วิวาห์นักล่า ถูกดัดแปลงเป็นอนิเมะหรือซีรีส์แล้วหรือยัง?

เธอแต่งงานกับเขาเป็นเวลาสามปี หลังจากที่เธอเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง เธอกลับรังเกียจว่าเขาขี้เกียจและไร้ความสามารถ สุดท้าย เธอบอกว่าหย่าร้างกัน แต่เธอไม่รู้ว่าทุกอย่างของเธอ เป็นเขามอบให้ทั้งนั้น

แต่งงานมาสามปี เธอโรจน์รุ่งพุ่งแรง แต่รังเกียจสามีไร้ความสามารถ หลังจากหย่าแล้วถึงรู้ว่าสามีที่ถูกมองว่าไร้อนาคตคนนี้กลับเป็นคนที่สูงเกินเอื้อมสำหรับเธอ

#คะนิ้ง ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนวันนี้เธอกลับพลาดท่าให้กับใครก็ไม่รู้ เขาคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความบริสุทธิ์ เป็นความคิดที่น่ารังเกียจ มันคือความผิดพลาดที่ยากจะลืม แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องเลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นก็เลือนลางหายจากความทรงจำ เธอจำไม่ได้แล้วว่าหน้าตาไอ้โรคจิตนั่นเป็นยังไง แต่โชคชตาก็ได้เล่นตลกโดยการทำให้เธอกลับมาเจอกับเขาอีกครั้ง….ผู้ชายคนแรกที่ไม่เต็มใจให้เป็น “จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” “จำไม่ได้...?” “นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ” “หึ!! จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอหื้ม ลืมง่ายจัง” เธอสะตั้นกับคำนั้นไปชั่วขณะ ผะ…ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันเริ่มผุดเข้ามาในหัวอีกครั้ง เรื่องย่อ #คลิส หนุ่มมาเฟียเจ้าสำราญ เพราะเคยถูกผู้หญิงที่ชอบปฏิเสธจึงไม่คิดจะจริงจังกับใครอีก เขาใช้ชีวิตอย่างคาสโนว่าที่เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงไปวันๆ และไม่เคยมีสักครั้งที่จะถูกใจหรืออยากผูกมัดผู้หญิงคนไหนเอาไว้ เพราะเขาคือเสือที่ไม่เคยปราณีเหยื่อ จนกระทั่งความคิดนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอผู้หญิงที่ถูกใจ แววตาของเธอมันเหมือนแววตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยปฏิเสธความรักจากเขา ต่างกันแค่ใบหน้า แววตาคู่นั้นทำหัวใจที่เคยด้านชาของเขากลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง หลังจากจบเรื่องที่ขมขื่นเธอก็จากไปโดยไม่เอ่ยลา ทิ้งไว้แค่บัตรนักศึกษาที่บังเอิญทำหล่นเอาไว้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของการตามหาตัวเพื่อจะพาเธอกลับมารับข้อเสนอที่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาต้องการจะผูกมัด คือความต้องการ ความโหยหาและความบริสุทธิ์…

ชีวิตแรกนางโง่งม เมื่อมีโอกาสได้แก้ไข ทำไมนางต้องเดิมซ้ำรอยเดิม ใครหน้าไหนที่ทำร้ายนางและครอบครัว นางจะทวงคืนให้สาสม พร้อมดอกเบี้ยอย่างงาม

พ่อของ ‘ถังหูลู่’ แต่งงานใหม่ นั่นทำให้เธอได้สนิทชิดเชื้อกับ ‘พี่ชายฝาแฝด’ ต่างสายเลือดของเธอมากยิ่งขึ้น จนกระทั่งความสัมพันธ์นี้กลายเป็นร้อนเร่าอย่างน่าเหลือเชื่อ...

เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของสามีติดอยู่ในช่องลิฟต์นานกว่าครึ่งชั่วโมง เขาจึงระเบิดโทสะอย่างรุนแรง แล้วจับฉันยัดใส่กระเป๋าเดินทาง ก่อนจะรูดซิปล็อกอย่างแน่นหนา “ความทรมานที่เอินเอินต้องเผชิญ เธอจะต้องชดใช้เป็นสองเท่า” ฉันนั่งขดตัว หายใจลำบาก น้ำตาไหลพรากพลางยอมรับผิด แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงคำตำหนิที่เย็นชาจากสามี “รับโทษเสียให้สาสม พอเรียนรู้บทเรียนนี้แล้ว เธอจะได้รู้จักเชื่อฟัง” เขาเอากระเป๋าเดินทางที่มีฉันอยู่ข้างในไปล็อกเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า ฉันกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง ดิ้นรนอย่างหนัก เลือดค่อย ๆ ไหลซึมออกจากกระเป๋า จนเปียกชุ่มทั่วพื้น ห้าวันต่อมา เขาเกิดใจอ่อนขึ้นมาชั่วครู่ จึงตัดสินใจยุติการลงโทษ “ลงโทษเล็กน้อยเพื่อเตือนใจ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อน” แต่เขาไม่รู้เลยว่า ร่างของฉันได้เน่าเปื่อยจนแทบไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว