ซีรีส์ใหม่ของ Green Lantern จะเริ่มฉายเมื่อไหร่

ฉันหลงใหลในความคิดของแหวนสีเขียวเพราะมันไม่ได้เป็นแค่เครื่องมือวิเศษ แต่เป็นตัวขยายจิตใจของผู้ถือ พลังของแหวนขึ้นอยู่กับความตั้งใจและจินตนาการเป็นหลัก — ถ้าไม่มีความตั้งใจจริง แหวนก็จะไม่สามารถแปลงพลังเป็นคอนสตรัคชั่นที่ซับซ้อนได้ ฉากที่ Hal Jordan เผชิญกับ Parallax ในหลายเรื่องราวแสดงให้เห็นชัดว่าความกลัวสามารถทำให้แหวนอ่อนแอลงได้; ที่มาของจุดอ่อนสีเหลืองในบางสมัยก็มาจากความกลัวนี้เอง ไม่ใช่เพียงแค่กฎเวทมนตร์เชิงกลอย่างเดียว อีกข้อจำกัดที่เห็นได้ชัดคือการพึ่งพาแหล่งพลังอย่าง Central Power Battery หรือแบตเตอรี่ส่วนบุคคล แหวนต้องการการชาร์จเป็นระยะและพลังจะลดลงเมื่อใช้งานหนัก เช่นการสร้างคอนสตรัคชั่นขนาดใหญ่หรือการใช้งานต่อเนื่องยาวนาน นอกจากนั้น ความรู้และประสบการณ์ของผู้ถือก็สำคัญ — คนที่รู้วิธีควบคุมจิตและคิดเป็นภาพจะใช้แหวนได้เต็มประสิทธิภาพมากกว่าคนที่พึ่งพาแรงดิบเพียงอย่างเดียว ยังมีข้อจำกัดด้านสิ่งที่แหวนไม่สามารถทำได้โดยตรง เช่นการฟื้นชีพคนตายแบบแท้จริงหรือการสร้างสสารขึ้นจากความว่างเปล่า แหวนสามารถจัดระเบียบพลังงานและเปลี่ยนรูปให้เหมือนสสาร แต่กฎของจักรวาลในหลายเรื่องจะจำกัดไม่ให้แหวนละเมิดกฎสำคัญบางอย่าง นั่นทำให้แหวนยังคงมีขอบเขตและทำให้เรื่องราวมีความตึงเครียดมากขึ้น — เป็นความสมดุลระหว่างอำนาจกับข้อจำกัดที่ฉันชอบมาก

คนที่รับบทเป็น Hal Jordan ในภาพยนตร์ 'Green Lantern' ก็คือนักแสดง Ryan Reynolds ซึ่งแสดงในเวอร์ชันจอใหญ่ปี 2011 และมักจะเป็นชื่อแรกที่คนจะนึกถึงเมื่อพูดถึงการแคสต์บทนี้。 การได้เห็น Ryan Reynolds รับบทฮีโร่สายฟ้าสีเขียวบนจอใหญ่คือประสบการณ์ที่ผสมทั้งความตื่นเต้นและคำถามส่วนตัว — สิ่งที่ทำให้ประหลาดใจสำหรับผมคือโทนหนังที่พยายามจะผสมคอเมดีเข้ากับเอฟเฟกต์ไซไฟอย่างหนัก ในฐานะแฟน ๆ ที่ชอบหนังซูเปอร์ฮีโร่มานาน ผมคิดว่าพล๊อตและการกำกับมีบทบาทมากกว่าการแสดงเพียงอย่างเดียว แต่ก็ต้องยอมรับว่าเสน่ห์และสไตล์การเล่นของ Ryan ทำให้ตัวละครมีความเป็นมิตรและตลกได้ แม้หลายคนจะรู้สึกว่าหนังยังไม่ตรงใจนักจากมุมมองคอมิกส์ดั้งเดิมก็ตาม。 สิ่งที่ยังคงอยู่ในความทรงจำคือการเห็นนักแสดงคนนี้พยายามสร้างฮีโร่ที่ไม่สมบูรณ์แบบ และในหลาย ๆ ช็อตผมก็เห็นแววของนักแสดงที่สามารถทำบทแปลก ๆ ให้เข้าถึงผู้ชมได้ — เสียดายที่องค์ประกอบอื่น ๆ ไม่เอื้อให้แสดงศักยภาพนั้นอย่างเต็มที่ เหมือนกับที่เห็นคาแรกเตอร์ต่าง ๆ ของเขาใน 'Deadpool' ที่โชว์ความเข้มข้นด้านการแสดงอีกแบบหนึ่ง แต่ในภาพยนตร์ 'Green Lantern' ผมยังคงคิดว่ามันเป็นการทดลองที่น่าสนใจและเป็นบทบาทที่ถูกจดจำได้ดี

