Undertale Story

"ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรักเธอ ทั้งๆที่เธอก็ชอบหนีฉัน" "นิวก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรักจักรคนเดียว ทั้งๆที่จักรก็ใจร้ายมากเหมือนกัน"

“ธันเดอร์” มาเฟียหนุ่มผู้ที่ฟาดผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีวุฒิภาวะความเป็นผู้ใหญ่สูงพอตัว ผู้ชายพูดตรง ทำจริง เห็นผู้หญิงเป็นที่ระบายอารมณ์ จนกระทั่งมาตกม้าตายให้กับสาวแสบลูกมาเฟียเช่นกัน “บลิ๊ง” ลูกสาวคนโตของบรีสกับเฌอ(จากเรื่องรักพี่ชาย) หญิงสาวผู้ที่ไม่เคยกลัวใครนอกจากพ่อเท่านั้นเป็นลูกสาวคนโตที่โหดจนน้องๆแค่ได้ยินขื่อยังสยอง ความแสบไม่ต้องนับ เพราะเธอคนนี้มีมากกว่าที่คาดคิด จนกระทั่งมาเจอมาเฟียหนุ่ม เรื่องยุ่งๆก็เกิดขึ้นมากมายหลังจากนั้น “ใครเหนือใคร รอชม!!!”

ชายหนุ่มผู้หลงไหลในการเดิมพัน ชีวิตผูกติดกับการเดิมพัน และสังเวียนการต่อสู้ ที่แลกมาด้วย เงิน ชีวิต และหญิงสาว แข็งกร้าวมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวหล่อหลอมให้เขาไม่ยอมใครง่ายๆ แม้จะขาดใจก็ตาม “พี่บาร์อยู่มั้ยค่ะคุณอา” หญิงสาวหน้าหวานเรียบร้อยน่ารัก กำลังเอ่ยทักหญิงวัยกลางคนแม่ของชายหนุ่ม “อ้าวลลิส มากับใครลูก” เรมี่เอ่ยทักขึ้น “พอดีหนูกำลังจะไปเรียนค่ะ แวะเอาขนมมาฝาก” “อ่อจ้า เดี๋ยวอาเก็บไว้ให้บาร์นะ เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน” “อ่อ งั้นหนูฝากด้วยนะคะ” ลลิส หญิงสาววัย18ที่กำลังจะเรียนจบมัธยมปลาย เธิสดใสสมวัยและไร้เดียงสาเพราะมองโลกในแง่ดี ผลั่ก!!! ผัวะ!!!! เสียงการต่อสู้ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากการเดิมพันผิดพลาด ชายหนุ่มที่เลือดอาบแขน อาบตัวเพราะฟาดฟันคนมานับสิบก่อนจะมาถึงห้องนี้ “อย่ามาแตะต้องหนู!!! อย่านะ!!!! หนูสกปรก!!!!”

“พี่บูม จะไปไหนเหรอคะ?” “มีนัด ถามทำไม” “คือ…หนูมีไปออกค่าย สะ…สองวันคะ” “แล้วฉันจำเป็นต้องให้ไปมั้ย?” “ถ้าไม่ไป…รุ่นพี่ก็จะไม่ให้หนูผ่านกิจกรรม…ค่ะ” “แล้วแต่!” “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยว! เธอจะไปไหน?” “พอดีพี่ๆที่คณะนัดให้ไปคุยงานค่ะ” “ที่ไหน??” “XX PUBค่ะ” “ว่าไงนะ!” “พี่บูม!!! อื้อออ” ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกดจูบ ก่อนจะขบเม้มลงบนซอกคอเธอจนเกิดรอยแดงราวกับว่าทำความเป็นเจ้าของเธอแบบนั้น “จะได้รู้ตัวไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”

