Share

รัชทายาทชะตาฟ้า
รัชทายาทชะตาฟ้า
Penulis: เมิ่งซานเชียน

บทที่ 1

“เจ้าเดรัจฉาน เจ้าเดรัจฉาน!!!”

“อดีตฮ่องเต้ต้าเฉียนเราเพิ่งสวรรคตได้แค่เจ็ดวัน พรุ่งนี้ก็เป็นวันที่รัชทายาทจะขึ้นครองราชย์แล้ว คิดไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะปีนขึ้นเตียงของหยางกุ้ยเฟย อดสู มันคือความอดสูอย่างยิ่ง!”

“ราชวงศ์ต้าเฉียนเราก่อตั้งมาสามร้อยกว่าปี ยึดหลักขงจื๊อโดยตลอด พิธีรีตอง ครองตัว รู้ยางอาย คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องผิดศีลผิดธรรม ผิดต่อหลักการเป็นคนต่ำช้าเช่นนี้ เกียรติของราชวงศ์ต้าเฉียนต้องสิ้นเพราะรัชทายาทแล้ว...”

“หากอดีตฮ่องเต้ยังอยู่ จะต้องละอายจนกริ้วแน่ ประหารพวกมั่วโลกีย์ต่อหน้าสาธารณชนเพื่อเป็นเยี่ยงอย่างแน่นอน!”

......

ในตำหนักจื่อหลัวของราชวงศ์ต้าเฉียน บรรดาชายหญิงเด็กชราต่างมุงล้อมหน้าตั่งนอนทรงกลมที่ยุ่งเหยิงดูไม่จืด โจมตีชายร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าด้วยวาจาและตัวหนังสือ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เคืองแค้นในความไม่เป็นธรรมเต็มประดา

เสียงเซ็งแซ่แต่ละเสียงทำให้ฉินอวิ๋นฟานที่กำลังหลับสนิทค่อย ๆ ลืมตาทั้งคู่ขึ้นอย่างงัวเงียขมุกขมัว

“เชี่ย แค่ความฝันทำไมเสียงดังขนาดนี้ล่ะ”

ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานปวดหัวจนแทบจะระเบิด มึนงงหนัก ๆ เขาส่ายหน้าแรง ๆ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด “น่ารำคาญ!”

“ฮือ ๆ ๆ... รัชทายาท รัชทายาทเขา... พวกเจ้าต้องคืนความเป็นธรรมให้ข้านะ!”

หลังจากเสียงร่ำไห้อเนจอนาถของผู้หญิง ฉินอวิ๋นฟานก็ได้สติฉับพลัน

ที่สะท้อนเข้าม่านตาคือหญิงงามแห่งยุคในอาภรณ์หลุดลุ่ย ห่อตัวด้วยผ้าห่ม ขดตัวร้องไห้อยู่ตรงมุมเตียง ผิวขาวปานหิมะส่วนใหญ่และร่องอวบอั๋นเผยออกมาท่ามกลางอากาศ

บาดแผลตัดสลับกันนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ

ชัดเจน นางเพิ่งเจอกับความรุนแรงกดขี่ที่น่าอนาถไร้ความเป็นมนุษย์

แต่ต่อให้เป็นเช่นนี้ มันก็ไม่อาจปกปิดเรือนร่างอันน่าภูมิใจนั้นของนางได้เลย ท่วงทำนองงดงามทรงเสน่ห์ รวมถึงความยั่วยวนที่แผ่ออกมาจากเนื้อแท้

พริบตาเดียว ความทรงจำของเขาพรั่งพรูเข้ามาในหัวสมองอย่างบ้าคลั่ง

“เฮ้ย นี่มันอะไรเนี่ย... เรา เราทะลุมิติมาเหรอ?”

“ฉินอวิ๋นฟาน เพิ่งอายุครบสิบแปด เป็นโอรสลำดับที่เจ็ดของราชวงศ์ต้าเฉียนและเป็นรัชทายาทในรัชกาลปัจจุบัน เขาเป็นคนทึ่มคนหนึ่ง แต่ถ้าจะใช้คำพูดที่คนทั่วไปรู้จัก นั่นก็คือปัญญาอ่อน งี่เง่า ”

เวลานี้ในใจของฉินอวิ๋นฟานบังเกิดคลื่นยักษ์น่าสะพรึง!

เขาตะลึงงัน นี่ทะลุมิติมาจริง ๆ เหรอเนี่ย?

แล้วยังกลายเป็นรัชทายาทไม่เอาไหนของราชวงศ์ต้าเฉียนอีก?

นี่มันจะเหนือกฎเกณฑ์ไปแล้วมั้ง!

