Share
บทที่ 433
Related chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 434
โอ้ แย่แล้วแดร์ริลมึนงงอย่างถึงที่สุดกับฉากเบื้องหน้าเขา เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะกลายเป็นที่นิยมชมชอบมากขนาดนี้ส่วนที่ตลกที่สุดก็คือบรรดาผู้อาวุโสของทั้งหกสำหลัก ปกติจะสูงส่งและเกรียงไกร แต่ตอนนี้พวกเขากลับเหมือนพ่อค้าแม่ค้าหาบเร่ตามท้องถนนที่คอยแย่งกันเรียกหาลูกค้ามันช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าสนใจไม่ใช่น้อยเลยทีเดียวเกรแฮมก็หัวเราะดังสนั่นออกมาด้วย "ทุกคนหยุดเถียงกันก่อน แดร์ริลยังไม่ได้พักฟื้นเต็มที่กับอาการบาดเจ็บของเขา เขาต้องการพักผ่อนอย่างสงบ"ทุกคนต่างมองหน้ากันและหยุดถกเถียงเมื่อได้ยินคำพูดของเกรแฮม อย่างไรก็ตามสายตาของพวกเขายังคงจ้องมองแดร์ริลด้วยความศรัทธาแรงกล้าเหมือนเดิมแดร์ริลถอนหายใจอย่างโล่งอก ขอบพระคุณผู้อำนวยการใหญ่ที่ก้าวเข้ามาห้ามปราม ไม่เช่นนั้นมันคงเป็นเรื่องยากสำหรับแดร์ริลที่จะตัดสินใจกับบรรดาผู้อาวุโสทั้งหมดจากหกสำนักหลักที่ไม่ยอมท้อถอยในเวลานั้นเกรแฮมหยิบกุญแจออกมาและมอบให้กับแดร์ริล "แดร์ริล มันชัดเจนแล้วสำหรับทุกคนว่านายคือแชมป์เปี้ยนของการประชุมพิฆาตราชสีห์ ราชสีห์ทองคำถูกขังอยู่ในห้องลับของสถาบันหกวิถีและนี่คือกุญแจของห้องนั้น"สีหน้าท่าทางของแด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 435
แดร์ริลเกาหัว "เอิ่ม... ผมมีภรรยาแล้ว ท่าน..."มีร่องรอยความผิดหวังแสดงอยู่ในดวงตาของโซรันขณะเขากล่าว "อ่าห์... ใช่สิ ฉันเดาว่าพ่อของนายจะต้องลืมเกี่ยวกับข้อตกลงเขาเรา อย่างไรซะเราก็ไม่ได้พบเจอกันมากว่า 20 ปี มันใช้ความพยายามอย่างมากในการจะติดต่อสื่อสารซึ่งกันและกัน ในเมื่อเทคโนโลยีสมัยก่อนยังไม่ก้าวหน้า และในที่สุดเราก็ห่างเหินกันไป จะว่าไปพ่อนายอยู่ที่ไหน?"แดร์ริลเกาหัวและยิ้ม "พ่อแม่ของผมอยู่ที่ชนบท"แดร์ริลหมดคำพูดเมื่อหยิบยกเรื่องนี้ขี้นมา เขาซื้อคฤหาสน์ติดกับคฤหาสน์หมายเลข 001 สำหรับพ่อแม่ของเขาเพื่อที่จะเสวยสุข แต่คนเฒ่าสองคนนี้ก็มีเรื่องตำหนิติเตียนมากมายรวมถึงรู้สึกขาดอิสระในแบบวิถีชนบท และอยู่อาศัยได้ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์เลยด้วยซ้ำไปแดร์ริลไม่มีทางเลือกที่จะต้องปล่อยให้พวกเขากลับไปโซรันพยักหน้าและมองแดร์ริลอย่างจริงจัง "แดร์ริล โดยสิทธิแล้วนายควรจะมาเป็นลูกเขยของฉัน ตามข้อตกลงระหว่างพ่อของนายและฉัน แต่หลังจากที่ได้เห็นนายแต่งงานแล้ว นายจะมาเป็นลูกทูนหัวของฉันแทนได้ไหม?"อะไร?โซรันต้องการแดร์ริลไปเป็นลูกทูนหัว?ผู้คนรายรอบต่างตัวเย็นเยียบทันทีในอาการตกใจกับสีหน้าที่ไม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 436
