ความแตกต่างระหว่างราชาแห่งดวงใจมังงะกับอนิเมะ

ได้โอกาสจากนรกมาเกิดใหม่เป็นนางร้าย ข้าย่อมต้องร้ายให้ถึงแก่น!ส่วนบทคนดีอะไรนั่นข้าขอยกให้นางเอกเขาไป รวมถึงพระเอกมากรักก็ด้วย เพราะนางร้ายเช่นข้าต้องคู่กับตัวร้ายที่รักมั่นคงเท่านั้นพระเอกข้าขอลาขาด!

เขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลทั้งในไทยและอังกฤษ แต่ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกกับแววตาที่นิ่งลึกคู่นั้น กำลังต้องการอะไรบางอย่างกับฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... นั่นก็คือ 'ลูกชาย' "ห้ามถาม ห้ามสงสัย หน้าที่ของเธอคือนอนถ่างขา ตั้งท้อง และคลอดลูกให้ฉัน!"

เมื่อความเสียวหาได้จากทุกที่!!! ต่อไปนี้ทุกคนจะได้พบกับประสบการณ์เสียวที่หลากหลายของทุกอาชีพและสถานที่ต่างๆ

ในอดีต เนี่ยหยวนซู เป็นนางร้าย เจ้าคิดเจ้าแค้น เกิดมาเพื่อ หึงหวงสามี และตามแจกกล้วย เผาพริกเผาเกลือสาปแช่งคนทั้งสกุลจิ่ง มิหนำซ้ำ ยังตามรังควานไท่ฮูหยินกับอนุแสนอ่อนแอให้อยู่อย่างอกสั่นขวัญผวา แต่เกิดชาติใหม่นางมาพร้อมการเท เททั้งสามีและคนรอบตัวเขา แบบหมดหน้าตัก ไม่ใช่ว่าอยากถือศีลกินเจ ทำตัวเป็นพระโพธิสัตว์ สะสมแต้มบุญเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ในความจริง นางก็แค่โนสนโนแคร์ อยากเป็นสตรีร่ำรวยพร้อมอำนาจล้นมือ ดังนั้น ‘หนังสือหย่า’ จึงเสมือนใบเปิดทางให้หญิงสาวได้ติดปีกบินกลายเป็น นางหงส์ไฟ อย่างสมหวัง ทว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งใดได้มาง่าย ๆ เมื่อสามีนางคือ จิ่งหลัวคุน ฉายา ลาโง่ตัวโต ทั้งยังเป็นจอมเผด็จการ หากคิดจะหย่าจากเขาน่ะหรือ ชาตินี้มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำได้ ก็คือนางต้องข้ามศพของเขาไปให้ได้เสียก่อน!

[ทะลุมิติมาในนิยาย + ใช้ชีวิตไปวัน ๆ + ทรราช + วิชาอ่านใจ + พลิกชะตา] “อยู่ในตำหนักเย็น เพิ่งใช้บัวลอยสาโทเพียงถ้วยเดียว ก็มัดใจปากท้องของทรราชได้แล้ว” งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ในวัง เจียงหวนผู้ที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ และกลัวการเข้าสังคม ถูกผลักให้ออกไปแสดงความสามารถต่อหน้าทรราช เบื้องหน้านางคือฮ่องเต้หน้าตาดุร้าย โกรธจนควันออกหู เจียงหวนพลันตระหนักได้ว่าชีวิตน้อย ๆ ของตนคงยากจะรักษาไว้ได้! แต่แล้วข้างหูของนางกลับมีเสียงนึกคิดของใครบางคนดังขึ้น [ถวายสุราอวยพร เอาแต่ถวายสุราอวยพร ข้าไม่ได้กินข้าวเลยทั้งคืน ดื่มไปตั้งสิบกว่าจอกแล้ว เหตุใดพวกเจ้าไม่ดื่มจนข้าตายไปเลยล่ะ?] [ไม่ช้าก็เร็ว ข้าจะตัดหัวคนในวังหลังพวกนี้ให้หมด!] เจียงหวน : ...? ที่แท้ทั่วทั้งวังหลัง มีแค่ข้าคนเดียวที่ได้ยินเสียงบ่นในใจของทรราชอย่างนั้นหรือ? เจียงหวนเข้าใจแล้ว นับแต่นั้นมา มือซ้ายของนางถือบัวลอย มือขวาก็ถือเนื้อย่าง ยามทรราชจะตัดหัวคน นางก็จะยื่นดาบให้ ยามทรราชด่าทอเกรี้ยวกราด นางก็จะหาอาหารมาเติมให้ ขณะที่เหล่าสนมมัวแต่แก่งแย่งชิงดีกันในวัง นางกลับมุ่งมั่นกับการหาของกินมาป้อน : “ฝ่าบาท น้ำบ๊วยช่วยแก้เลี่ยนได้ เนื้อย่างต้องกินคู่กับกระเทียมนะเพคะ” ด้วยฝีมือการทำอาหารชั้นเลิศ เส้นทางการใช้ชีวิตไปวัน ๆ ของเจียงหวนก็ได้รับการเลื่อนขั้น เลื่อนขั้น และเลื่อนขั้น เมื่อลูกหลานของนางถามถึงเรื่องราวความรักระหว่างนางกับฮ่องเต้—— คำตอบก็คงประมาณว่า ใครจะไปคิดเล่าว่าทรราชที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนตัวสั่น ที่แท้ก็แค่หิวเท่านั้นเอง

เพราะปัญหาส่วนตัว จึงทำให้เธอตัดสินใจยอมนอนกับคุณหมอหนุ่มเพื่อแลกกับ ‘เงิน’ คุณหมอสุดฮอตที่ใครๆต่างหมายปอง หารู้ไม่ว่า มือที่คอยช่วยเหลือคนอื่น คือมือเดียวกับที่ใช้ ‘มอบความตาย’ ให้คนอื่น… เพราะรู้ความต้องการของอีกฝ่าย จึงใช้สิ่งนั้นหลอกล่อเพื่อเล่นสนุกกับร่างกายของเธอต่อ เธอต้องการ เงิน เขาต้องการ เซ็กซ์ วินวินทั้งสองฝ่าย…