Olivia Rodrigo Good 4 U Lyrics

The day before New Year's, my younger brother announced he was bringing his girlfriend home for dinner. Excited, I drove my new car to pick them up, taking my daughter along with me. However, as soon as his girlfriend got in the car, her face darkened. "Henry, you didn't tell me your sister was staying at your place—and with a kid!" she snapped. I frowned and was about to explain when my brother quickly interjected, "She's not staying. After dropping us off, she'll be heading to a hotel." Only then did his girlfriend's expression ease. I swallowed my discomfort and asked my brother what he was planning. He leaned in with a conspiratorial grin and said, "Sis, don't cause any trouble for me, okay? My girlfriend is the daughter of the Cromwell Group's CEO!" My eyes widened in shock. Was not the Cromwell Group the same company my ex-husband had just handed over to me as part of our divorce settlement?

My mother claims my husband has cheated on me and pushes me to get a divorce. I want to collect evidence before proceeding with anything—if it's true, I have to uphold my rights. Yet she causes a scene at an art exhibition I've worked on for three years, humiliating me in public and making me sound like a gold digger. "How are you any different from a prostitute when you're holding this dumb exhibition with a man's money? I didn't raise you to be a gold digger! How can you be so revolting?" She slashes the million-dollar paintings in the exhibition, claiming that she's doing this for my good. She wants me to see the error of my ways and return to the right path. Meanwhile, I clutch my bloody hand, which she slashed with her blade. I say, "You say you want me to return to the right path, but is that what it really is? You want me to divorce my legally wedded husband, who's a CEO, without a penny to my name. "Then, you want me to marry a 45-year-old cheap man who has a child and no money? He even wants me to support him!"

On my 50th wedding anniversary, I took my worn, crumbling marriage certificate to City Hall to renew it. The clerk glanced at it—and froze. “This certificate is fake. Our records show you’ve never been married.” I stared. “Impossible. I’ve been married to Damien Slater for fifty years.” The clerk pulled up his file. “Well…Yes, Mr. Slater is married—but his wife’s name is Vanessa Grant.” Vanessa. His widowed sister-in-law. A military doctor who’d spent decades living among the troops. My hands shook as I returned home and confronted Damien. He didn’t even try to deny it. “I’ve treated you well all these years. Isn’t that enough? Vanessa is my true love. I only ever wanted her—our children, our life.” My son counseled me and said, “To spare your feelings, my parents kept it a secret their whole lives. You’re getting old now. What more do you want?” Only then did I learn the truth. The child I had raised with my own hands was never mine by blood. Decades ago, Vanessa and I gave birth on the same day. To ensure her child would grow up with intellect, privilege, and a future that I could provide, Damien switched our children. My own son? Damien drowned him in the pond the moment he drew breath. And I—fool that I was—raised Vanessa’s boy as my own. I even got him all the way to Claremont University. The truth broke me, and I collapsed. When I opened my eyes again—I was back. Back to the day I went into labor.

To get rid of our pup and date with his assistant on Valentine's Day, my mate Marcus forced our injured pup to go rock climbing and poisoned him. When I rushed my dying pup to the hospital, I unexpectedly saw my mate accompanying his assistant for a prenatal checkup. Our terrified pup lay convulsing from the poison, but Marcus didn’t even care about him. "He's just an Omega. If he was a proper wolf, he'd heal instantly!" I clutched the $100 million Moonlight Blessing herb in my pocket. I accidentally found it in the forest this morning. I was planning to tell him the good news today. But now? It was time to break this five-year mate bond.

I was dying soon. However, both of my childhood friends, who swore to protect me forever, did not realize that. It was because they were busy throwing a celebration party for their junior from the research lab. I went through hardships and got infected by this incurable virus to retrieve this special seaweed from the deep sea. However, that junior claimed that she was the one who got the seaweed! My childhood friends, whom I had known for decades, believed her. Due to their accusations, I became the evil senior who was taking credit for a junior’s work. I wanted to explain, but they said, “Mandy Smith is a good kid. Why would she lie?” “You’re busy playing tricks and acting like a pick-me girl instead of focusing on your research. Trust me, I’m going to get you removed by our supervisor.” After I was discharged from the hospital, I left the research lab and disappeared just like they wanted. However, they started to desperately look for me.

Olivia Levine and David Anderson have been married for five years and they already have a son. However, their marriage was not for love, but rather a trap that got them involved in a one-night stand. David hates Olivia because she was the cause of his girlfriend's death. He never considered Olivia as his wife, and often insulted her ugly face and fat body. To make matters worse, on David's birthday, he introduced his secretary as his fiancée even though he was already married. He divorced Olivia unilaterally on the grounds that the child they raised together was not his flesh and blood. Hurt, Olivia chose to rise up. She improved her appearance, built a career as a designer, and lovingly raised her son on her own. She grew into a strong, successful and independent woman. As time passed, David was haunted by regret. He learnt that it was Olivia who had saved his life in the fire. Now, he wants her back. But Olivia has changed-she is no longer the woman she used to be. In the midst of her new life, will Olivia reopen the door to her heart for David?

เตยหอมเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ต่างจากกาฝากของครอบครัว หน้าที่ก็คือต้องทนรองมือรองเท้าให้กับเจนจิราลูกสาวของผู้มีพระคุณ และเมื่อผู้มีพระคุณต้องการให้หล่อนปลอมตัวเป็นเจ้าสาวเพื่อมอบพรหมจรรย์ให้กับเจ้าบ่าวในค่ำคืนแต่งงานแทนลูกสาวผู้สำส่อนของพวกตน หล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ หลังจากค่ำคืนอัปยศนั้นผ่านพ้นไป หล่อนก็ถูกส่งตัวไปจนไกลแสนไกล 4ปีผ่านไป... หล่อนจำใจต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย เพื่อร่วมงานศพของเจนจิราที่ฆ่าตัวตาย และหล่อนก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง อเล็กซิส โอคอนเนอร์ เขาคือพ่อของลูกสาว... แต่เขาจะไม่มีวันรู้ความลับนี้หรอก แม้ว่าลูกสาวจะถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะก็ตาม "เอ่อ... คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ" เขายืนอยู่หลังบานประตูไม้ที่หล่อนเพิ่งเปิดออก "ฉันเอาต่างหูมาคืนเธอน่ะ" เขายื่นต่างหูข้างที่หล่อนพยายามหามาตลอดสี่ปี แต่ก็หาไม่เจอ "ขอบคุณค่ะ" "ไม่ทราบว่าคุณเจอมันที่ไหนเหรอคะ" "บนเตียง..." น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา แต่มันกลับทำให้สันหลังของหล่อนเย็นวาบ "ในคืนแต่งงานของฉันกับเจนจิรา เมื่อ 4ปีก่อน"

เมี่ยง มัสยา นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจปีที่ 4 กลับพบเจอความโชคร้ายเมื่อโดนวางยาในงานปาร์ตี้ของ สายฟ้า หนุ่มหล่อคณะนิเทศศาสตร์ชั้นปีที่ 4 ที่มาติดพันเพื่อนรักของเธอ ค่ำคืนนั้นทำให้ชีวิตของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เมื่อมีเลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายเลว ๆ คนนั้นติดท้องเธอมาด้วย เธอและเพื่อนตัดขาดการติดต่อกับผู้ชายคนนั้นและไม่ยอมเรียกร้องขอความรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น เธออดทนแบกหน้าอุ้มท้องไม่มีพ่อไปนั่งเรียนจนสามารถจบการศึกษาพร้อมเพื่อนได้ในที่สุด ชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไปเริ่มปั่นป่วนอีกครั้งเมื่อเขาดันล่วงรู้ความลับนั้นเข้า เขาตามหาเธอจนเจอและเข้ามาวุ่นวายในฐานะพ่อของลูก ข้อตกลงที่มีร่วมกันคือทำทุกอย่างเพื่อลูกเท่านั้น จะไม่มีการยุ่งเกี่ยวกันในสถานะอื่นใดทั้งสิ้น แต่สุดท้าย ความใกล้ชิดก็ทำให้เธอและเขากลับมามีความสัมพันธ์กันอีกครั้ง และครั้งนี้ยิ่งก่อเกิดเป็นความผูกพันที่มากเกินกว่าจะตัดขาด และทุกคนจะทำเช่นไร เมื่อเขาเองก็มีผู้หญิงที่กำลังจะมาร่วมใช้นามสกุลของเขาอยู่แล้วทั้งคน

♡คำโปรย♡ ในวันที่เธอเดือดร้อน เขากลับเป็นคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอทุกอย่าง และเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิต หากไม่มีเขาในวันนั้น เธอคงเป็นคนเร่ร่อนที่ไหนสักที่ แต่เธอกลับลืมไปว่า ของฟรีไม่มีในโลก...หากเธอต้องการที่จะเรียนต่อและรักษาบ้านหลังสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเอาไว้เธอต้องอยู่ใต้อานัติของเขา จนกว่า...คนรักของเขานั้นจะกลับมา.. " เสือเป็นคนบอกเราเอง ว่าถ้าคนรักของเสือกลับมา... เสือจะปล่อยเราไป" " กูไม่ปล่อยใครทั้งนั้น" อือออออ!!!! ˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺ เสือ : บริหารปี 4 หล่อ นิ่ง เงียบ ดุดัน เอวา : บริหารปี 4 น่ารัก พูดน้อย นิ่ง เงียบ และยอมคน...

I worked for a restaurant, and our boss loved making empty promises about giving us restaurant shares. The boss said we would start with zero shares, but we could earn 0.01% for every two hours of overtime, covering someone else’s work or saving the restaurant 1,000 bucks. I suggested she write this down in an official document and have someone track it properly. She just smiled and told everyone to work harder. She never actually put it in writing. The experienced staff did not believe her, but one prep cook took it seriously. At the end of the year, he went to the boss to claim his shares. The boss said, “Sorry, the head chef told me there’s no official document, so it doesn’t count. You can’t claim any shares.” The prep cook worked hard all year and got nothing for it, so he took his anger out on me. The day before I was going home for the New Year, he killed me with a knife. “If you hadn’t said it doesn’t count without an official document, this whole restaurant would’ve been mine!” I lay in a pool of blood. When I opened my eyes, I was back to the day the boss first made those empty promises.