เดิมเขาเป็นหน่วยรบพิเศษที่จบจากโรงเรียนทหารพิทักษ์ชาติที่หนึ่งคนหนึ่ง ได้รับเกียรติยศชื่อเสียงนับไม่ถ้วน

ในตอนที่ปฏิบัติภารกิจรักษาความปลอดภัยระดับสูงที่ต่างประเทศอย่างลับ ๆ จู่ ๆ ก็เจอกับการโจมตี เขาสละตัวเองปกป้องหัวหน้าใหญ่ จากนั้นก็หมดสติไป พอฟื้นก็มาโผล่อยู่ในโลกคู่ขนานที่มีประวัติศาสตร์เป็นภูมิหลังด้วยร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อนแล้ว?

“ฉินอวิ๋นฟาน ท่านเป็นถึงรัชทายาทของราชวงศ์ต้าเฉียน กลับกระทำเรื่องที่ผิดต่อมโนธรรมฟ้ามนุษย์เทพร่วมโกรธแค้นเช่นนี้ ยังจะเสแสร้งไปถึงเมื่อไร?”

เสียงแหลมคมดังขึ้นอีกเสียงหนึ่ง กระชากความคิดของฉินอวิ๋นฟานกลับมาโดยตรง

เขาสะกดความตื่นตระหนกในบัดดล มองผู้คนในชุดหรูหราที่มองมาด้วยสายตาโกรธแค้น เขายืนยันได้ว่านี่ไม่น่าจะใช่ความฝัน

พิจารณาจากประวัติศาสตร์ แม้นว่ามีองค์ชายลอบเล่นชู้กับนางสนม เบาคือติดคุกยาว ไม่ก็ปลดเป็นสามัญชนเนรเทศไปเลย หนักคือประหารทันที แทบไม่มีจุดจบที่ดีสักคน

เมื่อคิดถึงจุดนี้ ดอกเบญจมาศ ของฉินอวิ๋นฟานก็หดเกร็ง เพิ่งจะทะลุมิติมาก็ถูกหอบเข้าสู่การต่อสู้ชั่วร้ายของราชวงศ์แล้ว แล้วยังจะถูกฆ่าอีก?

ถ้านี่คือความฝัน เช่นนั้นก็ให้ความฝันนี้ยาวนานออกไปอีกหน่อย

แต่ถ้านี่เป็นการทะลุมิติจริง อย่างนั้นก็สร้างโลกที่สมบูรณ์แบบขึ้นมาด้วยมือตัวเองเถอะ!

ตายเหรอ? ไม่ตายหรอก!

ชายชราที่เป่าหนวดถลึงตาอยู่ตรงหน้านามว่าหยางอี๋เป็นเจ้ากรมพิธีการแห่งราชวงศ์ต้าเฉียน ดำรงตำแหน่งขุนนางระดับหนึ่ง รับผิดชอบพิธีการ การเซ่นไว้และสั่งสอนของราชวงศ์ต้าเฉียน

ในความทรงจำของฉินอวิ๋นฟาน เขาน่าจะอยู่ฝั่งขององค์ชายใหญ่ฉินอวิ๋นคัง เป็นสุนัขรับใช้ที่พบเห็นได้ทั่วไป ปกติเสียดสีดูแคลนเขาไม่น้อย

“เสแสร้งหรือ?”

ฉินอวิ๋นฟานตอบแบบหน้าตึง “ข้าอยู่ใต้หนึ่งคน เหนือหมื่นคน ต้องเสแสร้งต่อหน้าพวกเจ้าด้วยหรือ?”

นับแต่โบราณครอบครัวจักรพรรดิไร้หัวใจ เป็นเช่นนี้ดังคาด

รัชทายาทก่อนจะทะลุมิติก็คือคนปัญญาอ่อน ไม่มีความสามารถแยกแยะเท่าไร แต่งงานกับพระชายารัชทายาทผู้เลอโฉมสองปี จนถึงบัดนี้ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง

รัชทายาทปัญญาอ่อนแบบนี้จะวิ่งแจ้นมาตำหนักกุ้ยเฟยของอดีตฮ่องเต้ ทำเรื่องมั่วกามในคืนก่อนขึ้นครองราชย์ได้อย่างไร?

นี่เป็นแผนที่เล่นงานเขาโดยเฉพาะชัด ๆ!

“ฮึ!”

“รัชทายาท ท่านอย่าคิดจะเอาตัวเองเป็นใหญ่นะ โอรสสวรรค์กระทำผิดโทษเท่าสามัญชน นี่คือกฎหมายเหล็กของต้าเฉียนเรา ท่านไม่เพียงแต่ทำผิดกฎหมาย แต่ยังทำลายจริยธรรมความเป็นคนอีก ตามกฎสมควรประหาร!”