เริ่มจากเล่มแรกของซีรีส์นั้นเลยก็เป็นทางเลือกที่สนุก — ถ้าเป้าหมายคืออยากรู้ว่าทำไมคนถึงชอบคู่หูใหม่ของโลกหลอดไฟสีเขียว ให้เปิดอ่าน 'Green Lanterns' เล่มแรกเพื่อเจอจุดเริ่มต้นของซิมอนและเจสสิก้าได้ทันที การอ่านแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าซีรีส์ตั้งใจจะเป็นประตูเปิดสู่จักรวาลให้กับผู้อ่านใหม่: โทนเรื่องค่อนข้างเบา มีการผสมมุขและดราม่าแบบจับต้องได้ ตัวละครทั้งสองมีเคมีที่ต่างกันชัดเจน จึงสนุกเวลาดูการเรียนรู้ร่วมกันและการเติบโตในบทบาทผู้พิทักษ์แสง การเดินเรื่องในเล่มแรกยังแนะนำศัตรู สถานการณ์ทางอารมณ์ และจังหวะการต่อสู้ที่ไม่ซับซ้อนเกินไป ทำให้ไม่ต้องตามประวัติศาสตร์ทั้งหมดของ Lanterns ก็เข้าใจเหตุผลของตัวละครได้ เมื่ออ่านจบแล้วฉันมักจะแนะนำให้ตามต่อแบบทีละชุด เพราะความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครและการพัฒนามักจะค่อย ๆ สะสมจากหลายตอน การเริ่มจากเล่มแรกจึงเหมือนการเปิดประตูเข้าสู่จักรวาลที่ออกแบบมาให้คนชอบคอมมิกยุคใหม่เข้าใจได้ง่าย — สนุก โกรธ เสียใจ และฮาในเวลาไม่นาน เป็นจุดเริ่มต้นที่อบอุ่นและไม่ซับซ้อนจนเกินไป

ความคุ้มค่าของฟิกเกอร์ 'Green Lantern' สำหรับผมขึ้นอยู่กับความตั้งใจของการสะสมมากกว่าจะเป็นแค่ดีไซน์หรือราคาทิ้งท้าย ถ้ามองจากมุมผู้เล่นสนามที่อยากได้ความสมดุลระหว่างคุณภาพกับราคา ผมชอบฟิกเกอร์จากสาย 'DC Multiverse' ของ McFarlane มากเป็นพิเศษ เพราะให้รายละเอียดหน้าแกะ เสื้อผ้าลายริ้ว และท่าโพสที่ดูดีในราคาที่จับต้องได้ ไอเท็มที่มาพร้อมฐานและอุปกรณ์เสริมอย่างแหวนหรือลังแสงมักเพิ่มมูลค่าเมื่อเทียบกับของเล่นในระดับราคาใกล้เคียงกัน แม้จะไม่ใช่เรซิ่นหรือสเกลสูงสุด แต่ความทนทานและการขยับได้ทำให้จัดวางบนชั้นโชว์แล้วดูมีชีวิตกว่าแค่ตั้งนิ่ง ๆ ในฐานะคนที่ขยับไปมาระหว่างจัดโชว์และเล่นบ้าง ผมมักเลือกรุ่นที่มีสัดส่วนสมจริง ไม่อ่อนหรือแข็งจนเกินไป เพราะภาพรวมของชั้นสะสมสำคัญกว่าชิ้นเดียว ถ้าอยากลงทุนจริงจังขึ้นอีกหน่อย ก็แนะนำเก็บรุ่นพิเศษแบบมีลิมิเต็ดการ์ดหรือสติกเกอร์ซีเรียล เพราะโอกาสที่ราคาจะขึ้นตามความต้องการของตลาดสูงกว่ารุ่นมวลชนทั่วไป สุดท้ายแล้วถ้าต้องสรุปเป็นรุ่นเดียวที่คุ้มที่สุดสำหรับคนกลาง ๆ อย่างผม ก็คงต้องยกให้ฟิกเกอร์จาก 'DC Multiverse' ที่มีตัวเลือกของตัวละครต่าง ๆ ให้เลือกตามงบและรสนิยม — ลงทุนไม่โหด แต่ได้มุมโชว์ครบถ้วนและยังหาซื้อเสริมได้ง่าย

