Chishiya Alice In Borderland Actor

ช่วงปิดเทอมของมหาลัย ‘พลอย’ นักศึกษาสาวสวยลุคเนิร์ดดูใส ๆ เมื่อความเหงาและความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเข้ารุมล้อม ความรู้สึกที่มีกับแฟนหนุ่มเริ่มห่างเหิน กับพี่ชายแท้ ๆ ก็ไม่ค่อยจะได้ใช้เวลาร่วมด้วย สุดท้ายก็หันมาพึ่งพาพี่ชายข้างบ้านอย่าง ‘เคน’ ซึ่งยังเป็นเพื่อนคนสนิทของพี่ชายเธออีกด้วยในการบรรเทาความเหงาที่ซ่อนอยู่...

คำโปรย... จะทำยังไงถ้าตื่นมาในอ้อมกอดเพื่อนสนิทอย่างไอ้ภาม จะปลุกมันดีไหม หรือปล่อยผ่านทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นดี แต่เรื่องนี้มีบทสรุปอยู่ว่า..."ใครรู้สึกก่อน แพ้!!" ภาม ภาคิน หล่อ รวย เพอร์เฟ็ค​ เจ้าชู้​ ขี้เล่น เจ้าเล่ห์​ ชอบหยอด ชอบแกล้งเพื่อนสนิทอย่างวาโย สถานะ : โสดแต่ไม่สนิท วาโย วนิดา สาวสวยตัวเล็กน่ารัก นิสัยแก่นแก้ว ไม่ยอมคน เธอเป็นผู้หญิง​คนเดียวในกลุ่มเพื่อนชาย สถานะ : มีแฟน​แล้ว สปอยล์​... "ซี๊ด~ ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นเพื่อนนะโย มึงโดนกูไปแล้ว" ภามดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้วาโย ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปปลดปล่อย​สิ่งที่เพื่อนตัวดีของเขาเข้ามาก่อไว้ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานานจนเกิดเป็นความสนิทใจแต่จะรู้ไหมว่ามีใครคิดไปไกลเกินคำว่าเพื่อนแล้ว #แค่เส้นบางๆที่เรียกว่าเพื่อน

'รักเเรกของเธอเกิดขึ้นท่ามกลางสายฝน ทว่าคนที่เธอเเอบรักกลับมีนิสัยเย็นชาไม่เหมือนชายหนุ่มจิตใจดีในคืนนั้นเลย คนที่เธอปักใจรักตั้งเเต่สบสายตากัน' ความรักที่เกิดขึ้นเพียงสบสายตา ย้อนกลับไปวันนั้น วันที่เธอได้บังเอิญเจอกับชายหนุ่มจิตใจดีที่เคยช่วยลูกหมาของเธอเอาไว้ เธอดีใจมากเมื่อรู้ว่าเขาก็เรียนอยู่ที่มหาลัยฯเเห่งนี้เหมือนกัน เเต่คิดว่าเขาคงจำเธอไม่ได้หรอก เพราะคืนนั้นทั้งมืดทั้งฝนตกเเถมเธอยังถือร่มเขาคงมองไม่เห็นหน้าตาของเธอเเบบชัดเจน ทว่าเธอกลับจำเขาได้ไม่เคยลืมเลือน เเละเธอก็ไปรู้มาว่าเขาเรียนอยู่คณะวิศวะ ปี 3 เป็นคนดังของมหาลัยฯที่ผู้หญิงมากมายต่างก็หมายปอง มีอยู่หลายครั้งที่เธอคอยเเอบมองเขาอยู่ห่าง ๆ จำได้วันนั้นที่เขาเเข่งฟุตบอลเธอก็ไปตามเชียร์ เเววตาของเธอมองเขาด้วยความภาคภูมิใจ เธอมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นเขา คนที่เธอปักใจรักตั้งเเต่สบสายตากัน

เรื่องราวของ 4 พี่น้อง จากตระกูลมหาอำนาจ มาเฟียใหญ่ 4 เรื่องราวความรักของคนทั้ง 4 คน มีทั้งเศร้า ดราม่า รักหวานชื่น และโหดร้ายในเวลาเดียวกัน ทั้ง 4 คน แม้จะเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด แต่นิสัยก็ใช้ว่าจะเหมือนกัน ต่างคนก็ต่างนิสัย สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือความโหด ดิบ ดุ และเถื่อน ถ้ายังรักชีวิตก็อย่าลองดี ไม่ควรท้าทาย

เมื่อเธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว จึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เขาตามตื๊อเธอไม่เลิก

"ไอ้ฟาบริซ ไอ้ปากหมา ผู้ชายปากกรรไกรแบบนี้ใครเขาจะเอามาทำพืชทำพันธุ์ห๊ะ" "แล้วเธอล่ะ ปากแจ๋วขนาดนี้ใครเขาจะเอาทำเมีย ใครได้ไปซวยตายห่า อยู่ขึ้นคานไปเถอะจะได้ไม่เป็นภาระให้ผัวกับพ่อผัวแม่ผัวในอนาคต"

