บทที่ 499

พวกผู้ชายมองมาที่อีเว็ตต์ ลิลี่และเซอซีอย่างมีความหวัง การที่จะได้ทำกิจกรรมกับพวกเธอเปรียบเสมือนฝันที่เป็นจริง

“ไม่ล่ะ พวกนั้นมันน่าเบื่อ ฉันอยากได้อะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านั้น” อีเว็ตต์พูด

“มีอยู่อย่างนึง!” เดคแลนพูดแทรกขึ้นมา เขาชี้ไปที่เรือยนต์ที่จอดอยู่ชายฝั่งและพูดว่า “ดูสิ ไปขับเรือพวกนั้นเล่นกันเถอะ!”

ตาของอีเว็ตต์พลันประกายขึ้นเมื่อจินตาการเห็นภาพของเรือยนต์เหล่านั้นแล่นไปสู่ทะเลด้วยความเร็วสูง มันดูน่าสนุก เธอยิ้มและพูด “ไปกันเถอะ!”

เธอเดินไปทึ่จุดเช่าเรือ นักเรียนหลายคนที่อยากขับเรื่อยนต์ก็ตามเธอไปเช่นกัน

เรือยนต์ถูกดูแลโดยเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่กำลังสูบบุหรี่และคุยกัน แมนนี่ เยลแมน หัวหน้าของพวกเขาซึ่งมีผมสีบลอนด์จากการฟอกสี เขาสวมเสื้อลายดอก สายตาของเขาเป็นประกายเมื่อเห็นนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาหาเขา

เขาถาม “ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ คุณสนใจที่จะเช่าเรือยนต์ไหม?”

เดคแลนถาม “ค่าเช่าเท่าไหร่?”

แมนนี่ที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ทำท่าทางอย่างคลุมเครือและพูดว่า “รอบละแค่สามร้อย ถูกมาก!”

แค่สามร้อยบาท?

เดคแลนสะบัดผมก่อนจะพูดว่า “ถ้ามันถูกมาก งั้นเอาเรื่อยนต์ของคุณมาให้ห