เดคแลนและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงงัน พวกเขาชำเลืองมองกันอย่างขื่นขมมันไม่ใช่เงินจำนวนน้อย ๆ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมาจากตระกูลที่ร่ำรวย! มันก็ค่อนข้างจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเมื่อเปรียบเทียบกันระหว่างสินทรัพย์สุทธิสองแสนล้านบาทกับเงินสดสองแสนล้านบาท!แม้แต่ตระกูลที่มีอิทธิพลบารมีมากที่สุด ก็ยังมีเงินสดแค่เพียงสามสิบล้านบาท มันยังไม่ใกล้เคียงกับความเป็นไปได้ที่จะมีถึงสองแสนล้านบาท!อย่างไรก็ตามพวกเขาตกอยู่ในสถานะที่ไม่สามารถจะปฏิเสธกับข้อเสนอได้!"พวกแกมีเงินไหมหรือว่าไม่มี?" โอเชี่ยนข่มขู่ เขาหมดความอดทน"มี มี..." เดคแลนผู้ซึ่งกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ ตะโกนวนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะเขาบังคับตัวเองให้ฉีกยิ้ม "พวกคุณให้เวลาพวกเราเพื่อรวบรวมเงินสักสองสามนาทีได้ไหม?"โอเชี่ยนโบกมืออย่างหมดความอดกลั้น "พวกแกมีเวลาสิบนาที เร็วเข้า"เขาลดกระบี่ลง ขณะลูกสมุนสองคนหยิบเก้าอี้มาให้หัวหน้าของพวกเขา โอเชี่ยนและริเวอร์นั่งลงเดคแลนลุกขึ้นอย่างขวัญหนีดีฟ่อ และโบกมือเรียกเพื่อนร่วมห้องมารวมตัวกันรอบ ๆ ตัวเขา"เราจะทำยังไงกันดี?"เหล่าเด็กนักเรียนถกเถียงกันในความตื่นตระหนกแม้แต่เคนท์ก็ยังรู้สึกประหม่าข
"แดร์ริลแกบ้าไปแล้วหรือไง?" เดคแลนหงุดหงิด เขาชี้ไปที่แดร์ริลและตะคอก "ทำไมพวกสำนักชายฝั่งจะต้องช่วยแกด้วย? แกคิดว่าแกเป็นใคร?"'เขาจะต้องล้อกันเล่นอย่างแน่นอน' คนอื่น ๆ ก็ต่อว่าเขาเช่นกัน"ที่รัก หยุดเถอะ..." ลิลี่กระทืบเท้าในความสิ้นหวัง ขณะกระตุกชายเสื้อของแดร์ริล หน้าของเธอเป็นสีแดงในความอับอาย เธออยากจะขุดหลุมและมุดตัวลงไปซ่อน เมื่อคนอื่น ๆ เอาแต่เยาะเย้ยแดร์ริล"พอได้แล้ว! ไม่ต้องไปสนใจเขา" เดคแลนโบกมือปรามและตำหนิพวกเขา "ไปหาเงินกันเถอะ"แดร์ริลถอนหายใจ ขณะแอบหยิบโทรศัพท์ออกมาพิมหาเซปไฟร์ ดิกสันอย่างลับ ๆฝาแฝดพาวเตอร์ เดินมาหาพวกเขาเมื่อหมดเวลาสิบนาที พวกเขาลากกระบี่กับพื้นทำให้เกิดเสียงกึกก้องและสเก็ดไฟระหว่างเดินมา"พวกนายมีเงินกันรึยัง มันก็แค่สองแสนล้านเอง เร็วหน่อย" โอเชี่ยนหมดความอดทนแค่สองแสนล้าน?เดคแลนและคนอื่น ๆ แทบอยากจะร้องไห้'เงินมันไม่ได้งอกเงยออกมาจากต้นไม้นะโว้ย! แม้แต่คนรวยในทีวีก็ยังไม่สามารถจะควักเงินสดออกมาได้ถึงสองแสนล้านบาท ต่อให้พวกเขาจะมีสินทรัพย์มูลค่าสุทธิหลายแสนล้านก็ตาม'มูลค่าสุทธิทางทีวีหมายถึงสินทรัพย์ทางการเงินทั้งหมดของบุคคลรวมถึงบริ
