Wala Na Po

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Good afternoon tuloy po kay- natutup ni Yumi ang bibig ng makita ang apat na lalakeng pumasok sa flower shop nya. kahit ang apat na lalake ay gulat na gulat ang mga ito. Y-yumi? sambit ng lalake na iniwan nya 7 years ago. Ang liit ang mundo ano?di mo akalain na dito pala natin sya makita.saad ng kasama ng lalakeng pilit kung kinalimutan. A'ah bibili po ba kayo ng bulaklak?wait lang po tawagin ko lang ang assistant ko. parang gusto kunang mag palamon ng lupa at ngayon mismo. aaslis sana ako...Oo bibili kami sagot ng lalakeng masama ang tingin nito sa kanya at nakatiim bagang pa. Okay maupo muna kayo dyan para hintayin ang oorderin nyo. tatalikod na sana ako pero bigla itong nag salita. bakit mo ako iniwan? tanong nito na kulang nalang ay kainin ako nito ng buhay. ah sir hindi kupo ang alam ang sinasasabi mo cge po tawagin ko lan-mommy mommy sabay sabay ng dalawang bata na kakapasok lang. nanghihina ang tuhod ko bahang nakatingin sa dalawang bata sa harapan ko. mommy mommy pukaw nito sakin..tiningnan ko ang hitsura ng kaharap kung lalake.ay maskin sya ay nanlalake ang mga mata.habang nakatingin sa dalawang bata mom I'm hungry na po saad ng anak kung babae. me too mom i'm hungry too. A-ah okay cge mga anak pumasok muna kayo sa loob mag hahanda ako ng food nyo. okay mom sabay sabay nitong sagot. ma'am may order ba? sulpot ng assistant ko. para naman akung nakahinga ng dumating ito. ah Oo mae pasuyo naman sa order nilang bulaklak ha! tatalikod nako ng nag tanong ito.Anak mo sila? hindi nako lumingon pa dito. Oo lang sagot ko at umalis nako dahil parang matutumba nako sa lambot ng binti ko. wrong timing talaga!

THE BILLIONAIRE’S PROMDI WIFE Promdi pero palaban. Nang makilala ni Summer ang masungit, mayabang, matapobre at walang puso na si Lyndon Santiago, hindi siya nagpatalo dito. Nagpaalam agad siya pagkatapos ng tatlong araw na bakasyon sa townhouse nito kahit pa nangako ito na tutulungan siya sa napakabigat niyang problema. Pero hindi siya nito pinayagang umalis. Sa halip, sumama ito sa probinsya nila sa Quezon Province at ‘nanilbihan’ sa kanya gaya ng ordinaryong binata dahil gusto raw nitong ‘maningalang-pugad’ sa kanya at itama ang lahat. She fell in love with him fast and—hard. At siya rin ang nag-suggest dito kahit fake na kasal. Handa rin siyang bigyan ito ng anak kahit singdami ng isang basketball team sa Pilipinas kahit na siya ang talo sa huli at walang kasiguruhan. May reward ba si Kupido sa tulad niya na buong puso kung magmahal? ******* Matindi ang sumpang tumama kay Lyndon unang beses pa lang niyang nakita si Summer: Wild sex. Pure lust. Burning passion. Higit sa nararapat. Walang oras na hindi siya nagnanasa sa probinsyanang dalaga. Nawalan ng saysay ang  personal niyang dahilan  kaya wala siyang tiwala kahit kaninong hampaslupa. Iba si Summer. Her name fits her personality. Para itong nagsasalitang konsensya kapag nagkakamali siya. Malupit ang  karmang dumapo sa kaniya. Pero maliban sa kailangan niya itong malahian kaagad, wala na siya ditong ibang pakinabang. Sa mundong pinakamahalaga ang pera, may puwang ba si Summer sa tabi niya? **** AUTHOR'S NOTE: Isinulat ko po ang novel na ito, 6 years ago. Unfinished sa ibang app dahil naging busy. From second pov, inilipat ko sa first pov ngayon kaya humihingi ako ng pasensya sa 'ako' na nagiging 'siya'. Please, bear with me. Salamat po. 😍❤️‍🩹🔥

