ราพันเซล ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไร?

เริ่มจากการอ่านต้นฉบับบ่อย ๆ แล้วลองแปลออกมาเป็นประโยคตรง ๆ ก่อน จากนั้นค่อยมาปรับจังหวะภาษาให้ลื่นไหลในภาษาไทย ฉันชอบวิธีนี้เพราะมันช่วยให้จับโครงสร้างประโยคและน้ำเสียงของผู้เขียนได้ดี โดยจะเริ่มที่ข้อความสั้น ๆ เช่น บทสั้นหรือฉากสนทนา แล้วพยามยามทำสองเวอร์ชัน: เวอร์ชันหนึ่งติดคำศัพท์และไวยากรณ์ต้นฉบับให้มากที่สุด เพื่อดูว่าความหมายแท้จริงคืออะไร เวอร์ชันที่สองจะเน้นความเป็นธรรมชาติของภาษาไทยและโทนของตัวละคร ต่อมาให้ตั้งรายการคำศัพท์คงที่และสำนวนซ้ำ ๆ แล้วทำเป็นไฟล์เก็บไว้ เราจะได้ไม่ต้องตัดสินใจใหม่ทุกครั้ง เช่น ถ้าแปลประโยคสไตล์แฟนตาซีของ 'The Hobbit' ที่ใช้สำนวนเก่า ๆ ก็อาจเลือกสไตล์ภาษาไทยที่ฟังคลาสสิกขึ้นในบางคำ แต่ถ้าเจอบทสนทนาชาวบ้านก็ต้องกะระดับภาษาตามบทบาทของตัวละคร การสังเกตบริบทและบันทึกเทอมเทคนิคช่วยให้โทนการแปลสม่ำเสมอขึ้นมาก ท้ายที่สุดขอแนะนำให้ส่งงานให้คนอื่นอ่านบ้าง ไม่จำเป็นต้องเป็นนักแปลมืออาชีพ แต่อ่านแล้วรู้เรื่องไหม โทนกับอารมณ์ตรงหรือเปล่า การรับคอมเมนต์แบบจริงจังจะเปิดมุมมองใหม่ ๆ ให้เราเห็นว่ารูปประโยคไหนยังแข็งหรือคำไหนทำให้คนอ่านสะดุด วิธีนี้ผนวกกับการอ่านงานแปลอย่างเป็นระบบ ทำให้ทักษะพัฒนาแบบเป็นรูปธรรมและสนุกขึ้นด้วย

แปลกใจทุกครั้งที่เห็นงานเล็ก ๆ ในชุมชนถูกแปลไปไกลกว่าที่คิด — นั่งนับดูจากที่อ่านมาแล้วความหลากหลายของฉบับแปลของ 'จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า' ค่อนข้างกว้างจริง ๆ ฉันพบว่าฉบับแปลที่พบได้บ่อยสุดคือภาษาอังกฤษกับภาษาจีน ทั้งแบบตัวย่อและตัวเต็ม เพราะทั้งสองภาษามีฐานผู้อ่านออนไลน์ใหญ่ ทำให้มักมีทั้งฉบับทางการและแฟนแปล ส่วนภาษาญี่ปุ่นกับเกาหลีก็มีให้เห็นตามเว็บแปลและบางสำนักพิมพ์ท้องถิ่น ซึ่งมักจะให้ความละเอียดในการแปลคำอธิบายและโทนเรื่องแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมผู้แปล จากนั้นยังมีเวียดนาม อินโดนีเซีย และไทยที่มักมีฉบับแปลไม่เป็นทางการค่อนข้างหลากหลาย เพราะแฟนเบสในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ชอบหยิบเรื่องที่มีอารมณ์ละมุน ๆ มาแปลต่อให้เพื่อน ๆ อ่าน เท่าที่สังเกตยังมีฉบับแปลเป็นสเปน ฝรั่งเศส และเยอรมันในวงจำกัดอีกด้วย — ใครชอบเปรียบเทียบสำนวนลองดูหลาย ๆ ฉบับแล้วจะสนุกเหมือนตอนที่ฉันเคยเปรียบเทียบสำนวนระหว่าง 'Re:Zero' และฉบับแปลหลายภาษา เพราะจะเห็นมุมมองใหม่ ๆ ของบทสนทนาและการบรรยาย