ตอนนี้เอง หูหมิงชิงผู้มีฐานะเป็นเจ้ากรมอาญาก็ก้าวออกมา

ในความทรงจำของฉินอวิ๋นฟาน เจ้ากรมอาญาหูหมิงชิงน่าจะเป็นฝ่ายขององค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุย

เห็นได้ชัดเจน การที่เขาจะขึ้นครองราชย์ในวันพรุ่งนี้ทำให้บรรดาองค์ชายเหล่านั้นจำต้องร่วมมือกันต่อกรกับเขาเป็นการชั่วคราว

ถ้าเขาได้ขึ้นครองราชย์ในวันพรุ่งนี้จริง เช่นนั้นตำแหน่งประมุขก็จะไร้วาสนากับองค์ชายองค์อื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง

ครั้นนึกถึงว่าหากจะชิงบัลลังก์จะต้องก่อกบฏเท่านั้น นั่นคือกบฏโทษตายเชียวนะ แถมยังจะได้ชื่อมาแบบไม่ถูกตามหลักทำนองคลองธรรม แบกรับชื่อเสียงโจรกบฏตลอดชีวิต!

เห็นชัดว่าพวกเขาร้อนรนจนอดรนทนไม่ไหวแล้ว วันนี้ต้องกำจัดเขาให้ได้!

ฉินอวิ๋นฟานหรี่ดวงตาทั้งสองข้าง ความเย็นชาสายหนึ่งวาบผ่านเข้ามาและหายไป สูงไม่สู้หนาวโดยแท้ กระบี่ของคนอื่นชี้ที่คอหอยของเขาแล้ว เขาจะนั่งรอความตายอยู่ได้อย่างไร?

ดูท่าเขาฉินอวิ๋นฟานต้องแสดงฝีมือหน่อยแล้ว!

“น้องเจ็ด ข้าคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเจ้าจะทำเรื่องผิดหลักคุณธรรมเช่นนี้ออกมาได้ ทำให้ข้าปวดใจนัก เสด็จพ่อเพิ่งไปสู่สุคติ เจ้าก็อดใจไม่ได้แล้วหรือ?”

องค์ชายใหญ่ฉินอวิ๋นคังทำหน้าเสียดาย ส่ายหน้าอย่างจนใจและเอ่ย “ตามหลัก ตอนนี้เป็นช่วงสำคัญ เดิมไม่ควรทำให้เกิดเรื่องประเจิดประเจ้อ แต่การกระทำของเจ้าล้ำเส้นของราชวงศ์แล้ว ชวนให้ปวงประชาเกิดโทสะ แม้ข้าอยากช่วยเจ้า แต่...จะไม่มีหน้าจะอธิบายกับเสด็จพ่อที่ล่วงลับนะสิ”

ท่าทีจอมปลอมขององค์ชายใหญ่เกือบทำให้ฉินอวิ๋นฟานโมโหจนหัวเราะ คนเมื่อชั่วช้าถึงขีดสุด แค่หน้าด้านพอ คนอื่นก็ได้แต่มองตาปริบ ๆ...

“เฮ้อ! นั่นสิน้องเจ็ด เจ้าช่างเลอะเลือนจริง ๆ พรุ่งนี้เจ้าก็จะได้รั้งตำแหน่งแล้ว ทำไมถึงใจร้อนอย่างนี้นะ? ข้ารู้สึกเสียดายแทนเจ้าจริง ๆ เลย!”

องค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุยภายนอกทำเป็นโกรธ แต่ในดวงตาเต็มไปด้วยท่าทีของคนเจ้าเล่ห์ได้ใจ เขาพูดต่อ “เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เราไม่อยากเพิ่งเสียเสด็จพ่อไปก็ต้องมาเสียน้องชายที่รักในตอนนี้อีกคน”

“ถ้าเจ้าประกาศต่อใต้หล้าว่าจะสละตำแหน่งรัชทายาท ข้าจะขอร้องแทนเจ้า หวังว่าทุกคนจะเห็นแก่ไมตรีและหน้าตาละเว้นเจ้าสักครั้ง”

สองคนพูดเป็นปี่เป็นขลุ่ย ไม้อ่อนไม้แข็งงัดมาใช้หมด ด้วยที่จับได้คาหนังคาเขายืนยันความผิดของฉินอวิ๋นฟาน เรียกได้ว่าหลักฐานแน่นหนา