แดร์ริลควรจะตายตั้งแต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น เขาไม่เป็นอะไรได้ยังไง?เซอร์ซีกล่าวต่อ “เอเวอลิน ฉันจะไปกับเธอเพื่อไปหาแดร์ริล มาลองดูกันว่าเราจะสามารถโน้มน้าวให้เขา ปล่อยตัวคุณปู่ของเธอไปได้ไหม...”มีแสงแวววาวในดวงตาของเอเวลินขณะเธอกล่าวเบา ๆ “เซอร์ซี ขอบใจมากสำหรับข่าวนี้ ฉัน... ฉันจะไปหาเขาด้วยตัวเอง”เอเวอลินวางสายก่อนที่เซอร์ซีจะกล่าวตอบก่อนหน้านี้ เอเวอลินได้ทำให้แดร์ริลคุกเข่าขอโทษเธอและแม้กระทั่งให้เขาล้างเท้าให้เธอ เขาคงจะรังเกียจเธออย่างแน่นอนแดร์ริลคงจะทำให้เอเวอลินยากลำบากอย่างแน่นอนถ้าหากเธอไปขอความช่วยเหลือจากเขามันจะน่าอับอายเกินไปถ้าหากแดร์ริลปฏิเสธคำขอร้องของเธอต่อหน้าเซอร์ซี…ในเช้าตรู่วันต่อมา ลิลี่ป้อนข้าวต้มให้กับแดร์ริล ก่อนจะเร่งรีบออกไปโรงเรียนเธอลาเรียนมาแล้วสองวันเพื่อดูแลแดร์ริล และไม่สามารถจะล่าช้ากับการเรียนของเธอได้อีกแดร์ริลรู้สึกอนาถใจกับการอยู่บ้านคนเดียวในวันนี้ เขาไม่มีแม้กำลังเพื่อจะไปปลดทุกข์ในห้องน้ำด้วยตัวเองตามคำอธิบายในคัมภัร์โอสถแห่งอนันต์ แดร์ริลจะอ่อนแอมากในช่วงสามวันแรกหลังจากทานยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ ขณะที่เม็ดยาค่อย ๆ ซ่อม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 437
”ฉันจะถามแกอีกครั้ง กุญแจอยู่ไหน!?” เอเวอลินสะบัดข้อมือและชักกริชออกมาก่อนจะกดลงไปที่คอของแดร์ริล “ส่งกุญแจมา!”โอ้ แย่แล้ว!แดร์ริลสัมผัสได้ถึงใบมีดคมกริบเย็นยะเยือกกระทบกับผิวหนังของเขา เขาไม่สามารถจะหลบหลีกการโจมตีของเอเวอลินได้ ด้วยสภาพร่างกายเขาในตอนนี้เขากดดันเอเวอลินและกล่าว “เอาเลย ฆ่าฉันซะ เมื่อไหร่ที่ฉันตาย สำนักง้อไบ๊ก็จะเป็นคนจัดการกับคุณปู่ของเธอ มันก็คงจะไม่หวังสำหรับเธออีกแล้วที่จะหาทางช่วยคุณปู่ของเธอได้ทันเวลา”“แกมันดื้อดึงมาก!” เอเวอลิน กดกริชลงไปเบา ๆ ที่คอของแดร์ริลและทิ้งรอยเลือดไว้“เอาเลย สักทีสิ” แดร์ริลกล่าวเย็นชา เขามั่นใจว่าเอเวอลินคงจะไม่ฆ่าเขา!“แก…” เอเวอลินขบริมฝีปากของเธอและเก็บกริชลงไปหลังจากได้ยินคำกล่าวของแดร์ริล ก่อนจะกล่าวกับเขาในน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน “แดร์ริล ได้โปรด รบกวนคุณมอบกุญแจให้กับฉันได้ไหม?”แดร์ริลรู้สึกปลาบปลื้มใจ นี่คือครั้งแรกที่เธอพูดกับเขาในมารยาทอ่อนโยนขนาดนี้ เขายิ้มมองไปที่เธอและกล่าว “ในที่สุด ก็จริงใจกันบ้าง”เอเวอลินรีบหยิบแอปเปิ้ลและมีดปลอกผลไม้ข้าง ๆ แดร์ริลขณะเขาพูดจบประโยค “ฉันปลอกแอปเปิ้ลให้นายเอาไหม?”‘ตั้งแต่เม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 438