"แกพูดว่าอะไรนะ?"โอเชี่ยนนั้นตกตะลึงมึนงงขณะเขาคิดว่าได้ยินแดร์ริลผิดไป เขามองไปที่ชายหนุ่มอย่างประหลาดใจขณะเขาเขี่ยขี้หูในท่าทีประชดประชัน "พูดอีกทีสิ?"'ไอ้เด็กคนนี้มันใจถึงที่พยายามจะทำตัวเป็นฮีโร่''เขาไม่มีกำลังภายในเลย เขาจะต้องโง่มากแน่นอน'แดร์ริลจ้องไปที่โอเชี่ยนอย่างเย็นชา และกล่าวถามซ้ำอีกครั้ง "ฉันบอกว่าเอามือสกปรกของแกออกไปจากตัวเธอ""ไอ้ห่า แกอยากตายใช่ไหม?" โอเชี่ยนตะคอกพรึ่บ!ลูกสมุนของโอเชี่ยนรีบเร่งเข้าไปหาตัวแดร์ริลเมื่อหัวหน้าของพวกเขาตะคอก พวกเขาเหลือบมองแดร์ริลด้วยสายตาขึงขังขณะรอรับคำสั่ง พวกเขาพร้อมที่จะสับแดร์ริลเป็นชิ้น ๆ!อย่างไรก็ตามแดร์ริลยังคงยืนหยัดไม่มีแม้แต่ร่องลอยของความหวาดกลัวบนใบหน้า!“เฮ้ย ไอ้หนู แกนี่มันตลกดี” โอเชี่ยนหัวเราะ “พวกแกมีกันตั้งหลายคน แต่มีแค่แกคนเดียวที่ใจถึงก้าวออกมา แกแค่รนหาที่ตายใช่ไหมล่ะ?” แดร์ริลยิ้มและกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ฉันไม่สนว่าพวกแกจะมารีดไถ่เงินชาวบ้าน แต่พวกแกจะมาไล่จับผู้หญิงพวกนี้ไปไม่ได้ ฉะนั้นเอามือสกปรกของแกออกไปจากพวกเธอซะ ฉันจะไม่พูดซ้ำอีกครั้ง”“ว้าว โอเค เท่ากับแกอ
”พวกเขามาจากสำนักประตูสุราลัย”ทันใดนั้นความหวาดกลัวก็ผุดขึ้นในใจของโอเชี่ยน! สำนักประตูสุราลัยได้กวาดล้างสำนักชั่วร้ายมามากกว่าสิบ ๆ สำนักภายในสองสัปดาห์หลังจากที่พวกเขาสถาปนาขึ้นมา จุดประสงค์ของพวกเขาคือเพื่อนำความยุติธรรมกลับคืนมาสู่มวลมนุษยชาติ และพวกเขาได้สร้างชื่อเสียงโด่งดังในยุทธจักร!สำนักชายฝั่งได้กระทำการกดขี่ข่มเหงรังแกรอบ ๆ บริเวณชายหาดพวกเขาสงสัยว่าสำนักประตูสุราลัยมาที่นี่ก็เพราะหมายหัวพวกเขาบรรดาเด็กนักเรียนต่างรู้สึกตื้นตันด้วยอารมณ์ท่วมท้น และพวกเขาบางคนถึงกับน้ำตาไหลในความซาบซึ้ง! ‘ดูธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมนั่นสิ พวกเขามาจากสำนักประตูสุราลัย! พวกเขาจะต้องมาจัดการกับสำนักชายฝั่งอย่างแน่นอน! พวกเขามาช่วยชีวิตพวกเรา!’สำนักประตูสุราลัย ได้ประกาศกร้าวในยุทธจักรอย่างชัดเจนและไม่มีใครไม่ตระหนักรู้ถึงชื่อเสียงของพวกเขา!สำนักที่ประพฤติตนไม่ซื่อสัตย์และฉ้อฉลจะหายไป เมื่อไหร่ก็ตามที่ธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมปรากฏขึ้น ดังนั้นสำนักประตูสุราลัยจึงถูกมองว่าเป็นผู้พิฆาตเพื่อความยุติธรรม!เสียงก้าวของฝีเท้าที่พร้อมเพรียงกันสั่นสะเทือนไปทั้งโลกและสะท้านไปถึงคนอื่น