Lívia Lins e Ian Santiago estavam casados há três anos, mas, enquanto planejavam o aniversário de casamento de três anos, ela descobriu que a certidão de casamento era falsa... A verdadeira Sra. Santiago, na verdade, era sua melhor amiga! Por três anos, Ian, Viviane e toda a família Santiago a enganaram como se ela fosse uma tola. E a razão para tudo isso era ela ter sofrido um acidente de carro que danificou seu útero, impossibilitando-a de ter filhos. Mas, na época, o motivo pelo qual ela se feriu tão gravemente foi por salvar Ian! Ian: [Eu te amo, eu só quero ter um filho!] Viviane: [Eu não quero atrapalhar o relacionamento de vocês, só quero fazer parte!] Lívia: [Você está maluca?!] Já que eles acham tudo isso muito divertido, então ela vai entrar na brincadeira também. Querem tirar dela o projeto que é seu? Que seja, ela se casa com o herdeiro de uma família rica e, num piscar de olhos, se torna a cliente mais importante do próprio projeto. Não querem dar a ela um casamento digno? Ora, cem bilhões de reais de dote resolvem isso, e a cerimônia se transforma no evento mais comentado da cidade inteira. Duvidam que ela possa ter filhos? Ela dá à luz gêmeos perfeitos, sorrindo de leve enquanto eles ficam verdes de inveja, impotentes diante de sua felicidade. A notícia do casamento do herdeiro da família rica se espalhou rapidamente, e todos lamentavam pela suposta sorte da sua nova esposa. Todos sabiam que o herdeiro ainda amava sua primeira paixão, a sua musa intocável. Embora ela já fosse casada, ele nunca a esqueceu. Dizem que, no dia do casamento da sua musa intocável, ele ficou inconsolável e chegou a tentar se suicidar. E houve até quem o visse assistindo repetidamente aos filmes estrelados por ela, chorando sem conseguir se controlar. Quando Lívia dá à luz, pensando que é hora de deixar o herdeiro e a sua musa ficarem juntos, ele a segura nos braços e grita desesperado: — Quem espalhou esses boatos sobre mim?! Querida, você precisa acreditar em mim!

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Tiningnan ni Isabella ang kapirasong papel na hawak niya. Nanlaki nang mabasa ang nakasulat doon. "Kayo po ang CEO ng kompanyang ito?" hindi makapaniwalang wika ni Isabella. Ngumiti ng malawak si Maximus. "Yes I am. At mayroon akong offer sa iyo na trabaho. Magiging madali lang ito para sa iyo. Isang taon ang kailangan mong guguluhin dito. At ang trabahong ito ay nagkakahalaga ng twenty million pesos." Halos malaglag ang panga ni Isabella sa kanyang narinig. "P-Po? A-Ano po bang k-klaseng trabaho po iyan?" "I need a contract wife, miss. No feelings involved. Just pure business." *** Hindi niya inakalang lolokohin siya ng kanyang asawa. Sobra siyang nasaktan at nadurog ng pino ang kanyang puso. Hindi niya hahayaang maging masaya ang asawa niya pati na ang kabit nito. Kaya naman umisip siya ng paraan upang makapaghiganti. Isang dalaga ang makakatulong sa kanya upang makapaghiganti na hindi niya aakalaing bibihag din sa sugatan niyang puso. At iyon ay walang iba kundi ang kanyang inaanak.

"Kilala mo ba kung sino ako Carmella?" Tanong nito at binaggit nanaman nito ang pangalan nya."O.. opo... Kayo po ang anak ng may-ari ng Del Castillo Resort" sagot nya. Ngumisi ito at humakbang sa kinatatayuan nya, wala sa loob na napa atras sya at nagpatuloy ito sa paglapit at pag atras naman ang sa kanya hanggang sa madikit sya sa kahoy na dingding. "Kilala mo ko alam ko" sabi nito at hiniharang ang dalawang kamay nito sa tabi ng mga balikat nya, tila sya nasukol nito habang nakatingin sa mga mata nya."Bakit oh?" Tanong nya at sinulyapan ang mga nakaharang nitong kamay sa kanya at lumapit pa ito ng isang hakbang at nasasamyo nya ang mainit na hininga nito na tila humahaplos sa mukha nya. Napalunok sya ng ilang beses dahil kahibla lang ang layo ng mga labi nito sa mga labi nya."Anong ginagawa ng isang Carmella Perez sa loob ng solar ko? Alam mo ba ang pinasok mo? Teretoryo ng kaaway" sabi nito na nagpagulat sa kanya at nanlalaking mga mata napatitig sya rito, kitang-kita nya ang pagbalasik ng mga mata nito habang nakatingin sa kanya, nakikita nya ang galit at pagkasuklam na nakita nya noon rito limang taon na ang nakakalipas.