เอเวอลินประคองตัวแดร์ริลลุกขึ้น ขณะเธอกล่าว“เฮ้ เธอแค่จับแขนของฉันไปเฉย ๆ ไม่ได้ เธอต้องเอาแขนโอบเอวฉันไว้ ไม่อย่างงั้นฉันจะเดินยังไงล่ะ?” แดร์ริลพึมพำในขณะที่เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียง ขณะที่พยายามอย่างหนักที่จะไม่ทำให้แผลของเขาเปิดออกมาอีกเอเวอลินอดกลั้นความโกรธของเธอไว้ ขณะที่เธอค่อย ๆโอบแขนของเธอไปรอบเอวของแดร์ริล ในตอนที่ประคองเขาด้วยแขนอีกข้างของเธอเดินทีละก้าว...ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงห้องน้ำ เอเวอลินหน้าแดงและพลันหลับตาปี๋อย่างไรก็ตาม เธอกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรตามมาอยู่สักพักหนึ่งเอเวอลินลืมตาด้วยความสงสัยและเห็นแดร์ริลกำลังจ้องมองเธออยู่กับรอยยิ้มแก้มปริบนใบหน้าของเขา‘ทำไมไอ้เวรนี่ยังไม่ทำธุระให้เสร็จไปสักที? เขามาจ้องมองฉันเพื่ออะไร?’เอเวอลินรู้สึกรำคาญ สูญเสียท่าทีอ่อนน้อมที่มีไปก่อนหน้านี้ และกล่าวเบา ๆ “แกต้องการอะไร?”แดร์ริลอดใจที่จะยิ้มไม่ได้ “ฉันจะชิ้งฉ่องได้ยังไงถ้ายังใส่กางเกงอยู่? ฉันไม่กล้าขยับแขน เธอช่วยฉัน... ปลดซิปกางเกงทีได้ไหม...?”เอเวอลินเลือดขึ้นหน้าอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริลขณะเธออุทาน “ทำไมแกไม่ไปลงนรกแทนซะล่ะ! ฉันไม่ทำ!”‘ไอ้ลามกจกกระเ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 439
เอเวอลินสำรวมกิริยาของเธอและกล่าวกับเขาอย่างไม่สบสายตา “ได้โปรด ช่วยมอบกุญแจให้กับฉันได้หรือยัง?”“แน่นอนที่สุด!” แดร์ริลหัวเราะ เขารู้สึกกระชุ่มกระชวย เอนตัวนอนไปบนเตียงและยิ้มไปที่เธอก่อนจะกล่าวต่อ “แต่อย่างแรกเธอต้องเรียกฉันว่าพี่ชายที่แสนดีก่อน”“แกพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าท่าทางของเอเวอลินเปลี่ยนไปและดูเหมือนเธอกำลังจะสติหลุดเธอจะไปเรียกเขาแบบนั้นได้ยังไง!?“ไอ้สารเลว แกอยากตายรึไง?” เอเวอลินกล่าวขณะขบเคี้ยวฟันของเธอแดร์ริลไม่กล่าวคำใด ๆ ออกมาและยิ้มท่าทางภูมิใจในตัวเองเอเวอลินกำหมัด แต่เธอก็ยังไม่ได้แสดงความโกรธของเธอไปที่แดร์ริล เธอกัดริมฝีปากและอุทาน “พี่... พี่...”เลือดขึ้นหน้าเอเวอลินก่อนที่เธอกล่าวจะจบคำ‘ไอ้เวร!’ เอเวอลินด่าอยู่ในใจของเธอ เธอยอมจำนนและลำบากใจอยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวน้ำเสียงอ่อนนุ่มที่สุด “พี่... พี่ชายที่แสนดี! พอใจรึยัง?”แดร์ริลปลาบปลื้มเป็นอย่างมาก รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเบิกบานมากขึ้นหลังจากได้ยินเอเวอลินเรียกเขาแบบนั้น “เธอช่างเป็นน้องสาวที่แสนดี เอาล่ะ ทีนี้เรียกฉันว่า พี่ชายที่แสนดีที่สุด”วันนี้ช่างเป็นวันที่วิเศษ และแดร์ริลไม่อยากจะปล่อ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 440
