้อใคร แต่ก่อนอื่นต้องออกไปจากตำหนักเย็นเสียก่อน “ตำหนักเย็นหรือ ไม่ใช่ปัญหาเสียหน่อย คนอย่างข้าไม่ง้อใคร”

ขณะที่เขาเมา ปากก็เอ่ยเรียกชื่อของคนที่หลงรัก เช้าวันถัดมา เขาจำอะไรไม่ได้เลย และพูดกับเธอว่า “ไปพาผู้หญิงคนเมื่อคืนนี้มาซะ!” “.....” ในที่สุดเวินหนี่ก็ท้อแท้และยื่นคำขอหย่าด้วยเหตุผลที่ว่า ฝ่ายหญิงต้องการมีบุตร แต่สามีไม่มีความสามารถในการมีบุตร จึงทำให้ความสัมพันธ์พังทลายลง! เมื่อเย่หนานโจวผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราวทราบข่าว ใบหน้าของเขาก็อึมครึม สั่งให้คนไปจับเวินหนี่มาเพื่อพิสูจน์ตัวเอง คืนหนึ่ง ขณะที่เวินหนี่กลับมาที่บ้านหลังจากเลิกงาน เธอก็ถูกผลักไปที่มุมบันได “ใครอนุญาตให้เธอหย่าโดยไม่ได้รับความยินยอมจากฉัน?” เวินหนี่กล่าวว่า “คุณไม่มีความสามารถเอง แล้วยังไม่ยอมให้ฉันไปหาคนที่มีความสามารถอีกงั้นเหรอ?” คืนนั้นเย่หนานโจวต้องการทำให้เธอรู้ว่าแท้จริงแล้วเขามีความสามารถหรือไม่ แต่เวินหนี่หยิบรายงานผลตรวจการตั้งครรภ์ออกมาจากกระเป๋า เย่หนานโจวโกรธมาก “เด็กคนนี้เป็นลูกของใคร?” เขาตามหาพ่อของเด็กไปทั่ว และสาบานว่าจะฆ่าไอ้สารเลวนี่ให้ได้! แต่ใครจะรู้ว่าสุดท้ายแล้วกลับเป็นตัวเขาเสียเอง…

“พี่ช่วยฉันได้ไหมคะ?”ก่อนจะขึ้นรถเธอถามเขาย้ำอีกครั้งพร้อมกับจับแขนเขาแน่น เธออยากได้ความมั่นใจว่าเขาจะช่วยและไม่ทิ้งเธอไปกลางคัน“ช่วยให้ยายฉันปลอดภัยจากคนพวกนั้น แล้วพี่ต้องการอะไรจากฉัน ฉันจะให้พี่ทุกอย่าง” “หมายความว่าไง?”คาเตอร์หรี่ตามองเธอเหมือนสงสัยคำพูดของเธอ มองก็รู้ว่าเธอไม่มีอะไรจะให้เขา ผู้หญิงที่ทำงานตัวเป็นเกรียวหัวเป็นน็อตขนาดนี้จะมีปัญญาอะไรมาชดใช้อะไรให้เขาได้นอกเสียจากว่า… “ตัวฉันค่ะ พี่เอาไปได้เลย ฉันจะยอมพี่ทุกอย่างขอแค่รับปากว่าจะช่วยฉันและยายให้ปลอดภัยไปตลอด” คาเตอร์เหยียดยิ้มออกมาอย่างไม่เชื่อว่าผู้หญิงแบบเธอจะเสนอตัวเองให้เขาเพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวเอง แต่ทว่ามันคงเป็นอย่างเดียวที่เธอจะให้เขาได้“เธอแน่ใจนะที่พูดออกมา”

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า