Sa dalawa taong mag kaiba ang katayuan, may pag ibig kaya mabubuo sa kanila. Paano sa umpisa palang ay sinubok na nang tadhana ang pag mamahalan nila mananatili ba ang isa o hahayaan na lang na mawala ito. samahan ninyo po ako sa kwento ni William at Belyn

Mariana foi a herdeira preciosa da Casa do Marquês Lovante por quinze anos, até o dia em que, de repente, lhe disseram que ela não passava de uma filha falsa. A partir de então, os pais que a amavam passaram a pertencer à Amanda. O irmão mais velho que a mimava a empurrou da escadaria com as próprias mãos por causa de Amanda, e até mesmo seu noivo, o renomado General Kato, escolheu ficar ao lado de Amanda. Pela Amanda, todos assistiram friamente enquanto Mariana era injustamente acusada, punida e enviada para a Lavanderia Imperial, onde trabalhou como escrava por três longos anos, ignorada e esquecida. Quem diria que, três anos depois, o Marquês Lovante e sua esposa apareceriam chorando na frente dela, implorando: — Mari, nós estávamos errados. Volte para casa com a gente! O sempre orgulhoso irmão mais velho se ajoelhou do lado de fora da sua porta por uma noite inteira, implorando: — Mari, me perdoa, pode ser? E o General Kato, glorioso e cheio de feitos de guerra, se aproximou dela, sangrando e coberto de ferimentos, também implorando: — Mari, sinta pena de mim... Olhe para mim mais uma vez, está bem? Mas... O coração dela já havia morrido nos intermináveis dias e noites daqueles três anos. Sentir pena? Seria melhor se ele tivesse virado cinzas! Depois, Mariana conheceu um homem que só tinha olhos para ela. Vendo-a feliz ao lado dele, aquelas pessoas do passado nem sequer ousavam se aproximar. Temiam que, no futuro, nem mesmo de longe pudessem vê-la outra vez...

I took a deep breath again and again as I finally knocked twice. And after a couple of minutes a baritone yet cold voice spoke. "Come in." My brows furrowed and my chest was pounding so loud when I heard Sir JR's voice. This is the first time he showed himself to us but... this was not the first time I met him. At sana wala rin siyang maalala pa. Pinilig ko ang ulo at pilit tinatanggal ang mga nasa isipan at dahan-dahang pinihit pabukas ang pinto. Biglang nanindig ang balahibo ko dahil sa lamig sa loob ng opisina ni Sir. "Hmm..." tumikhim ako upang agawin ang atensyon niya na nakatalikod mula sa akin at prenteng nakaupo sa swivel chair niya. "Good afternoon, Sir." I greeted politely. He stayed silently, he stayed in his place and he didn't respond to me. Hindi rin siya lumilingon kaya napakamot ako ng ulo. "Sir? What can I do for you? Is it because I'm late this morning? I'm sorry Sir, there's an emergency in our home, the reason why I'm late. I'm sorry." I explained but he remained silent. Dahan-dahan akong napayuko. Mukha ngang bad mood siya dahil hindi man lang lumilingon sa akin. "How old are you?" Wala pa sa isang segundo akong nag-angat ng tingin sa kaniya. "Hmmm, 24, Sir..." I answered lowly. "Married?" I swallowed as I responded. "No." "Single?" he asked again. "Opo." "Any relationship? Boyfriend? Ka live in?" "Wala po, Sir..." Pilit kong sinasagot ang mga tanong niya kahit alam kong confidential na iyon. Hindi ko rin alam kung bakit iyon ang naging binungad niya sa akin na hindi ko inaasahan. Nabalot kami ng katahimikan hanggang sa muli siyang magtanong na ikinamilog ng mga mata ko. "Virgin or not?" My mouth opened a bit 'coz of his inappropriate question.