การดู 'Green Book' เวอร์ชันที่มีซับไทยทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้อ่านแปลบทกวีที่ถูกย่อความให้พอดีกับหน้ากระดาษ — บางมิติหายไป แต่บางมิติถูกเน้นให้ชัดขึ้น ผมมักจะสังเกตว่าการแปลบรรยายไทยเน้นการถ่ายทอดแก่นอารมณ์และความชัดเจนของความหมายมากกว่าการทำตามคำพูดตรงตัว ฉากที่ตัวละครสองคนทะเลาะหรือใช้คำด่าหนัก ๆ ทางเชื้อชาติในต้นฉบับ มักถูกปรับให้สุภาพลงหรือเว้นจังหวะเพื่อไม่ให้ผู้ชมไทยรู้สึกสะดุ้งจนเกินไป ผลลัพธ์คือบทพูดบางย่อหน้าเสียความแหลมคมทางสังคมไป แต่แลกมาด้วยความเข้าใจง่ายขึ้นในเชิงอารมณ์ นอกจากนี้สำนวนท้องถิ่นและมุกตลกที่ผูกกับวัฒนธรรมอเมริกันมักถูกตีความใหม่เป็นสิ่งที่คนไทยสามารถเชื่อมโยงได้ เช่นการเปรียบเปรยหรือคำอุปมา มักถูกเปลี่ยนให้เป็นภาพที่คุ้นเคยกับคนไทย แทนที่จะเป็นการแปลตรงตัวที่อาจทำให้คนดูงง อีกจุดที่ผมสังเกตคือรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ซับไทยมักจะละไว้ เช่น บทพูดข้างเคียงที่นักแสดงพูดแทรกขณะขับรถหรือฉากบรรยากาศ เสียงหัวเราะเบา ๆ หรือคำคั่นบางคำจะไม่ถูกใส่ในซับ ทำให้ความรู้สึกของจังหวะสนทนากระชับขึ้นและบางครั้งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครดูสั้นลง ในทางกลับกัน ซับภาษาไทยมักเพิ่มคำอธิบายเล็ก ๆ ในกรณีที่มีคำศัพท์เฉพาะหรืออ้างอิงทางวัฒนธรรม เช่น อธิบายชนิดดนตรีหรือคำเรียกขาน เพื่อให้ผู้ชมที่ไม่คุ้นเคยสามารถตามเรื่องได้โดยไม่ต้องคิดมาก สุดท้าย ผมจะบอกว่าเวอร์ชันซับไทยคือผลลัพธ์ของการเลือกมากกว่าความผิดพลาด — ผู้แปลและผู้จัดจำหน่ายต้องตัดสินใจว่าจะรักษาความดิบของภาษาไว้หรือจะทำให้มันเข้าถึงได้ง่ายขึ้นในบริบทไทย มันจึงไม่แปลกที่การดูสองครั้ง — ครั้งหนึ่งเป็นพากย์หรือซับไทย และอีกครั้งเป็นภาษาอังกฤษดั้งเดิม — จะให้ความประทับใจที่ต่างกัน โดยครั้งหนึ่งอาจเน้นความอบอุ่นและความเชื่อมโยง ส่วนอีกครั้งจะให้ความคมชัดของปมประเด็นสังคมมากกว่า ผมจบด้วยความคิดว่าซับไทยช่วยให้เรื่องเล่าเข้าถึงคนไทยได้กว้างขึ้น แม้จะแลกมาด้วยสัมผัสบางอย่างของต้นฉบับก็ตาม

แนะนำให้เริ่มจาก 'Green Lantern: Rebirth' เป็นประตูเปิดที่เข้มข้นและคมชัดที่สุด เพราะงานนี้คืนชีพ Hal Jordan ในแบบที่อธิบายความเปลี่ยนแปลงของจักรวาลแสงสีเขียวได้ดีเยี่ยมและอ่านง่ายกว่าการย้อนกลับไปดูคอมมิคเก่า ๆ หลายเล่ม เนื้อเรื่องใน 'Rebirth' ให้บริบทว่าทำไม Hal ถึงกลับมาเป็น Lantern และปูทางสู่ความขัดแย้งระดับจักรวาลอย่าง 'Sinestro Corps' โดยยังผสานภาพและอารมณ์ได้ลงตัว งานศิลป์ที่ร่วมด้วยช่วยให้ฉากต่อสู้และฉากอารมณ์มีพลังขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อผมอ่านครั้งแรกรู้สึกว่ามันเหมือนการปัดฝุ่นซีรีส์ให้คนยุคใหม่เข้าถึงได้โดยไม่ต้องรู้รายละเอียดเก่า ๆ ทั้งหมด หลังจาก 'Rebirth' ผมมักแนะนำให้ตามต่อด้วยงานของ Geoff Johns ที่เขียนต่อในช่วงหลัง เพราะจะได้เห็นพัฒนาการตัวละครทั้ง Hal กับพวก Lantern อื่น ๆ ไปจนถึงเหตุการณ์ใหญ่ ๆ ที่ทำให้จักรวาลนี้มีความหมายมากขึ้น เช่นเหตุการณ์ข้ามซีรีส์ที่ทำให้ความคิดเรื่องความรับผิดชอบและความกลัวของตัวละครโดดเด่นขึ้น อีกอย่างคือถ้าชอบการอ่านแบบอีพิกและเชื่อมโยงกันได้ การเริ่มที่นี่จะให้รากฐานแน่นก่อนกระโดดไปหาสปินออฟหรือซีรีส์ตัวละครรุ่นใหม่ๆ

