นักเขียน ศุกร์ 13 ฝันหวาน ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องอะไร

เพียงแค่ชื่อเรื่องก็ทำให้ฉันนึกถึงการรวมกันของความหวานกับความหลอนทันที

ฉันมองว่านักเขียนคงได้แรงบันดาลใจจากงานที่เน้นเรื่องความฝันและความทรงจำแบบภาพยนตร์ เช่น 'Inception' ที่เล่นกับเลเยอร์ของความฝัน ทำให้การเขียนฉากฝันมีมิติไม่ใช่แค่ภาพหลอน นอกจากนั้น บรรยากาศของเรื่องยังชวนให้นึกถึงโทนของ 'Ringu' ในแง่การใช้สัญลักษณ์ง่ายๆ แต่สร้างความหวาดกลัวได้ลึก และยังมีเส้นเรื่องความรักหรือความโหยหาแบบใน 'Kimi no Na wa' ที่ทำให้ฝันไม่ใช่แค่ภัย แต่อาจเป็นพื้นที่ของการเยียวยา หรือการพบกันของสองโลก

สำหรับฉัน การผสมกันของหนังสยองขวัญแบบฝัน สัญลักษณ์ง่ายๆ และโทนโรแมนติกเป็นสูตรที่ทำให้ 'ศุกร์ 13 ฝันหวาน' มีเอกลักษณ์—หวานแต่คม จนอยากเก็บชิ้นส่วนความฝันนั้นมาวิเคราะห์ต่อทั้งวัน

ครั้งแรกที่หัวข้อตรงกับวันโชคร้ายแล้วผสมกับคำว่า 'ฝันหวาน' ทำให้ฉันคิดว่าเจ้าของเรื่องคงตั้งใจเล่นกับความขัดแย้งระหว่างความน่ากลัวกับความอ่อนโยนอย่างตั้งใจ

ฉันมองว่าแรงบันดาลใจหลักมาจากพลังของความฝันในวรรณกรรมและหนังสยองขวัญตะวันตก เช่น ภาพยนตร์คลาสสิกอย่าง 'A Nightmare on Elm Street' ที่เอาความฝันมาเป็นพื้นที่แห่งอันตราย—แต่ผู้เขียนกลับกลับหัวแนวคิดนั้นโดยเอาความฝันมาผสมกับองค์ประกอบของความหวานและความละเมียด ทำให้เกิดความไม่ลงรอยที่ชวนสะเทือนใจ นอกจากนั้น ยังเห็นความชอบในโลกเหนือจริงเหมือนฉากจาก 'alice in Wonderland' ที่เปลี่ยนกฎความเป็นจริง ทำให้ฉากฝันในเรื่องมีทั้งเสน่ห์และเอื้อมไม่ถึง

อีกชั้นหนึ่งที่ฉันคิดว่าสะท้อนชัดคืออิทธิพลจากงานวรรณกรรมที่เล่นกับโลกคู่ขนานและตัวตนในความฝัน เช่น 'Hard-Boiled Wonderland and the End of the World' ที่ผสมโลกจริงและโลกในจิตใต้สำนึก ผู้เขียนของ 'ศุกร์ 13 ฝันหวาน' น่าจะรับแรงบันดาลใจจากแนวคิดนี้—ใช้เครื่องหมายวันศุกร์ที่ติดกับความโชคร้ายและคำว่า 'ฝันหวาน' เป็นสัญลักษณ์ชวนรำพึง การใส่องค์ประกอบพื้นบ้านไทยหรือความเชื่อเกี่ยวกับวันโชคร้ายและเรื่องเล่าในท้องถิ่นยังช่วยเติมน้ำหนักทางอารมณ์ ให้ฉากหวานๆ มีรากและความหมายที่ลึกซึ้งกว่าการเป็นแค่เรื่องผีแบบสยองทั่วไป ฉันเลยรู้สึกว่าเรื่องนี้ผสมผสานสัญลักษณ์ตะวันตกและฮิวริสติกในวรรณกรรมได้อย่างน่าสนใจ จบด้วยภาพที่ยังค้างในหัวเหมือนฝันที่เพิ่งตื่น