โคลนเหลืองในเป้ากางเกง แม้ไม่ใช่อุจจาระก็ต้องเป็นอุจจาระ กระโดดลงแม่น้ำเหลืองยังล้างไม่สะอาด

หากคิดจะรอดชีวิตก็ได้แต่รับปากเงื่อนไขของพวกเขา

ทว่าฉินอวิ๋นฟานในเวลานี้ไม่ใช่คนโง่งมอีกต่อไป เขารู้ดี นี่คือหลุมพรางของอีกฝ่าย ถึงเขาจะสละตำแหน่งรัชทายาทจริงก็ยังต้องตายเหมือนเดิม

แค่เขามีชีวิตอยู่ คนพวกนี้ก็จะกินไม่ได้นอนไม่หลับ

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ...”

ฉินอวิ๋นฟานแหงนหน้าหัวเราะกับฟ้า “อาศัยพวกเจ้าที่มาประสมโรงกันก็คิดจะให้ร้ายข้า กำหนดโทษของข้าแล้วหรือ เพ้อเจ้อจริง ๆ เชียว!”

“รัชทายาท ข้าขอเตือนท่านว่าทางที่ดีอย่าได้ต่อต้านเลย ยอมมอบตัวเร็วหน่อย แบบนี้ไม่เพียงแต่เลี่ยงความทรมานทางร่างกาย บางทียังอาจมีโอกาสรอด มิเช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าลงทัณฑ์กับท่านเลย!”

เจ้ากรมอาญาตวาดเสียงเย็น

ชิ้ง!

เห็นเพียงฉินอวิ๋นฟานไม่สนใจเขา กลับคว้ากระบี่พกตรงหัวเตียง นาทีที่กระบี่ออกจากฝักก็ส่งเสียงกระบี่ดังเสียดหู

ขณะที่ทุกคนได้สติ กระบี่ในมือของฉินอวิ๋นฟานได้ชี้หยางกุ้ยเฟยที่อยู่บนเตียงแล้ว!

“เจ้าเจ็ด เจ้า เจ้าจะทำอะไรน่ะ...”

“น้องเจ็ด อย่าวู่วามนะ หยางกุ้ยเฟยเป็นถึงสนมที่เสด็จพ่อเคยโปรดปรานมากที่สุด เจ้าไม่เพียงแต่ทำให้หยางกุ้ยเฟยแปดเปื้อนมลทิน หรือว่ายังจะสังหารนางอีกหรือ?”

“รัชทายาท จะทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ได้นะ หากยังดื้อดึงต่อต้านต่อไป จะมีแต่ทำให้ท่านประสบเคราะห์มิอาจหวนคืน!”

......

พอทุกคนเห็นดังนั้นก็ลนลานทันที ทั้งที่ฉินอวิ๋นฟานเป็นคนทึ่ม ภายใต้การข่มขู่บีบบังคับของพวกเขาน่าจะยอมจำนนโดยเร็วจึงจะถูก ทำไมถึงกลายเป็นอย่างนี้ไปได้?

“รัช รัชทายาท ท่าน ท่านคิดจะทำอะไรน่ะ?”

เมื่อครู่หยางกุ้ยเฟยยังทำท่าเหมือนได้รับความอยุติธรรมเต็มประดา ยามนี้ตกใจจนหน้าซีดเผือด ตัวสั่นงันงก ขวัญหายไปกว่าครึ่ง นางรู้ดีว่าฉินอวิ๋นฟานเป็นคนอย่างไร

จากฐานะ เขาคือรัชทายาทในรัชกาลปัจจุบัน แต่จากสภาพจิตใจ เขาเป็นคนที่มีปัญหาทางสติปัญญา ยามนี้ไม่ว่าฉินอวิ๋นฟานจะทำอะไร จะฆ่านางด้วยเหตุผลใด นางก็ต้องตายเปล่าทั้งนั้น!

ตอนนี้นางกลัวสุดขีด...

“นางคนชั้นต่ำ นางแพศยา!”

ฉินอวิ๋นฟานตวาดเสียงเย็น อาละวาดโดยตรง เอ่ยเสียงกร้าว “เสด็จพ่อข้าเพิ่งสวรรคต เจ้าไม่ครองตัวเป็นม่ายหรือ? รู้ทั้งรู้ว่าข้าเป็นคนโง่งมยังกล้าล่อลวงข้าอีก หญิงร่านเช่นนี้สมควรฆ่าทิ้งเสีย!”
Komen (1)
goodnovel comment avatar
ปุ้ย มึน อึน ไปวันๆ
แพงมากแพงฉิบหายแค่ละตอน
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status