Tujh Mein Rab Dikhta Hai Lirik Latin

"Alam mo ikaw ha, masyado kang pala-desisyon. Buhay ko ito kaya huwag kang makialam lalo pa at wala naman ako’ng naging say sa love life mo,” naiinis na pahayag ko kay Franco. Naiinis kasi ito nang malaman na gusto ko ng magkaanak. Lagpas na ako sa kalendaryo at sa takot ko na mapag-iwanan ay ito ang naisip ko na solusyon. Wala sa vocabulary ko ang pag-aasawa dahil na rin sa naging karanasan ng nanay ko at sa nakikita ko sa paligid ko kaya nawalan na ako ng interes lalo na sa mga lalaki. Maraming nanliligaw subalit lahat sa akin ay red flags. Dagdagan pa nitong kaibigan ko na walang inaayawan basta naka-palda sa paningin nito lahat ay maganda. Mabait naman ito, matalino, responsable, masipag at madiskarte subalit sadyang palikero. “Ako ha, concern lang ako sa iyo. Huwag sanang masamain. Mamaya sa kagustuhan mo ay mapahamak ka pa.” Patuloy na litanya ni Franco sa akin. “Kaya nga bago pa mangyari iyon ay uunahan ko na. Hindi ako mai-inlove, hindi ako magiging martir at lalong hindi ko hahayaan na masaktan lang ako ng kagaya mo. Kaya nga anak lang ang gusto ko at iyon na ang pupuno sa pangarap ko. Hindi ako mag-aasawa at sakit lang iyan sa ulo,” masungit na sagot ko. “Ganun ba? Bakit ka pa maghahanap sa malayo at hindi mo kilala kung mayroon naman sa harapan mo? Ako na lang kaya, ano? Makakasiguro ka pa na galing sa magandang lahi at pamilya ang magiging anak mo,” tugon ni Franco. Napamaang ako sa naging sagot n’ya. Pwede kaya o baka magiging mitsa lang ito ng bagong kalbaryo sa buhay namin? Mas makapagpapatibay o makakasira kaya ito sa aming pagkakaibigan? Subalit hindi ko maiwasan kiligin at makadama ng challenge na baka ako lang pala ang makapagpapatino kay Franco.

(SEBUAH LIRIK LAGU YANG SAYA TUANGKAN MENJADI SEBUAH CERITA) “Save me if I become, My demons.” Kegelapan adalah hidupnya, tanpa ada kehangatan keluarga yang memahami dirinya. Menyedihkan bukan? Memiliki tatapan dingin, kejam, dan tak terbantahkan. Banyak orang yang menjauhinya, dan dia menjadi buronan polisi. Setiap hari, tubuhnya selalu bermandikan darah dari korban pembantaiannya. Siapa pun yang mengusiknya, akan mati tersiksa.

Nora Delmas, 21 ans, étudiante en master de lettres, dissimule derrière son calme une obsession grandissante pour son professeur de théorie littéraire, Hugo Vanel, 42 ans, un homme à la beauté grave, à la voix posée et au regard troublant. Chaque cours devient pour elle un terrain de jeu silencieux : elle veut l’atteindre, le faire craquer, le posséder. Elle n’en fait jamais trop, mais toujours assez : une jupe trop courte pour être anodine, un regard qui dure une seconde de trop, des réponses brillamment construites en cours pour capter son attention. Hugo, lucide, devine le piège. Il tente de garder ses distances, mais la faille s’ouvre peu à peu. Un soir, dans son bureau, sous le prétexte d’un rendez-vous pour discuter de son mémoire, tout dérape. L’intellect s’efface, le silence devient dense. Un souffle. Un regard. Et l’interdit est franchi. S’ouvre alors une relation secrète, sensuelle et dangereuse, entre corridors vides, escaliers dérobés et chambres d’hôtel éloignées du campus. Mais Nora veut plus. Et Hugo le sait. Car les rumeurs naissent vite, dans les couloirs d’une faculté où tout se sait sans jamais se dire...

Tiga tahun menikah, Erika tak kunjung hamil. Tanpa disadari ternyata dia mengidap penyakit Lupus. Suaminya menganggapnya mandul dan mertuanya telah menyiapkan wanita lain yang jelas sehat dan subur buat suaminya. Di waktu bersamaan, Raden yang pusing karena rumah tangganya yang berantakan, lantas kembali terjerumus dalam kehidupan malam, dan puncaknya dia terjerat banyak hutang lantaran bermain judi online. Lantas, apakah Erika akan sanggup mempertahankan keutuhan rumah tangga yang telah dibina setelah dibohongi suami dan dihina mertua? Dia akan tetap sabar, atau menempuh jalan lain? Simak kisahnya!

