บทที่ 501

แมนนี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาได้วางแผนที่จะหลอกเอาเงินจากพวกเด็กนักเรียน! พวกนั้นดูร่ำรวยและเขาต้องหาทางเอาเงินจากบรรดาลูกคุณหนูพวกนี้ให้ได้ เขายักคิ้วและกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันขอคิดก่อน พวกนายเช่าเรือของฉันไปทั้งหมด 60 ลำและมันมีราคา 300 บาท ต่อหนึ่งรอบ ในเมื่อพวกนายแต่ละคนขับไปคนละ 400 รอบ โดยรวมแล้วทั้งหมดมันจะเป็น 7,200,000 บาท”

อะไรนะ?!

พวกเขาแต่ละคนขับไปถึงคนละ 400 รอบ?

เดคแลนชี้ไปที่เขาและตะคอกเสียงแข็ง “ไอ้เวร! เราขับไปแค่ครึ่งชั่วโมงเอง! มันจะเป็นไปได้ยังไงที่เราจะขับไปถึง 400 รอบ?”

แมนนี่เขี่ยบุหรี่อย่างเรียบเฉยและกล่าว “ก็ฉันบอกว่าพวกนายขับไป 400 รอบ มันก็ต้องเป็น 400 รอบสิ”

“ไอ้สารเลว!” เดคแลนสบถด่า มันชัดเจนแล้วว่าแมนนี่นั้นพลิกลิ้นปลิ้นปล้อน

“หยุดไร้สาระกันสักที!” แมนนี่หมดความอดทน เขาชักมีดพร้าออกมาจากเสื้อแจ็คเก็ต เขาถือไว้ด้วยมือข้างเดียวขณะที่เขารบเร้า​ “เอาล่ะ สรุปพวกแกจะจ่ายตังไหม ไอ้พวกเวรนี่?”

คนธรรมดาปกติทั่วไปก็คงจะหวาดกลัวยอมแพ้เมื่อเห็นมีดพร้า

อย่างไรก็ตาม บรรดาเด็กนักเรียนเหล่านี้มาจากตระกูลที่มั่งคั่ง และพวกเขาไม่ใช่คนขี้ขลาดเดคแลนเดินไปข้างหน้า