มีหลายจุดที่ทำให้เวอร์ชันมังงะของ '
kanojo' ให้ความรู้สึกต่างจากอนิเมะอย่างชัดเจน โดยเฉพาะเรื่องของจังหวะการเล่าและพื้นที่ที่มังงะใช้แสดงความคิดภายในของตัวละคร
มังงะมักจะมีหน้ากระดาษที่จัดองค์ประกอบแบบเน้นการหยุดจังหวะ ฉันมองว่ากรอบภาพและการเว้นช่องว่างทำให้บางฉากยืดออกจนเราได้อ่านน้ำเสียงที่ไม่ใช่คำพูด เช่น การค่อย ๆ เล่าอารมณ์ผ่านสายตาหรือแสงเงา ซึ่งอนิเมะมักจะเลือกใส่ดนตรีหรือการเคลื่อนไหวแทน การไม่ได้ยินเสียงช่วยให้ผมตีความบทสนทนาเล็ก ๆ ได้กว้างกว่า
นอกจากนี้รายละเอียดภาพในมังงะของ 'Kanojo' บางตอนถูกขีดเส้นและโชว์เท็กซ์เจอร์เล็ก ๆ ที่อนิเมะลดทอนไปเพื่อความลื่นของภาพเคลื่อนไหว ฉันชอบการที่มังงะใส่ฟุตโน้ตเล็ก ๆ หรือคอมเมนต์ของผู้เขียน ซึ่งเพิ่มมิติให้ตัวละครได้อีกแบบ ส่งผลให้เวอร์ชันอ่านมีความเป็นส่วนตัวมากกว่าอนิเมะที่ให้ประสบการณ์ร่วมผ่านเสียงและภาพเคลื่อนไหว