ไค ไคเรย์ นักมวยเถื่อนประจำค่ายมวยแห่งหนึ่ง เขาไร้ตัวตน ไม่มีที่มาที่ไป แต่หน้าตาดีและฝีมือเยี่ยม จึงได้เป็นนักมวยประจำค่ายที่ฝีมือดีที่สุด และการชกของเขาก็คือสังเวียนเถื่อน ที่เอาเงินมาวางเดิมพันกับชีวิตของคน ถ้ารอดก็ได้เงิน ถ้าแพ้ก็ตาย เขาไม่เคยคิดที่จะมีความรัก จนกระทั่งได้เจอกับเธอคนนี้ แตงกวา ลูกสาวแม่ค้าอาหารตามสั่ง เธอสวยหน้าตาดี และมีความสดใสตามวัย ความรักมันก่อเกิดขึ้น หลังจากที่เธอเริ่มมาส่งข้าวที่ค่ายมวยบ่อยขึ้น

"ถ้าคิดจะมีเมียน้อย ฉันไม่ปล่อยพี่ไว้แน่!" ของขวัญ เพ็ญนภา ทรัพย์หิรัญ อายุ 24 ปี หลานสาวแม่ค้าขายปลาในตลาดสดนิสัยที่ห้าวหาญ ไปไหนไปกัน กล้าได้กล้าเสียและไม่ยอมคนทำให้ วันหนึ่งขณะกำลังกลับบ้านและได้พบกับเหตุการณ์ตรงหน้าหญิงวัยกลางคนที่กำลังถูกโจรกระชากกระเป๋าเธอจึงเข้าไปช่วยทันทีมีเพียงหมัดและเท้าที่สู้กับมีดพกเล่มสั้นและเอาชนะมาได้ 'มินตรา' ถูกชะตากับเธอและต้องการให้เธอมาเป็นสะใภ้เพื่อกำราบลูกชายหัวดื้ออย่างรันเวย์จึงมีข้อเสนอให้กับเธอ "หึงอะไรขนาดนั้น รู้ว่าหล่อมากๆ แต่ควรให้ผัวได้ปลดปล่อยบ้าง เพราะตั้งแต่มีเมียยังไม่เคยได้เอาเลยสักครั้ง!" รันเวย์ ปรเมศวร์ กิติไพศาล อายุ 29 ปี คู่แฝดคนโตของบ้านลูกชายของ 'ป๊ารามคนคลั่งรักเมีย' ซึ่งนิสัยของเขาต่างจากพี่ชายลิบลับทั้งกะล่อน เจ้าชู้ เที่ยวเก่ง ดื่มหนัก แต่เรื่องทำงานไม่เคยทิ้งยังถือว่ามีข้อดีอยู่บ้าง แม่เขาจึงต้องการหาคนมากำราบลูกชายตัวแสบคนนี้ให้อยู่หมัด เอาล่ะค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของรันเวย์ฝาแฝดโรมัน ลูกชายป๊าราม นางเอกในเรื่องไม่อ่อนแอกับความสนุก ฮาอาจจะมีน้ำตาแต่ไม่หนักแน่นอนจ้า

ใครจะไปคิดว่าการเดินไปส่งข้าวให้ลูกค้าในวันที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา จะทำให้ฉันบังเอิญได้พบกับเขา… “คุณ! คุณไปโดนอะไรมาคะเนี่ย!” . . • ☆ . ° .• °:. *₊ ° . ☆ ‘เธอโอเคหรือเปล่า~’ น้ำเสียงที่หอบกระเส่าประสานกับจังหวะที่หนักหน่วงในตอนนั้น.. ฉันจำมันได้ดี.. ทั้งที่มันดีขนาดนั้น เขาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกทรมานสักนิดเเท้ๆ.. ทั้งที่ดีขนาดนั้น.. ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้! “..ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกับครั้งแรกของผู้หญิงกันเล่า! อบอุ่นจนรู้สึกหงุดหงิดเลย!” มิลินควักน้ำล้างหน้าเป็นชุด มันแทบจะเปียกไปทั้งตัว.. ก่อนจะท้าวแขนแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ‘ช่วยทำ.. ให้แรงกว่านี้ที~ อ๊ะ!’ ‘ลินต้องการ~ จะ จนทนไม่ไหวอยู่เเล้ว~’ “กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเลยไหมมิลิน! กัดให้ตายไปเลย!” ทำตัวแย่ๆ ใส่กันยังจะลืมง่ายซะกว่า.. ที่บอกว่าจำคำพูดฉันได้เนี่ย.. จำประโยคพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่านะ!><

เมื่อซิน หรือ ‘เยว่ซิน’ หลุดเข้ามาในนิยายรักที่ดันมีตัวร้ายชื่อเดียวกับตนเอง แถมตอนจบเธอต้องกลายเป็นคนเสียจริตเพราะถูกพระเอกสั่งสอนเสียอย่างนั้น ดังนั้นเยว่ซินต้องรีบเอาตัวรอดโดยด่วน!