พวกเขาต่างตระหนักเป็นอย่างดีว่าถ้าหากพวกเขาปฏิเสธก็หมายถึงชะตาชีวิตของพวกเขาคงมาถึงฆาต!เซปไฟร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และกล่าว “ไม่ใช่ว่าทุกการกระทำที่ไม่ดีจะสมควรได้รับการให้อภัย พี่น้องทั้งหลายจับตัวพวกเขามัดไว้!”“ใครก็ตามที่ไม่ให้ความร่วมมือ จะต้องตาย!”น้ำเสียงปกติของเซปไฟร์สามารถได้ยินชัดเจนไปทั่วทั้งชายหาด!บรรดาสาวกสำนักประตูสุราลัยขานรับปฏิบัติตามคำสั่งและบุกเข้าไปข้างหน้าโอเชี่ยนเหงื่อแตกไหลพรั่งหรู ขณะที่เขาไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงสถานการณ์เช่นนี้ได้!ในคืนนี้ชะตาของเขาอาจจะถึงฆาต!ลูกสมุนของสำนักชายฝั่งต่างถูกมัดตัวไว้ด้วยเชือกภายในไม่กี่นาทีเนื่องจากไม่มีใครกล้าจะขัดขืน!“กระจายข่าวออกไป” น้ำเสียงของเซปไฟร์เย็นยะเยือกขณะจ้องมองไปที่ทะเล “ค้นหาทุกทรัพย์สินที่เป็นของสำนักชายฝั่งและแจกจ่ายคืนให้กับคนในท้องถิ่น! สำนักนี้จะกลายเป็นเพียงแค่อดีตตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!”“รับทราบ!” บรรดาสาวกของสำนักประตูสุราลัยส่งเสียงขานรับออกมาพร้อมเพรียงกัน และเสียงของพวกเขาก็สั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า! จากนั้นพวกเขาก็เดินจากไปอย่างสง่างามภายใต้การนำทัพของเซปไฟร์!ทันใดนั้นชายชาวประมงก็คุกเข่
“เธอพูดถูกแดร์ริล ทำไมนายถึงทำแบบนั้นนายไม่มีกำลังภายในเลย! นายอาจจะทำให้เรามีปัญหากับโอเชี่ยน พาวเตอร์มากไปกว่าเดิมถ้าสำนักประตูสุราลัยไม่ได้อยู่ที่นี่!”“นายพยายามจะเป็นฮีโร่งั้นเหรอ? นายจะทำได้จริง ๆ เหรอ? นายก็แค่ลูกเขยบ้านคนอื่น!”แดร์ริลเพียงยักไหล่ในการตอบสนองต่อคำตำหนิติเตียน “พวกนายไก่อ่อนทันทีตอนลูกสมุนของสำนักชายฝั่งมาล้อมตัวพวกนาย และไม่มีใครกล้าแม้จะพูดออกมาทั้ง ๆ ที่เพื่อนนักเรียนหญิงกำลังโดนคุกคาม ฉันไม่มีกำลังภายในเหลืออยู่เลย แต่อย่างน้อยฉันก็มีความกล้าที่จะพูดอะไรบางอย่าง ฉันอาจจะไร้ประโยชน์ แต่พวกนายกลับไร้ค่ามากกว่าฉันเสียอีก”“แก…”พวกผู้ชายต่างพูดไม่ออก“เอาล่ะ พอได้แล้ว ไม่ต้องเถียงอะไรกันอีก” อีเว็ตต์นั่งข้าง ๆ กองไฟและฉีกยิ้มอ่อน ๆ “พวกนายไม่หิวกันหรือไง? มากินปลาย่างกันเถอะ!”เธอหยิบปลาย่างมาและยื่นมันไปให้แดร์ริล “ขอบคุณสำหรับสิ่งที่นายทำ แดร์ริล”อีเว็ตต์มองดูแดร์ริลตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอรู้สึกบันเทิงใจที่เขากล้าพูดออกมาทั้ง ๆ ที่เขาไม่มีพลังอำนาจจะทำอะไรกับสถานการณ์นั้นได้ เขากล้าหาญและใจถึงแดร์ริลยิ้มอย่างสุภาพขณะเขากัดกินปลาย่างไปสองสามคำการชุน
