บทสัมภาษณ์ล่าสุดของเฮเลน ปทุมรัตน์ หาอ่านได้ที่ไหน

ชีวิตแต่งงานห้าปีของหนิงหนานเสว่และฟู่เฉิน ถูกประคับประคองไว้ด้วยการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีทั้งกายและใจ เธอคิดว่าแม้ไม่มีความรัก อย่างน้อยก็ควรมีความผูกพัน จนกระทั่งวันที่... หนังสือแจ้งอาการวิกฤติของลูกเพียงคนเดียวของพวกเขา และพาดหัวข่าวบันเทิงที่เขาทุ่มเงินไม่อั้นเพื่อรักแรกปรากฏขึ้นพร้อมกันต่อหน้าเธอ ในที่สุดเธอก็ไม่ต้องสวมบทบาทคุณผู้หญิงฟู่อีกต่อไป แต่ผู้ชายใจดำคนนั้นกลับติดสินบนสื่อทุกสำนัก คุกเข่าขอร้องให้เธอกลับมาด้วยดวงตาแดงก่ำท่ามกลางหิมะ ในขณะที่หนิงหนานเสว่ปรากฏตัวพร้อมกับจับมือผู้ชายอีกคน เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าเขาคือคนรักใหม่ของเธอ

#คะนิ้ง ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนวันนี้เธอกลับพลาดท่าให้กับใครก็ไม่รู้ เขาคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความบริสุทธิ์ เป็นความคิดที่น่ารังเกียจ มันคือความผิดพลาดที่ยากจะลืม แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องเลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นก็เลือนลางหายจากความทรงจำ เธอจำไม่ได้แล้วว่าหน้าตาไอ้โรคจิตนั่นเป็นยังไง แต่โชคชตาก็ได้เล่นตลกโดยการทำให้เธอกลับมาเจอกับเขาอีกครั้ง….ผู้ชายคนแรกที่ไม่เต็มใจให้เป็น “จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” “จำไม่ได้...?” “นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ” “หึ!! จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอหื้ม ลืมง่ายจัง” เธอสะตั้นกับคำนั้นไปชั่วขณะ ผะ…ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันเริ่มผุดเข้ามาในหัวอีกครั้ง เรื่องย่อ #คลิส หนุ่มมาเฟียเจ้าสำราญ เพราะเคยถูกผู้หญิงที่ชอบปฏิเสธจึงไม่คิดจะจริงจังกับใครอีก เขาใช้ชีวิตอย่างคาสโนว่าที่เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงไปวันๆ และไม่เคยมีสักครั้งที่จะถูกใจหรืออยากผูกมัดผู้หญิงคนไหนเอาไว้ เพราะเขาคือเสือที่ไม่เคยปราณีเหยื่อ จนกระทั่งความคิดนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอผู้หญิงที่ถูกใจ แววตาของเธอมันเหมือนแววตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยปฏิเสธความรักจากเขา ต่างกันแค่ใบหน้า แววตาคู่นั้นทำหัวใจที่เคยด้านชาของเขากลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง หลังจากจบเรื่องที่ขมขื่นเธอก็จากไปโดยไม่เอ่ยลา ทิ้งไว้แค่บัตรนักศึกษาที่บังเอิญทำหล่นเอาไว้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของการตามหาตัวเพื่อจะพาเธอกลับมารับข้อเสนอที่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาต้องการจะผูกมัด คือความต้องการ ความโหยหาและความบริสุทธิ์…

