Share
บทที่ 743
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 744
แคดมัสยืนประจันหน้ากับเฟนด์ แต่เฟนด์ก็ยังพูดขึ้นมาอีกว่า เขาก็แค่จอมพล หยุดเฟนด์ไม่ได้หรอก ถ้าเป็นอย่างงั้น ก็แสดงว่าเฟนด์อยู่เหนือเขาจริง ๆ เขาคงไม่กล้าพูดอะไรแบบนี้ ถ้าอย่างน้อยเเขาไม่ได้มีพละกำลังที่แข็งแกร่งอย่างจอมพล หรือราชาแห่งสงคราม!“นี่…” เขาไม่อยากจ่ายเงินหมื่นล้านให้กับเฟนด์ เฟเบียนมองไปที่แคดมัส อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฟนด์พูดนั้น ทำให้แคดมัสดูด้อยกว่าเขาเขาหวังว่าแคดมันจะโกรธที่เฟนด์พูดแบบนั้น เฟเบียนเชื่อว่าแคดมัสจะชนะเฟนดื ถ้าเขาเอาทักษะทั้งหมดออกมาใช้ อย่างไรก็ตาม แคดมัสไม่สนใจเขา และมองไปทางอื่นเฟเบียนพูดไม่ออก เขาหันไปหาลูกชายเจ้าปัญหา เขาพูดเสียงแข็งว่า “ฉันจะจ่ายให้แกห้าพันล้าน แต่ที่เหลือแกต้องจ่ายเอง!”“ครับพ่อ…” สีหน้าของลีโอดูขมขื่น และเขารู้สึกว่าสถานการณ์นี้มันไม่ยุติธรรมกับเขาเลยสักนิด อย่างไรก็ตาม เขาทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ที่สุดแล้ว แม้แต่จอมพลยังต้องพ่ายแพ้ให้กับเฟนด์ แล้วเขาจะทำอะไรได้?เขาโอนเงินให้กับบัญชีของเฟนด์ทันที เขาบอกเลขบัญชีของเฟนด์ให้กับเฟเบียน และบอกให้เขาโอนเงินที่เหลือให้เฟนด์เฟเบียนรู้สึกย่อยยับโดนสิ้นเชิง เมื่อเขาเห็นเงินจำนวนมหาศ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 745
ลีโอทนความสงสัยไม่ไหว เขาถามออกมาในที่สุด “จอมพลแคดมัส เฟนด์แข็งแรงมาก ๆ หรือคุณยอมแพ้กันแน่? คุณต้องมีแรงเยอะมาก ๆ แต่คุณยังไม่ได้ใช้มัน ใช่ไหม?”“ผมไม่เชื่อว่าคุณจะแพ้ ถ้าคุณใช้แรงทั้งหมดของคุณในตอนนั้น เขาไม่มีอะไรนอกจากแรงขี้ปะติ๋ว ใช่ไหมล่ะ?”“ความแข็งแกร่งของเขาไม่สามารถคาดเดาได้เลย ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะชนะหรือเปล่า ถ้าฉันต้องสู้กับเขาจริง ๆ” แคดมัสมองไปที่ชั้นสอง ที่ ๆ โถงบิลเลียดตั้งอยู่ เขาสูบบุหรี่อีกครั้งแล้วพูดว่า “แต่ฉันเข้าใจเขานะ ฉันเข้าใจนิสัยของเขา และเข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น หลังจากที่ลูกพี่ลูกน้องของฉัน ลีโอพูด ด้วยท่าทางเหยียดหยามศักดิ์ศรีของทหารและทหารผ่านศึกแบบนั้น!”“ไอ้ลูกชาย! กล้าดียังไงถึงพนันตาละพันล้านแบบนั้น? ทำไมถึงไม่คิดว่าทำไมเขาถึงตกลงเล่นกับลูก ทั้ง ๆ ที่มันเป็นเกมที่เสี่ยงแต่ได้ผลตอบแทนมหาศาลมาง่าย ๆ ? ไม่คิดถึงผลที่จะตามมาเลยรึไง ถ้าแพ้ขึ้นมาน่ะ?!” เฟเบียนกัดฟันแน่น มองไปที่ลูกชายของเขาด้วยความผิดหวังลีโอพูดอย่างยอมแพ้ “ผมไม่คิดเลย ผมคิดว่าเขาตั้งใจทำให้ผมกลัว และคิดว่าผมจะไม่ตกลงกับข้อเสนอของเขา นอกเหนือจากนั้นแล้ว ผมไม่คิดเลยว่าผมจะแพ้สิบตา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 746
