Tonari No Seki Kun

Hatred, sacrifices, family's love and hell. 'Yon ang naging definition ni Erica Dhana Hermés sa buhay niya. Matapos s'yang ipakasal ng magulang niya sa lalaking kinaiinisan niya. Noon paman isa na itong bully, na mayabang na antipatiko na walang ibang ginawa kun'di ang saktan ang damdamin niya. Ngunit ng muli niya itong makita sa araw ng engagement party nila, hanggang sa makasal sila at magsama sa iisang bobong ay ibang Axel Charles Hill na ito. A stranged one a dangerous one. But who is she? She is not just Erica Hermés. May happy ending kaya sa kanilang dalawa? May puwang pa ba ang pag-ibig sa dalawang tigreng puso nila? LET'S THE WAR BEGGIN! SexyBeast series 2: The Gay doctor Desperada na kung desperadang tawagin ang kahibangan ni Cathy kay Edward Alcantara. Dahil kahit siya ay hindi kayang labanan ang sariling puso na nagwawala sa tuwing nakikita niya ito. Simula pa lang alam na niyang bakla si Edward, na malabong masuklian ang pagmamahal niya para rito. Doon pa lang sa isiping iyon parang hinahalukay na ng kutsilyo ang puso niya. Sinubukan niyang kalimutan ito, ngunit sa nakalipas na sampung taon at sa muli nilang pagkikita ay mas lalo lang lumala ang nararamdaman niya para sa isang bakla na ngayon ay doctor na. Na mas lalo pang sumusigaw at nang-aakit ang kamachohan at ang pagka-strikto nito. Kung guwapo ito noon ay mas umaangat ang kaguwapuhan nito ngayon. Nagsimula na siyang mabaliw ulit rito, nagsimula na siyang habul-habulin si Edward. Pero kahit anong paganda at pasexy ang gawin niya gaya lang rin ng inaasahan walang epekto ito sa isang bakla. Mas lalo lang siyang binalewala nito. Hanggang saan siya maghahabol? Hanggang kailan siya lalaban sa pag-ibig na walang kasiguraduhan? O susuko na lang ba siya at kakalimutan ang baklang doctor na kinabaliwan niya…

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Desde a morte do primeiro amor de Luís Almeida, ele passou a me odiar por dez anos. Tentei agradá-lo de todas as formas, mas ele apenas zombava friamente: — Se você realmente quer me agradar, então morra. Aquilo doeu profundamente. Mas, quando um caminhão avançou na minha direção, foi ele quem se jogou na frente... e morreu sobre uma poça de sangue para me salvar. Antes de fechar os olhos, ele me lançou um olhar profundo e murmurou: — Teria sido melhor... se eu nunca tivesse te conhecido. No funeral, minha sogra estava inconsolável: — Eu devia ter deixado o Luís ficar com a Gabriela Nunes. Nunca deveria ter forçado esse casamento! Meu sogro me culpava com raiva: — O meu finho salvou sua vida três vezes! Um homem como ele... Por que não foi você quem morreu no lugar dele? Todos lamentavam o fato de ele ter se casado comigo. Até eu me arrependia. Fui expulsa do funeral, completamente atordoada. Três anos depois, uma máquina do tempo surgiu do nada — e eu voltei ao passado. Desta vez, escolhi cortar todos os laços com Luís... e realizar o desejo de todos.