Lupin Hp

Reni tidak sengaja melihat pesan di HP suaminya yang berisi kata-kata mesra. Itu membuatnya gelisah dan diam-diam memutuskan untuk menyelidikinya. Ternyata suaminya telah menikah diam-diam di belakangnya. Reni berusaha tenang dan membalas perbuatan suaminya dengan cara elegan. Kira-kira apa yang akan Reni lakukan untuk membalaskan sakit hatinya?

"Aku ini kamu anggap istri bukan sih mas! Pulang kerja tidak pernah menyapaku, langsung main HP sampai lupa waktu, waktu sholat pun kau lupa" sentak Andin. "Diam kau! Aku ini lelah bekerja, pulang2 malah denger kau ngomel? Tak tau diri! Ini rumahku! Ini kehidupan ku, kau cuma numpang tak usah mengatur ku" jawab Firman tak mau kalah. Deg Andin terkejut dengan penuturan suaminya. Apa dia bilang? Ini rumahnya? Hah yang benar saja

Seorang pencuri yang sangat jenius yg merangkap sebagai detektif yang bernama Arsene Lupin Yang mana seorang pencuri yang amat jenius

Aku hanya lelaki biasa. Seorang manager di perusahaan ekspedisi. Aku sudah menikah dan punya dua orang anak laki-laki yang tampan. Diumur pernikahanku yang ke delapan aku merasakan kepenatan dan kebosanan dengan rumah tanggaku. Istriku, Rina banyak berubah tidak seperti dulu lagi. Kerjaannya hanya bermain hp sampai lupa mandi juga pekerjaan rumah lainnya. Dan Yuni, rekan kerjaku di kantor, seorang janda beranak satu yang masih muda dan cantik semakin gencar mendekatiku. Istri yang susah dinasehati dibandingkan dengan teman kerja cantik yang perhatian siapa yang tidak tergoda? Aku hanya lelaki biasa bukan?

Lors du Tournoi des Herboristes, ma sœur adoptive, Valérie Duval, a remporté la gloire en volant ma recette. Mais contre toute attente, ce tournoi n'était qu'un prétexte pour choisir une épouse au jeune héritier des Hommes-Serpents, une race réputée stérile, cruelle et difforme. Le soir même, une proposition de l'union est arrivée : ils exigeaient Valérie. À cette annonce, mon fiancé, Adrian Berger, pris de panique, s'est immédiatement uni à elle par le lien conjugal. Valérie s'est dandinée devant moi avec arrogance, exhibant le tatouage lupin au bas de son dos : « Adrian est à moi désormais. Que comptes-tu faire ? Il ne te reste que trois jours avant ton vingt-cinquième anniversaire. Si personne ne t'épouse d'ici là, tu seras assignée aléatoirement à un de ces barbares nomades. » Mais elle se trompait. J'avais un autre choix. Je suis allée droit au salon où mes parents tentaient de rattraper les dégâts causés par Valérie et j'ai déclaré : « Puisqu'elle refuse d'épouser l'héritier du Serpent, je le ferai ! »