เสียงปืนที่ดังไม่ใช่แค่เสียง — มันต้องคุยกันด้วยภาษาและจังหวะ เมื่อฉันกำกับภาพฉากสงครามกลางเมือง ฉันสนใจเรื่องเล็ก ๆ ที่ผู้ชมมักไม่ทันสังเกต เช่น จังหวะการหายใจของทหาร การหยุดชั่วคราวก่อนลั่นปืน หรือการพูดคุยสั้น ๆ เป็นภาษาอังกฤษแบบท้องถิ่นของยุคนั้น สิ่งพวกนี้ช่วยให้ฉากไม่แบนเพียงแค่เสียงระเบิด ผมมักให้นักแสดงฝึกบทพูดกันเป็นวงกลมเพื่อให้บทพูดไหลเป็นธรรมชาติ และใช้ฉากหลังที่ไม่ใช่แค่เสียงเอฟเฟกต์ แต่เป็นบทสั้น ๆ ของชีวิตประจำวัน เช่นแม่ค้าที่ตะโกน ข้าราชการที่ส่งข่าว สร้างเลเยอร์ให้ภาพสมจริง การอ้างอิงจากหนังอย่าง 'The Patriot' สอนฉันว่าความเที่ยงตรงทางเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์สำคัญพอ ๆ กับสำเนียง หากปืนหรือเครื่องแต่งกายผิดสมัย ผู้ชมจะถูกดึงออกจากอารมณ์ ฉันจึงร่วมกับทีมงานประวัติศาสตร์ กำหนดขนาดความสกปรกของชุด ระดับเลือดปลอม และตำแหน่งแผล เพื่อให้การเคลื่อนไหวของนักแสดงสอดคล้องกับสภาพร่างกายของคนที่เพิ่งผ่านการต่อสู้ การออกแบบฉากแบบนี้ทำให้ฉากสงครามกลางเมืองซับซ้อนและมีน้ำหนักจริง ๆ

อยากเล่าเทคนิคสั้นๆ ที่ผมใช้เวลาต้องแปลงวลีภาษาไทยเป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยตรง เพราะวิธีค้นที่ชัดเจนช่วยประหยัดเวลาได้เยอะ เริ่มด้วยการลองพิมพ์คำค้นต่างรูปแบบ เช่น 'สงครามกลางเมือง แปลเป็นอังกฤษ' หรือ 'สงครามกลางเมือง แปล' แล้วสังเกตข้อเสนอแนะของ Google ว่ามันแสดงคำว่า 'civil war' เป็นอันดับต้นๆ เสมอ ต่อมาก็ให้ใช้เครื่องหมายคำพูดเพื่อค้นวลีที่ตรง เช่น "civil war" เพื่อให้ผลลัพธ์เป็นคำอธิบายและนิยามโดยตรง แหล่งขึ้นต้นที่น่าเชื่อถือมักเป็น 'Wikipedia' หรือพจนานุกรมออนไลน์ของสถาบันภาษาต่างๆ เมื่ออยากได้ความหมายเชิงวิชาการหรือเอกสารเต็มรูปแบบ ให้เพิ่มคำสั่ง filetype:pdf หรือ site:.edu ไว้ข้างหลังคำค้น เช่น "civil war definition filetype:pdf" วิธีนี้จะดึงเอกสารเชิงวิชาการออกมา ส่วนถ้าต้องการบริบทแบบข่าวหรือกรณีศึกษา ให้ใส่ชื่อประเทศหรือช่วงเวลา เช่น "civil war Syria" หรือ "civil war 1861" เพื่อให้เจอบทความข่าวและวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้อง สุดท้ายผมชอบเปิด Tools -> Any language -> English เพื่อจำกัดผลลัพธ์เป็นภาษาอังกฤษโดยตรง ทำให้ไม่ต้องแปลทีหลังและได้คำตอบที่ตรงใจเร็วขึ้น