นี่คือแหล่งที่ฉันมักจะหาของ 'Green Lantern' ในไทย ทั้งของใหม่ ของหายาก และฟิกเกอร์สะสมที่ชอบสะสมไว้บนชั้น เวลาฉันกำลังมองหาไอเท็มง่ายๆ อย่าง Funko Pop หรืออะคชันฟิกเกอร์ซีรีส์ DC มักจะเริ่มที่แพลตฟอร์มในประเทศก่อน เช่น Shopee และ Lazada เพราะสินค้ามีให้เลือกหลากหลายและราคามีช่วงกว้าง ตั้งแต่ของแบบพรีเมียมถึงของนำเข้า ราคาประมาณ Funko Pop ของตัวละคร 'Green Lantern' จะอยู่ราว 600–1,200 บาท ขึ้นกับร้านและสภาพ ส่วนฟิกเกอร์แบบ 'DC Multiverse' หรือจาก McFarlane มักตกอยู่ที่ 900–2,500 บาทถ้าเป็นตัวใหม่กล่องสมบูรณ์ ถ้าต้องการของแท้หรือสินค้ารุ่นลิมิเต็ด ร้านของเล่นใหญ่ในห้างอย่างที่ชอบไปเดินคือแถวสยามพารากอนและเอ็มบีเค จะมีซุ้มขายฟิกเกอร์นำเข้าและของสะสม อีกแหล่งที่ดีคือกลุ่ม Facebook ของนักสะสมไทยกับเพจร้านค้าตัวแทนผู้นำเข้า — ราคาของสะสมหายากอาจพุ่งไปหลายพันจนถึงหมื่นบาท ขึ้นกับสภาพและความต้องการของตลาด ก่อนซื้อฉันจะดูคะแนนผู้ขายและรีวิว ถ้าเป็นของมือสองให้สังเกตสภาพกล่องและรูปจริง ส่วนของนำเข้าที่ไซส์ใหญ่หรือสแตชที่เป็นหมวดไฮเอนด์ ควรคำนวณค่าขนส่งและภาษีนำเข้าก่อนตัดสินใจ ในภาพรวมยังมีของให้เลือกเยอะในไทย อยากได้แบบไหนลองบอกสไตล์มา จะเล่าเพิ่มเติมได้อีกสบายๆ

แอนิเมชัน 'Green Lantern: The Animated Series' ไม่ได้เป็นการต่อเนื่องแบบยกตอนต่อฉบับคอมิกส์ทีละเล่ม แต่ผมเคยรู้สึกเหมือนดูเวอร์ชันที่เอาแก่นเรื่องจากยุคของ Geoff Johns มารีไซเคิลใหม่หลายจุดเลย พล็อตหลักของซีรีส์ฉบับแอนิเมชันเอาธีมสำคัญอย่างการฟื้นฟูตำนานเรือธงของกรีนแลนเทิร์น (ความสัมพันธ์ระหว่างแหวนกับผู้สวมใส่ การมีภัยคุกคามระดับจักรวาล) มาจากงานของ Johns อย่าง 'Green Lantern: Rebirth' และองค์ประกอบสงครามของก๊อนส์กับทีมสีเหลืองก็สะท้อนงานอย่าง 'Sinestro Corps War' ดังนั้นแม้ว่าจะไม่มีตอนใดที่บอกว่า "ต่อมาจากคอมิกส์เล่มนี้" แต่บรรยากาศ ตัวละคร และจังหวะการเล่าเรื่องกลับสะท้อนยุคคอมิกส์เหล่านั้น ผมชอบที่ซีรีส์ปรับเนื้อหาให้เหมาะกับการเล่าแบบทีวี—ตัดบางซับพลอตที่ซับซ้อน แต่เก็บแก่นของความขัดแย้งระหว่างแหวนสีต่างๆ เอาไว้ ทำให้อารมณ์และโทนเรื่องยังคงรู้สึกคุ้นเคยสำหรับคนที่อ่านคอมิกส์ยุค Johns แต่ก็เข้าถึงผู้ชมหน้าใหม่ได้ง่าย เป็นอารมณ์เหมือนดูงานที่ "ได้รับแรงบันดาลใจจาก" แทนการเป็นพอร์ทตรงจากหน้ากระดาษสู่จอ และนั่นทำให้ผมยังชอบกลับมาดูซ้ำ ๆ เวลาอยากรีเฟรชความรู้สึกของโลกสีเขียวนี้