[ความสัมพันธ์แบบรักเดียวใจเดียว+นิยายรักหวานแหวว+นางเอกผู้งดงามผงาดกลับมาทวงแค้น+พระเอกคลั่งรักภริยาเยี่ยงสุนัขภักดี] เมื่อชาติก่อน ซูชิงอู่พลาดท่าเชื่อใจชายชั่วกับพี่สาวต่างมารดา เมื่อถูกพวกเขาปั่นหัว นางก็เริ่มคั่งแค้นชายผู้รักนางสุดหัวใจ ต่อมาทารกที่ไม่ทันลืมตาดูโลกก็ดันตายทั้งกลม นางกลายเป็นตัวทดลองชนิดคนก็ไม่ใช่ผีก็ไม่เชิง ถูกคู่ชายโฉดหญิงชั่วนั่นทรมานสามปีเต็ม เพื่อช่วยนางแล้ว อ๋องพิการผู้นั้นบุกเข้ากำแพงเมืองหลวงเพียงลำพัง สุดท้ายโดนแร่เนื้อเถือหนังทั้งเป็น… ครานั้นนางถึงได้ตระหนักว่า ใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดรักนางยิ่งกว่าเขา! ซูชิงอู่ท่วมท้นไปด้วยความแค้น นำศีรษะและหัวใจของศัตรูพร้อมใจอันเปี่ยมแค้นของตนกระดดเข้ากองเพลิงลุกโชน โชคดีที่สวรรค์เมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับไปยังเจ็ดปีก่อนได้… นางจึงรีบหอบสินเดิมที่มีอภิเษกสมรสเข้าจวนอ๋อง โผเข้าซบอ้อมอกอ๋องพิการทันที ชาติก่อนเขารักนาง ชาตินี้แปรเปลี่ยนเป็นนางรักเขา ผู้ใดกล้ารังแกท่านอ๋องของนาง มันผู้นั้นจักต้องถูกพิษยกครัว จะไก่หรือสุนัขก็ไม่เว้น กระทั่งต้นหญ้าก็จะถอนให้เหี้ยน! จากนั้นไม่นานข่าวดีก็แพร่มาจากจวนอ๋องเสวียน พระชายาเสวียนให้กำเนิดบุตรถึงสามพระองค์ทีเดียว! 

องค์ชายหลี เจี๋ย องค์ชายใหญ่แห่งแคว้นหลู่ ผู้เก็บความคั่งแค้นที่พระบิดาต้องสังเวยพระชนม์ชีพด้วยถูกคำสั่งประหารจาก ฉีหวนกง พี่ชายแท้ๆ เมื่อครั้งแย่งชิงราชบัลลังค์ระหว่างรัฐ เขาตอบรับข้อเสนอแต่งงานกับธิดาของลุงตัวเอง หากแต่มิเคยปรารถนาองค์ชายา

หนานกงเยี่ยวางนางลงยังไม่ทันจะเปิดปากด่าก็ถูกเขาจุมพิตเรียกร้อง  จางซูฉีประท้วงแต่เขาไม่ใส่ใจ  กลิ่นกายนางบวกกับเรือนร่างระหงเขาอยากกดนางลงตรงนี้นัก "ท่านทำอะไร  เยี่ยอ๋องท่านคิดว่าพวกข้าสามคนพี่น้องรังแกง่ายนักหรือ" จางซูฉีโมโหนางตบหน้าเขาอย่างแรง  หนานกงเยี่ยไม่โกรธเขารั้งนางเข้ามากอด จางซูฉีดิ้นรนแต่ไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดเขาได้  หนานกงเยี่ยจูบนางอีกครั้ง  กำปั้นน้อยทุบไหล่เขาประท้วง  จนเขาถอนริมฝีปากออก "เจ้าเขียนนิยายวสันต์เหล่านั้นได้อย่างไร  เวลาโดนเองถึงไม่ประสานักหื้ม  ไปเอาความรู้มาจากไหนทั้งที่ตัวเองแค่จูบยังทำไม่เป็นเลย" จางซูฉีหน้าแดงเขารู้หรือ  จางซูฉีก้มหน้าซบอกหนานกงเยี่ย  ไม่ยอมให้เขาเห็นสีหน้าตนเองตอนนี้  "ทำไมอายหรือ" หนานกงเยี่ยเชยคางนางกระซิบข้างหู "มาเด็กดีข้าสอนให้ดีกว่า  เผื่อนิยายเรื่องต่อไปของเจ้าจะเร่าร้อนกว่าเดิม" "ข้าไม่ได้อยากรู้สักหน่อย อื้อๆ"

นับตั้งแต่หลี่ชิวจวี๋แม่ม่ายสาวสวยที่อยู่ข้างบ้านย่องมาหาจางหยวนในกลางดึก ชายหนุ่มผู้โง่เขลาจางหยวนก็กลายเป็นที่ชื่นชอบของหมู่ผู้หญิงในหมู่บ้าน หลี่ชิวจวี๋: "พี่หยวน พี่ช่วยฉันด้วย แล้วฉันจะตอบแทนพี่ด้วยการพลีกายถวายใจ!"