พูดตรงๆ ว่าเรื่อง 'สกุณา' เป็นหัวข้อที่ทำให้ผมอยากลงลึกถึงรายละเอียดของฉบับแปลและสำนักพิมพ์ต่างประเทศเสมอ ผมชอบเก็บของสะสมและติดตามการแปลอยู่บ่อย ๆ ดังนั้นมุมมองนี้จะรวมทั้งภาพรวมเชิงระบบและตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมเพื่อให้คุณเห็นภาพ: โดยทั่วไปงานที่ได้รับความนิยมจะมีฉบับแปลในหลายภาษา แต่ไม่ใช่ทุกเรื่องจะไปถึงทุกตลาด การแปลภาษาอังกฤษเป็นจุดเริ่มต้นที่พบบ่อยที่สุด เพราะตลาดใหญ่มาก สำนักพิมพ์ที่มักรับลิขสิทธิ์งานจากต่างประเทศมาพิมพ์มีทั้งรายใหญ่ที่เน้นมังงะและไลท์โนเวล ซึ่งทำให้ผลงานกระจายออกไปได้กว้างขึ้น ข้อนึงที่ผมสังเกตคือบางเรื่องจะมีฉบับแปลแบบพ็อกเก็ตบุ๊กกับฉบับแบบกล่องสะสมออกมาพร้อมกัน ขึ้นกับความนิยมและการตลาดของสำนักพิมพ์ เมื่อพูดถึงภาษาต่างๆ ที่มักมีฉบับแปล ได้แก่ อังกฤษ จีน (ทั้งไต้หวันและจีนแผ่นดินใหญ่) เกาหลี และไทยเอง ส่วนสำนักพิมพ์ที่มักเห็นชื่อบนปกของฉบับแปลมีตั้งแต่รายใหญ่ของฝั่งตะวันตกไปจนถึงบูธและเครือสำนักพิมพ์ในเอเชีย ยกตัวอย่างรูปแบบการจัดพิมพ์: สำนักพิมพ์ข้ามชาติจะออกฉบับกระดาษและดิจิทัลในหลายประเทศพร้อมกัน ขณะที่สำนักพิมพ์ท้องถิ่นมักปรับหน้าปกและคำนำเพื่อให้เข้ากับรสนิยมผู้ชมในประเทศนั้นๆ ผมเองมักเปิดดูเลข ISBN, ข้อมูลลิขสิทธิ์ และโลโก้สำนักพิมพ์บนหน้าสุดท้ายของหนังสือเป็นอันดับแรกเมื่ออยากยืนยันว่าใครเป็นผู้จัดพิมพ์ ถ้าคุณอยากรู้รายละเอียดจริงจังสำหรับ 'สกุณา' โดยเฉพาะ ผมแนะนำให้นำชื่อเรื่องไปเทียบกับหน้าข้อมูล ISBN/LC ของฉบับที่คุณมีหรือจะซื้อ เพราะตรงนั้นจะระบุสำนักพิมพ์และปีพิมพ์ชัดเจน ในมุมคนสะสม สิ่งที่ทำให้ตื่นเต้นคือการเปรียบเทียบหน้าปกของฉบับแปลแต่ละประเทศ—บางเวอร์ชันมีภาพปกสวยจนต้องหาเก็บไว้สองฉบับ ซึ่งเป็นความสุขส่วนตัวที่ผมไม่เคยเบื่อเลย

หลายสิ่งในเรื่องนี้สะท้อนภาพความเป็นพื้นบ้านและการอยู่รอดที่ฉันพบว่าน่าสนใจมาก ฉันมองว่าแกนกลางของ 'เขม จิ รา ต้องรอด' ไม่ได้มาจากแหล่งเดียว แต่มาจากการผสมผสานระหว่างตำนานท้องถิ่นกับปัญหาสังคมร่วมสมัย เรื่องราวเล่นกับธีมพื้นฐานอย่างการถูกทอดทิ้ง ความไม่ไว้วางใจระหว่างมนุษย์ และการปรับตัวในธรรมชาติ ซึ่งทำให้ผมนึกถึงองค์ประกอบแฟนตาซีมืดแบบใน 'Pan's Labyrinth' แต่ในกรอบสังคมไทย ฉันรู้สึกว่าองค์ประกอบซ้ำๆ เช่น สัญลักษณ์ความตาย สถานที่รกร้าง และการทดสอบศีลธรรมของตัวละคร ล้วนถูกใช้เป็นเครื่องมือเล่าเรื่องแทนการอธิบายตรงๆ นั่นทำให้ต้นกำเนิดของเรื่องดูเหมือนเกิดจากความต้องการสื่อสารเรื่องราวทางจิตวิญญาณและสังคมมากกว่าจะเป็นการนำเหตุการณ์จริงมาเล่าโดยตรง มันเป็นการเอาแง่มุมของประวัติศาสตร์ท้องถิ่น ความเชื่อ และความเปราะบางของมนุษย์มาทอรวมกันจนเกิดเรื่องราวที่ท้าทายและกินใจ

