บทที่ 553

สามชั่วโมงต่อมา ในที่สุดอีเว็ตต์ก็มาถึงคฤหาสน์คาร์เตอร์ เธอรู้สึกทึ่งกับความหรูหราโอ่อ่าของมัน คฤหาสน์คาร์เตอร์ให้ความรู้สึกที่เก่าแก่และเป็นมรดก ทิวทัศน์โดยรอบชวนให้ตกตะลึงมันเห็นได้ชัดว่าพวกเขานั้นมั่งคั่ง

“มีข่าวลือว่าโซรันรับอุปถัมภ์นายเป็นลูกทูนหัวของเขา ดูเหมือนว่ามันจะความจริง” เธอหัวเราะเยาะไปที่แดร์ริล

เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “และอีกอย่างตระกูลคาร์เตอร์ร่ำรวยมากอย่างเห็นได้ชัด คฤหาสน์หลังนี้มันยอดเยี่ยมมาก”

แดร์ริลไม่มีอารมณ์มาหยอกล้อเล่นด้วย เขาได้แต่ฝืนยิ้มและพาเธอไปที่ตำหนักชั้นใน

เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้อง อีเว็ตต์ก็ตกตะลึงขณะเห็นอีวอนนอนอยู่บนเตียง เธอถาม “คนที่นายอยากช่วยคือเธองั้นเหรอ?”

แม้ว่าอีวอนจะไม่ได้ไปสถาบันหกวิถีเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่อีเว็ตต์ก็ยังจดจำอีวอนได้เพราะเธอเป็นทายาทของตระกูลยังและเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโรงเรียน

อีวอนรอให้แดร์ริลกลับมาไม่ไหวเธอจึงผล็อยหลับไป

“ใช่ ได้โปรด เร็วเข้า” แดร์ริลร้อนรนและพยักหน้า

อีเว็ตต์ใช้เวลาสำรวจบริเวณโดยรอบขณะเธออุทานออกมา “พวกนายทั้งคู่แต่งงานกันในห้องนี้เหรอ?”

แดร์ริลพยักหน้า

“นายมันโชคดีเป็นบ้า! นายมีแค่ลิลี่ยัง