Perjodohan paksa dari orang tuanya, membuat gadis bernama Cyra harus menelan pil pahit secara mendadak. Setelah bertahun-tahun di abaikan oleh keluarganya, kini Cyra harus menerima takdir pernikahan tanpa cinta. Benang merah yang mengikat takdir gadis itu, seolah enggan melihatnya bahagia. Di tengah perasaan cinta yang mulai timbul, muncul fakta baru tentang suaminya. Akankah Cyra sanggup menghadapi ujian tersebut?

Merasa bukan wanita yang memenuhi kriteria menjadi menantu orang terpandang, Khairunnisa yang yatim piatu menyimpan cinta pada Iqbal, teman masa kecilnya, hanya dalam diam. Namun, takdir menuntunnya untuk selalu dekat dengan Iqbal, karena orang tua sang pemuda mengangkatnya menjadi anak asuh dan tinggal di kediamannya. Ternyata Iqbal juga diam-diam menaruh hati pada Khairunnisa sejak lama. Untuk menghalau rasa cinta yang makin menjadi pada Iqbal, Khairunnisa mencoba menerima cinta Ilham—lelaki dewasa yang memiliki latar belakang sama dengannya. Takdir berkata lain, Ilham membatalkan khitbahnya, karena ia harus menerima perjodohan dengan adik angkatnya. Tak berselang lama, Irsyad--kakak kandung Iqbal--juga mengungkapkan cintanya pada Khairunnisa. Kisah cinta semakin rumit tatkala orang tua asuhnya meminta Khairunnisa menikah dengan Irsyad--yang mengidap penyakit kronis dan usianya tinggal menghitung hari. Merasa berhutang budi pada kedua orang yang berjasa dalam hidupnya, Khairunnisa menerima perjodohan itu dan mengorbankan cintanya yang sudah mengakar pada Iqbal. Iqbal akhirnya merelakan gadis pujaannya demi kebahagiaan sang kakak yang sangat ia sayangi. Demi menjauh dari kedua orang terkasih, ia memutuskan kuliah di luar negeri. Suatu hari, Irsyad yang telah resmi menjadi suami Nisa, membaca surat dari Iqbal yang berisi pernyataan cinta sang adik pada istrinya—sebelum keduanya menikah. Merasa bersalah pada Khairunnisa dan Iqbal, menyebabkan penyakit yang diidapnya semakin parah. Di akhir hidupnya, Irsyad meminta sang istri dan adiknya untuk melanjutkan hidup bersama. Setelah melewati lika-liku cinta yang penuh warna, akhirnya cinta dalam diam kedua insan yang senantiasa berserah pada Sang Pencipta bermuara pada janji suci pernikahan.

"Hai Roy...?"Sapa Alina dengan suara di buat selembut mungkin, perempuan itu berjalan mendekati Roy yang tengah duduk dengan setumpuk berkas di hadapannya. Dengan tidak tau malunya Alina duduk di pangkuan Roy dan mencoba membangkitkan hasrat laki-laki itu. "Jaga batasanmu, Lin? "Sentak Roy kasar, ia segera bangkit membuat perempuan itu terjun bebas menyentuh lantai. "Keterlaluan kamu Roy? Apa salahnya, kita juga pernah menjalin kasih. "Tapi sekarang keadaanya berbeda Lin, aku sudah memiliki istri." Bahkan terdengar lucu saat Roy mengucapkan kalimat itu. "Untuk apa kamu mempertahankan wanita seperti dia? Bahkan aku bisa memberikan apa yang tidak kamu dapatkan dari Elisa." Bagaimana nasib Elisa? Jika Alina terus saja menggoda Roy dan mencoba menghancurkan rumah tangganya?

« aujourd’hui je suis obligé d’être prisonnière, 17 années en tôle, 17 années à avoir des remords, 17 années à regretter d’avoir trop aimé mais aussi 17 années à préparer ma vengeance. Je sortirai de cet endroit et je deviendrai une vraie Lionne pour détruire tout ceux qui m’ont fait ça»

Hai,,, Sebut saja aku Yoga. Namaku Yoga Atma. Seorang mahasiswa bandung. Kehidupanku sangat sulit. Diremehkan, dihina, dicaci maki sudah seperti makananku setiap hari. Tapi tunggu dulu, itu adalah kehidupan masa laluku. Mereka yang belum tahu kebenaranku. Sekarang! Yoga sudah berbeda dengan Yoga yang dulu. Dan siapa yang berani mengganggu kehidupanku dan sahabat-sahabatku. Jangan harap bisa tenang hidup di dunia ini!

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...