แดร์ริลรู้สึกมีความสุขกับอาหารเช้าที่ลิลี่ดูแลจัดเตรียมไว้ให้แดร์ริลรู้สึกเจริญอาหาร ผลก็มาจากความสุขที่เขาได้หยอกล้อกับเอเวอลินเมื่อวาน เขาแม้กระทั่งหลับสนิทเต็มอิ่ม และตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่นสดใสคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์นั้นกล่าวไว้ถูกต้อง ตอนนี้เขาหายดีเป็นปกติแล้วหลังจากผ่านไปสามวันตั้งแต่ที่เขาทานยาฟื้นสภาพเก้าโอสถแดร์ริลอาบน้ำหลังจากที่ลิลี่ออกไปโรงเรียน เขาได้ยินเสียงเปิดประตูในทันทีหลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จและกำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า เอเวอลินก็เดินรีบร้อนเข้ามา“ฉันขอเตือนแก อย่ามายียวนฉันในวันนี้ พาฉันไปหาคุณปู่เร็วเข้า” เอเวอลินกล่าวเย็นชา ขณะเธอลากแดร์ริลไปที่สถาบันหกวิถีเอเวอลินจะจดจำความน่าอับอายและความทุกข์ทรมานที่เธอถูกกระทำจากแดร์ริลแดร์ริลปล่อยให้เอเวอลินลากตัวเขาไปจนถึงทางเข้าของสถาบันหกวิถี“เอาล่ะ เอาล่ะ เรามาถึงทางเข้าแล้วตอนนี้ หยุดลากฉันได้แล้ว... ทำเหมือนกับฉันจะวิ่งหนีไปไหนได้...”แดร์ริลบ่นพึมพัมแดร์ริลถอนหายใจก่อนจะกล่าวมันเป็นช่วงเวลาพัก และบรรดานักเรียนก็กระจายตัวอยู่เต็มทั่วพื้นที่ของโรงเรียน แดร์ริลจะพาเอเวอลินผู้มีผมสีแดงเด่นสง่าอยู่เข้าไปได้อย่างไ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 441
เอเวอลินนั้นขุ่นเคืองและค่อย ๆ เดือดดาลขึ้นเรื่อย ๆ ในใจของเธอและอยากจะตบแดร์ริล!อย่างไรก็ตามมันจะกลายเป็นที่น่าสงสัยถ้าเธอขัดขืนแดร์ริลในสถานการณ์แบบนี้เอเวอลินลำบากใจอยู่สักพัก แต่เธอก็ไม่ลดละและอุทานออกมาอย่างเชื่อฟัง “น... นายท่าน”แดร์ริลหยักหน้าของเขาอย่างพึงพอใจ “ดีมาก ไปกันเถอะ”แดร์ริลมุ่งหน้าไปที่ห้องลับโดยไม่มองหันหลังกลับไปที่เคนท์และพรรคพวกของเขากับเอเวอลินที่เดินตามมาติด ๆ ‘แ-่ง’‘เธอเป็นแม่บ้านของแดร์ริลจริง ๆ เธอไม่น่ารักเกินไปที่จะมาเป็นแม่บ้านรึไง?’เคนท์และพรรคพวกของเขา ตัวแข็งในทันทีและมองดูอย่างตะลึงงันขณะที่ทั้งสองเดินออกไป พวกเขาใช้เวลาครู่หนึ่งก่อนที่จะรวบรวมสติได้เคนท์จ้องไปที่เรือนร่างที่งดงามของเอเวอลินจากด้านหลังอย่างไม่ละสายตา เนื่องจากหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาและความเกลียดชังต่อแดร์ริล‘ไอ้เลว ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าขยะอย่างแดร์ริลจะมีแม่บ้านที่ดีงามแบบนี้ ฉันจะไม่รังเกียจที่จะสูญเสียเวลาชีวิตสองสามปีเพื่อให้เธอมาเป็นของฉัน!' เคนท์คิด…แดร์ริลสอดส่องสภาพแวดล้อมของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณรอบ ๆ เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้า
Latest chapter
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
