มุมมองแบบนักวิจารณ์บอกว่าอนิเมะมีข้อได้เปรียบทางกายภาพที่หนังสือให้ไม่ได้ เช่นการเคลื่อนไหวของกล้อง สี และจังหวะของซาวด์เอฟเฟกต์ ซึ่งทั้งหมดสามารถเปลี่ยนคอนเซ็ปต์ของฉากได้ทันที ผมมักคิดถึงฉากจิตวิทยาในต้นฉบับที่อาศัยการบรรยายความคิดภายใน — เมื่อย้ายมาเป็นภาพ สิ่งเหล่านั้นต้องถูกถ่ายทอดผ่านการแสดงออกของตัวละครหรือสัญลักษณ์ภาพ และนั่นทำให้ผู้สร้างต้องตัดสินใจว่าอะไรสำคัญที่สุดที่จะสื่อ
อีกประเด็นคือการปรับตอนจบหรือการเพิ่มฉากต้นฉบับใหม่ เพื่อให้เหมาะกับผู้ชมวงกว้างหรือเพื่อจุดขายเชิงการตลาด บ่อยครั้งการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ถูกวิจารณ์และเทียบกับผลงานคลาสสิกอย่าง '
neon genesis evangelion' ที่แปลงความซับซ้อนด้านจิตวิทยาออกมาเป็นภาพที่แตกต่างจากต้นฉบับ ทำให้คนดูตีความหลากหลาย ผมชอบเวลาที่อนิเมะกล้าทดลองและเติมสีสันให้กับเนื้อหาเดิม แต่ก็มีวันที่การทดลองทำให้แก่นเรื่องคลุมเครือไป สิ่งสำคัญสำหรับผมคือความตั้งใจของการเปลี่ยนแปลง—ถ้ามันเสริมการเล่าและเคารพความรู้สึกพื้นฐานของเรื่อง ผมยินดีรับ แต่ถ้าทำเพียงเพื่อความบันเทิงชั่วคราว บางครั้งก็รู้สึกว่าของต้นฉบับถูกลดคุณค่าไป