แถวร้านหนังสือใหญ่ ๆ มักมีตัวเลือกดี ๆ ให้เลือก ถ้าคิดถึงนิยายแนวยูริฉบับแปลภาษาไทย ผมมักเริ่มต้นจากร้านเครือใหญ่ ๆ ก่อน เพราะเขามีแผนกการ์ตูนและวรรณกรรมแปลที่ค่อนข้างครบและสามารถสั่งเล่มพิเศษให้ได้ ร้านที่ผมไปบ่อยคือ Kinokuniya (สาขาสยามและสาขาที่ห้างใหญ่ ๆ) ซึ่งมักมีมุมการ์ตูนญี่ปุ่นและนิยายแปลวางจำหน่าย บางครั้งจะเจอรวมเล่มหรือรวมเรื่องสั้นแนวรักสาว ๆ ที่แปลเป็นไทย นอกจากนั้น SE-ED กับ B2S ก็มีการนำเข้าหนังสือการ์ตูนและไลท์โนเวลบางแนวไว้ ไม่ว่าจะเป็นปกฉบับแปลหรือฉบับภาษาอังกฤษที่บางคนอาจเอามาอ่านรอเล่มแปลไทย แผงร้านออนไลน์ของ Naiin และ SE-ED Online เป็นอีกทางเลือกที่ผมใช้บ่อย เพราะบางเล่มที่สาขาไม่มีก็สามารถสั่งจองได้ อีกส่วนที่สำคัญคือแพลตฟอร์มอีบุ๊กอย่าง Meb หรือ Ookbee ที่รวบรวมงานแปลและนิยายไทยต้นฉบับแนว GL บางเรื่องมาวางขาย ทำให้ผู้ที่ชอบแนวยูริสามารถหาเรื่องสั้น-นิยายเต็มเล่มอ่านได้โดยไม่ต้องรอฉบับพิมพ์จริง ส่วนคนที่ชอบของสะสมหรือหาฉบับพิเศษ งานอีเวนต์คอมิกมาร์เก็ตหรือบูทสำนักพิมพ์อิสระมักมีของแปลหรือผลงานไทยในแนวนี้วางจำหน่าย การเดินไล่ดูตามร้านใหญ่แล้วค่อยขยับไปหาออนไลน์กับชุมชนเป็นวิธีที่ผมค่อนข้างชอบ เพราะบางครั้งก็เจอผลงานแปลดี ๆ ที่ไม่ถูกโฆษณาเยอะ และการแลกเปลี่ยนกับคนในกลุ่มจะทำให้รู้ว่าฉบับแปลไหนคุ้มค่าที่จะซื้อ สรุปคือเริ่มจาก Kinokuniya / SE-ED / B2S / Naiin แล้วขยายไปหาใน Meb, Ookbee หรือบูทอีเวนต์ถ้าตามหาอะไรเฉพาะทาง แล้วจะพบสมบัติย่อย ๆ ให้สะสมได้ไม่ยากเลย

เริ่มจากการมองหาช่องทางที่ให้ความเคารพต่อผู้สร้างผลงานก่อนเลยนะ ฉันมักจะมองหาเวอร์ชันที่มีลายนิ้วมือของสำนักพิมพ์หรือชื่อผู้แปลชัดเจน เช่น ในร้านหนังสือออนไลน์ใหญ่ ๆ อย่าง 'Amazon Kindle' หรือร้านอื่น ๆ ที่มีหน้าข้อมูลหนังสือครบทั้ง ISBN และเครดิตผู้แปล การซื้อจากแหล่งเหล่านี้ไม่เพียงแต่ทำให้การอ่านสะดวก แต่ยังช่วยให้ผู้แต่งและผู้แปลได้รับค่าตอบแทนที่ควรได้ อีกวิธีที่ฉันชอบคือเช็คเว็บของผู้แต่งหรือเพจสำนักพิมพ์โดยตรง บางเรื่องที่แปลอย่างเป็นทางการจะมีประกาศหรือหน้าขายตรง ซึ่งมักปลอดภัยกว่าการตามลิงก์กระจัดกระจายบนฟอรัม นอกจากนี้ ห้องสมุดดิจิทัลอย่าง 'Libby' หรือบริการยืมอีบุ๊กบางแห่งก็มักจะมีนิยายแปลที่ถูกลิขสิทธิ์ให้ยืมฟรีเป็นประจำ ช่วยประหยัดเงินและยังถูกกฎด้วย ถ้ารู้สึกไม่แน่ใจ ให้ดูว่ามีเครดิตผู้แปลหรือคอมเมนต์จากสำนักพิมพ์หรือเปล่า—นั่นเป็นสัญญาณที่ดีว่าฉบับนั้นเป็นทางการ ในฐานะแฟน ฉันอยากสนับสนุนงานที่แปลอย่างยุติธรรม เพราะมันทำให้วงการนิยายวายเติบโตต่อไปได้