”ได้ ท่านประมุขสำนัก ฉันขอก้มโค้งคำนับยอมแพ้ให้กับนาย ฉันจะเข้าร่วมสำนักประตูสุราลัย” ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขแปดคือคนแรกที่ก้มลงคุกเข่า“ฉันก็ขอยอมแพ้ด้วย!”“ฉันด้วย”ภายในไม่ถึงสองนาที ทั้งสิบคนคุกเข่าลงกับพื้น ทุกคนตัดสินใจเลือกที่จะไม่ทนทุกข์ทรมาน“ปล่อยตัวพวกเขา!” แดร์ริลตะโกนด้วยรอยยิ้ม เลวินเดินไปหาพวกเขาเพื่อแก้มัดเชือกในทันทีแดร์ริลโบกไม้โบกมืออย่างอิ่มเอมใจ “พี่น้อง ความสำเร็จของสำนักประตูสุราลัยก็มาจากน้ำพักน้ำแรงของพี่น้องทุกท่าน มาร่วมฉลองกับอาหารอันโอชะในวันนี้กันเถอะ ไชโย พี่น้อง!”ทุกคนชูแก้วขึ้น “ขอให้ท่านประมุขสำนักยิ่งใหญ่!”ทุกคนเพลิดเพลินกับอาหารอันโอชะขณะพวกเขาผูกสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นขึ้น พวกเขากอดกันและเมามายสิบผู้ชั่วร้าย, โอเชี่ยน พาวเตอร์ และริเวอร์ พาวเตอร์ ผู้ซึ่งเพิ่งจะเข้าร่วมกับสำนัก ก็ทำตัวกลมกลืนเข้ากับกลุ่มได้เป็นอย่างดี และพวกเขาก็เมามายอย่างมีความสุขชายสองสามคนเมามาก ถึงขนาดล้มลงไปใต้โต๊ะหลังจากดื่มไปสามรอบ หัวของแดร์ริลก็เริ่มหมุนเนื่องจากเขาไม่มีกำลังภายใน เขาจึงไม่สามารถบังคับแอลกอฮอล์ให้ขับออกจากร่างกายได้ เขาลุกขึ้นยืนและตะโกน “พี่น้
อีกฝากหนึ่งของคู่สาย เมแกนสัมผัสได้ถึงความเย็นชาของแดร์ริล เธอกัดริมฝีปากของเธอและอยากจะร้องไห้ “พี่ชายที่แสนดี ฉันขอโทษจริง ๆ ในวันนั้นฉันไม่อยากทำร้ายนาย แต่อาจารย์ต้องการให้ฉันทำ ฉันไม่มีทางเลือก”เมแกนกล่าวอย่างมีความหวัง “ฉันเลยอยากจะเจอกับนายเป็นการส่วนตัวเพื่อไปขอโทษด้วยตัวเอง ถือว่าฉันขอได้ไหม?”แดร์ริลนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังจากเดินออกมาจากห้องนำ้ เขาจิบไวน์และไม่ได้กล่าวคำใด ๆ ออกไป“พี่ชายที่แสนดี...” เมแกนรู้สึกแย่ “ฉันขอโทษ ได้โปรด ขอร้องให้ฉันได้พบกับนายอีกสักครั้ง ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ถ้านายไม่อยากมาเจอฉัน ฉันจะฆ่าตัวตายเดี๋ยวนี้เลย”แดร์ริลถอนหายใจกล่าวตอบ “ให้ไปเจอเธอที่ไหน?”แดร์ริลไม่ได้ต้องการจะไปพบเธอ เขารู้สึกว่าเขาไม่มีทางเลือกหลังจากได้ยินในสิ่งที่เธอกล่าว เขาคงจะได้พบกับเธอแค่เพียงครั้งเดียวเมแกนลุ้นระทึกมากเมื่อแดร์ริลตกลงที่จะพบเธอ “ในที่สุดนายก็ตกลงที่จะพบฉัน นี่มันยอดเยี่ยมมาก!” เมแกนมีความสุขราวกับเด็กน้อยเมแกนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก เธอกังวลว่าแดร์ริลจะเพิกเฉยต่อเธอ เธอรู้สึกสบายใจขึ้นที่แดร์ริลตกลงจะมาพบเธอ“ฉันจะรอนายอยู่ที่ บลูดรี