การนั่งดูหนังผีกับครอบครัวมันมีเสน่ห์แปลกๆ แต่ก็ต้องมีกรอบความปลอดภัยชัดเจนถ้าจะให้คืนดูหนังเป็นความทรงจำที่ดีไม่ใช่ฝันร้าย
ผมชอบเริ่มด้วยกฎพื้นฐานก่อน: เลือกเนื้อหาที่เหมาะกับช่วงวัยและปัญหาสุขภาพของคนในบ้าน, ตั้งเวลาหยุดถ้าคนใดคนหนึ่งรู้สึกไม่ไหว, และตกลง 'คำหยุด' ที่สามารถบอกให้หยุดฉากน่ากลัวได้ทันที ตัวอย่างเช่นหนังที่เน้นบรรยากาศเย็นยะเยือกแบบ 'The Conjuring' เหมาะกับผู้ใหญ่ที่ต้องการความตึงเครียด แต่ถามใจว่าคนในบ้านพร้อมไหม และถ้า
มีคนเป็นโรคหัวใจหรือมีภาวะวิตกกังวลสูงให้หลีกเลี่ยงหนังแนวนี้ไปก่อน
อีกเรื่องที่สำคัญคือบรรยากาศการดู: เปิดไฟสลัวแทนปิดมืดสนิท, วางเบาะหนานุ่ม ผ้าห่ม และของ
ปลอบประโลมเช่นตุ๊กตาหรือแสงไฟเล็ก ๆ ไว้ใกล้มือ ฉันมักชอบตามด้วยอะไรเบา ๆ เช่นรายการตลกสั้น ๆ หรือเพลงโปรด เพื่อคลายความตึงเครียดให้ความรู้สึกกลับมาปกติ พูดคุยสั้น ๆ หลังหนังว่าอะไรทำให้กลัวที่สุดและทำไม นี่ช่วยให้เสียงหัวเราะหรือบทสนทนาสร้างความสัมพันธ์มากกว่าความกลัวที่ถูกเก็บสะสมไว้ เงื่อนไขเล็กๆ เหล่านี้เปลี่ยนคืนสยองให้กลายเป็นคืนสนุกที่ทุกคนยังรู้สึกปลอดภัยได้