เลย์ ... ชายหนุ่มสายบันเทิงเริงสวาทสุดเจ้าชู้ หนุ่มหล่อผู้ชอบเซ็กส์สายสวิงเป็นชีวิต จนทำให้ในทุกๆวันของชีวิต อยู่บนเตียงกับหญิงสาวและดื่มเหล้าซะส่วนใหญ่ การที่จะมีเซ็กส์กับผู้หญิงแค่คนเดียว ถือเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา “คิดว่าพี่หยุดได้แบบนั้นเหรอ? คิดผิดหรือเปล่า” เลย์เอ่ย “พี่เลย์...” “พี่ไม่อยากมีปัญหากับพี่ชายเธอหรอกนะ” เลย์เอ่ย “หนูจะไม่บอกใครก็ได้ค่ะ..” “หึ!!!”

“ ถึงจะต้องแต่งเพราะสัญญาแต่เธออย่าคิดว่าเธอจะรอดเรื่องบนเตียง หน้าที่เมีย เธอควรทำมัน “

“คุณแบล็คครับ คุณเอวาทำงานอยู่ที่บาร์XXครับ” “มึงว่าไงนะ!” “กำลังเต้นรูดเสาอยู่เลยครับ” มาเฟียหนุ่มวางปืนสุดหรูที่เพิ่งได้มาเป็นสินค้าใหม่ทันทีด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ บาร์XX เสียงเพลงอีกทึกครึกโครมแสงไฟอันน้อยนิด หญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อย หุ่นเพรียว ผิวเนียนจรดทั่วทั้งตัว กำลังเต้นรูดอยู่บนเสาเหล็กเงาวับกลางบาร์ด้วยท่าทางพาเอาหนุ่มๆของขึ้นไปตามๆกัน “ไม่ได้กลัวตายเลยถูกมั้ย” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงรูปหล่อผิวขาวใส่ชุดดำสนิททั้งตัวพรางมีแมสสีดำปิดใบหน้า หญิงสาวเหมือนค้างกลางอากาศ แต่ก็ยังคงเต้นต่อจนกระทั่งชายหนุ่มปลดแมสสีดำสนิทที่ปิดหน้าลงจนเผยใบหน้าเต็มๆ “วอนตายมากซินะ” แบล็คเอ่ยพร้อมสายตาแสนน่ากลัว “ว๊ายยยยยยย” ผลัก!!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก หญิงสาวหล่นร่วงลงมาจากเสาที่กำลังเต้นเมื่อตกใจใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนจังก้ามองเธอตรงหน้า

“ ถ้าเลือกเกิดได้ ก็อยากเกิดมาเหมาะสมกับเธอมากกว่านี้ ในฐานะที่ไม่ใช่พี่ชาย“ หนุ่มหล่อโสดมาดดี แววตามีแต่ความอบอุ่น ผู้ชายที่สุภาพและพูดเพราะคนนี้ เขาคือคนที่เธอเรียกว่าพี่ชายมาตลอดชีวิต “พี่ไทจะไปไหนคะ? ไม่นอนที่บ้านเหรอคะ?” “คืนนี้พี่มีนัดวันเกิดเพื่อนครับ ว่าจะนอนที่คอนโด” “แล้วใครจะไปส่งน้องไปเรียนละคะถ้าพี่ไทไม่อยู่” “พี่บอกคุณพ่อไว้แล้วครับ พรุ่งนี้คุณพ่อจะไปส่งหนูครับ” “ทำไมพี่ไทไปเที่ยวดึกๆได้ ทำไมหนูไปไม่ได้คะ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ” “หนูยังเด็กนะโมลิน” “โตแล้วค่ะ โตจนมีแฟนได้แล้วค่ะ อุ๊บ!” “โมลิน ไหนพูดอีกทีซิว่ามีแฟน?” “อุ้ย! พี่ไทน่ากลัว ไปหาคุณแม่ดีกว่า” “เฮ้อ”

เมื่อความรักอยู่ในความลับ และความลับก็ซ่อนอยู่ในความรัก หัวใจของเรื่องนี้จะจบที่ตรงไหน

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”