การแต่งกายในคุณชายจุฑาเทพได้แรงบันดาลใจจากอะไร

สีสันและทรวดทรงในชุดของ 'คุณชายจุฑาเทพ' เตะตาฉันทันทีที่เห็นฉากแรกบนหน้าจอ

สิ่งที่เด่นชัดสำหรับฉันคือการหยิบเอายุคเปลี่ยนผ่านของสยามในรัชกาลปลายๆ มาเป็นแกนหลัก: เครื่องแต่งกายราชสำนักแบบดั้งเดิมผสมกับอิทธิพลตะวันตกที่เริ่มไหลเข้ามาในสมัยนั้น ทั้งผ้าไหมลายทอลายประณีต ชายโจงกระเบนที่จัดทรงให้ดูหรูขึ้น และเสื้อคลุมที่มีซับในทรงยุโรป ฉันมองเห็นการอ้างอิงถึงเครื่องแบบทหารยุโรปอย่างชัดเจน—ปกสูง เหรียญและปกไหล่แบบเอพอลเล็ต—แต่นักออกแบบไม่เอามาใช้ตรงๆ เหมือนการคอสเพลย์ แต่เลือกจังหวะและองค์ประกอบมาผสมให้เข้ากับความเป็นไทย

จุดที่ทำให้การแต่งกายดูมีเรื่องราวคือการเลือกผ้า โทนสี และการปักลายตามตำแหน่งชนชั้น ตัวละครที่ต้องการความสง่างามจะได้โทนสีเข้มและผ้าเงา ในขณะที่ตัวละครที่ต้องการให้ดูอบอุ่นหรือเข้าถึงง่ายจะมีผ้าลายละเอียดจางกว่า นอกจากนั้นยังมีการหยิบสไตล์หมวกยุโรปอย่างท็อปแฮตหรือโบลเลอร์มาปรับเป็นพร็อปช่วยย้ำสถานะทางสังคม ฉันมองว่าแรงบันดาลใจหลักมาจากความพยายามเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ผ่านแฟชั่น—ให้ผู้ชมอ่านบุคลิกผ่านเสื้อผ้าได้ทันที—ซึ่งทำได้ดีและดูมีรสนิยมแบบร่วมสมัยด้วยความใส่ใจในรายละเอียด

ชอบรายละเอียดเล็กๆ อย่างปลอกคอและเข็มกลัดใน 'คุณชายจุฑาเทพ' ที่ทำให้ฉากธรรมดาดูมีชั้นเชิง

ถ้าพูดถึงจุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจอีกมุมหนึ่ง จะเป็นการยืมลายผ้าและการทอจากช่างท้องถิ่นมาใช้ สีที่เลือกมักสื่อสถานะหรืออารมณ์ เช่น โทนฟ้านวลสำหรับความอ่อนหวาน โทนทองและเบจเพื่อความเป็นทางการ ส่วนการใส่เครื่องประดับเล็กๆ อย่างเข็มกลัดหรือพินมักได้แรงบันดาลใจจากเครื่องประดับโบราณและเครื่องราชย์ แบบที่เห็นในพิพิธภัณฑ์หรือคอลเลกชันส่วนตัวของนักสะสม ซึ่งเมื่อนำมาจัดวางกับการตัดเย็บสมัยใหม่ก็เกิดภาพลักษณ์ที่ดูหรู แต่ยังคงกลิ่นอายท้องถิ่น ฉันชอบที่ทีมนักออกแบบไม่ปล่อยให้ผ้าสวยอย่างเดียว แต่ใส่ความหมายผ่านลายและอุปกรณ์เล็กๆ จนเสื้อผ้าพูดแทนตัวละครได้เอง

สีสันและทรวดทรงในชุดของ 'คุณชายจุฑาเทพ' เตะตาฉันทันทีที่เห็นฉากแรก

สิ่งที่เด่นชัดสำหรับฉันคือการหยิบเอายุคเปลี่ยนผ่านของสยามในรัชกาลปลายๆ มาเป็นแกนหลัก: เครื่องแต่งกายราชสำนักแบบดั้งเดิมผสมกับอิทธิพลตะวันตกที่เริ่มไหลเข้ามาในสมัยนั้น ทั้งผ้าไหมลายทอลายประณีต ชายโจงกระเบนที่จัดทรงให้ดูหรูขึ้น และเสื้อคลุมที่มีซับในทรงยุโรป ฉันมองเห็นการอ้างอิงถึงเครื่องแบบทหารยุโรปอย่างชัดเจน—ปกสูง เหรียญและปกไหล่แบบเอพอลเล็ต—แต่นักออกแบบไม่เอามาใช้ตรงๆ เหมือนการคอสเพลย์ แต่เลือกจังหวะและองค์ประกอบมาผสมให้เข้ากับความเป็นไทย

จุดที่ทำให้การแต่งกายดูมีเรื่องราวคือการเลือกผ้า โทนสี และการปักลายตามตำแหน่งชนชั้น ตัวละครที่ต้องการความสง่างามจะได้โทนสีเข้มและผ้าเงา ในขณะที่ตัวละครที่ต้องการให้ดูอบอุ่นหรือเข้าถึงง่ายจะมีผ้าลายละเอียดจางกว่า นอกจากนั้นยังมีการหยิบสไตล์หมวกยุโรปอย่างท็อปแฮตหรือโบลเลอร์มาปรับเป็นพร็อปช่วยย้ำสถานะทางสังคม ฉันมองว่าแรงบันดาลใจหลักมาจากความพยายามเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ผ่านแฟชั่น—ให้ผู้ชมอ่านบุคลิกผ่านเสื้อผ้าได้ทันที—ซึ่งทำได้ดีและดูมีรสนิยมแบบร่วมสมัยด้วยความใส่ใจในรายละเอียด

ส่วนตัวแล้วเวลามองชุดพิธีการใน 'คุณชายจุฑาเทพ' ฉันคิดถึงงานออกแบบที่ต้องคำนึงถึงกล้องและเวทีมากกว่าจะเป็นชุดพิธีการแบบพิสูจน์หลักฐาน

ในมุมฉัน นักออกแบบมักได้รับแรงบันดาลใจจากแฟชั่นยุโรปช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20—ทรงคอเสื้อ ชุดหางปลา และการตัดเย็บที่เน้นสัดส่วน—แต่สิ่งที่น่าสนใจคือการดัดแปลงสัดส่วนเหล่านั้นให้เข้ากับท่าทางการแสดงของนักแสดง เช่น การเสริมฟองน้ำตรงไหล่เพื่อให้โพสขึ้นกล้อง หรือเลือกผ้าที่มีมิติเมื่อแสงตกกระทบ จึงไม่ได้ยึดกับประวัติศาสตร์อย่างเคร่งครัด แต่ใช้หลักการออกแบบเพื่อสื่ออารมณ์ของฉาก อีกแรงบันดาลใจที่ชัดคือแฟชั่นโชว์ย้อนยุคและภาพยนตร์เวทีต่างประเทศที่เน้นความอลังการ—องค์ประกอบเหล่านั้นถูกตัดต่อเข้ากับงานฝีมือไทย เช่น การปักมือหรือการเล่นสีของผ้า ทำให้ชุดดูทั้งแปลกใหม่และคุ้นเคยไปพร้อมกัน