บทที่ 560

แดร์ริลไม่อยากจะเสียเวลากับเอเวอลีน เขานั่งลงประจำที่ของเขาแต่เขาได้สำรวจอย่างถี่ถ้วนและควานหาสิ่งของมีคมอื่น ๆ ก่อนที่เขาจะนั่งลง

ขณะเขานั่งลง แดร์ริลก็สอดส่องไปบริเวณโดยรอบตัวเขา เขาก็เกิดอารมณ์จากความหลงใหลของแฟน ๆ แองเจล่า นี่คือความแตกต่างระหว่างศิลปินในตำนานกับศิลปินธรรมดา ขนาดคอนเสิร์ตของเธอใหญ่โตมโหฬารพอ ๆ กับศิลปินระดับนานาชาติ

“แองเจล่า! แองเจล่า!” ฝูงชนโห่ร้อง เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อคอนเสิร์ตเริ่มต้น

เรือนร่างสง่างามในชุดราตรีสีน้ำตาลแดงที่ประดับไว้ด้วยคริสตัลก็ปรากฏตัวขึ้นบนเวที แองเจล่าสมกับเป็นศิลปินในตำนานทุก ๆ อนูของเธอ ดูงดงามเป็นอย่างมาก!

แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงให้เธอ เขาตกอยู่ในภวังค์ แองเจล่าผู้อยู่ในวัยสามสิบ แต่เธอยังคงรักษาเรือนร่างและรูปลักษณ์ของเธอไว้เป็นอย่างดี ไม่มีร่องรอยของความชราและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทรวดทรงที่เร่าร้อนของเธอ เธอดูเหมือนอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ

“สวัสดี เมืองตงไห่! ฉันเองแองเจล่า แองเจิล! เป็นยังไงกันบ้าง!” แองเจล่ากล่าวถาม จากนั้นเธอก็ชี้ไมค์ไปหาบรรดาผู้ชม

ฝูงชนต่างโห่ร้องยินดีและปรบมือให้ แองเจล่าเป็นศิลปินมืออาชีพในการเล่นกับ