หลังจากที่ทิโมธีและคนอื่น ๆ ออกจากห้องโถงไปแล้ว เฟนด์ก็หันไปหาพวกสาว ๆ แล้วพูดว่า “เราก็ควรกลับกันได้แล้ว ถึงแม้ว่าผมจะถูกไล่ออกแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน ให้ผมไปส่งพวกเธอกลับบ้านนะ”“เฟนด์ เมื่อกี้พี่ชายของฉันพูดออกมาเพราะความโกรธ คุณอยากจะลาออกไปแบบนี้จริง ๆ เหรอ?” ทันย่าไม่เห็นด้วย เธอพยายามโน้มน้าวเฟนด์ แม้ว่าเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเขาจะยืนยันอย่างชัดเจนอีวอนน์ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอก็ไม่เห็นด้วยเช่นกัน “เฟนด์ นายต้องคิดให้ดีนะ มันยากมากที่จะหางานที่ได้เงินเดือนยี่สิบล้านเหรียญแบบนี้!” แม้ว่าเขาอาจจะทำให้เธอเป็นบางครั้ง แต่เมื่อต้องเห็นเขาจากไปมันก็ทำให้เธอเสียใจอยู่เหมือนกัน“ผมตัดสินใจแล้ว และผมไม่มีอะไรจะต้องเสียใจ!” เฟนด์หัวเราะ “ยิ่งไปกว่านั้น ผมไม่ได้เพิ่งชนะแล้วได้เงินหนึ่งหมื่นล้านเหรียญจากการเล่นบิลเลียดไปหลายรอบไม่ใช่เหรอ? ผมต้องทำงานเป็นเวลาหลายปีเลยนะกว่าจะได้เงินหนึ่งหมื่นล้านเหรียญ จริงไหม?”ทันย่าและคนอื่น ๆ พูดอะไรไม่ได้ เพราะเฟนด์ได้ตัดสินใจไปแล้วแต่ดวงตาของชารอนกลับดูเป็นประกาย “เฟนด์ ตอนนี้คุณก็ไม่มีงานทำ...ทำไมคุณไม่มาทำงานเป็นบอดี้การ์ดให้ตระกูลฉันล่ะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 747
ทันย่านั่งลงพร้อมทำหน้าบึ้ง“ไอ้โง่นั่นเล่นบิลเลียดอีกแล้วเหรอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของเจมส์หายไปทันทีและเปลี่ยนเป็นหน้าบึ้งแทน ในช่วงหลัง ๆ มานี้ลูกชายของเขาเริ่มทำตัวเหลวไหลมากขึ้น ทิโมธีชอบยุ่งอยู่กับนายน้อยลีโอและไม่สนใจงานของตัวเอง“หนูไม่สนว่าเขาอยากจะพนันบิลเลียดกี่เกม แต่วันนี้เราออกไปเล่นบิลเลียดกับเฟนด์ แล้วนายน้อยลีโอมาหาเรื่องเรา ทิโมธีไม่เพียงแต่ไม่เข้าข้างเฟนด์ แต่เขายังไล่เฟนด์ออกทั้ง ๆ ที่หนูพูดโน้มน้าวและเตือนเขาไปแล้ว! ตอนนี้เฟนด์ลาออกไปแล้วและเขาคงจะไม่กลับมาอีก!” ทันย่าโกรธจัดขณะที่เธอพูด แม้ว่าใบหน้าที่น่ารักของเธอจะทำให้เธอดูน่ารักขณะที่เธอจะกำลังโกรธอยู่ก็ตาม“ไล่ออก?” สีหน้าของเจมส์มืดลงเมื่อเขาได้ยิน “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไอ้โง่นั่นถึงไล่เฟนด์ออก? เล่ามาให้พ่อฟังซิ”ทันย่าพยักหน้าและเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ของพ่อเธอฟังเจมส์ทุบโต๊ะอย่างโกรธจัด “ไอ้โง่นั่น! พ่อบอกเขาไปหลายครั้งแล้วว่า เฟนด์เป็นมากกว่าทหารทั่วไป อย่างน้อยเขาก็น่าจะเป็นราชาแห่งสงคราม พ่อบอกเขาไปแล้วนะว่ามันดีสำหรับเราที่ได้เขามาทำงานด้วย...! พ่อไม่เห็นด้วยเลยที่เขาไล่เฟนด์ออก!”“หนูก็คิดเหมือนพ่อ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 748
เจมส์พยักหน้าให้กับผู้เฒ่าและอธิบายว่า “เมื่อหลายปีก่อน อีวานได้เจอกับหญิงสาวคนหนึ่งที่มาพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเธออีกหลายคน พวกเขาทั้งหมดกำลังท่องเที่ยวกันอยู่ อีวานเมื่อเห็นความงามของหญิงสาวคนนั้นก็อยากจะเอาเปรียบเธอ เขาจึงจับก้นของเธอ ทำให้อีวานถูกชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งซ้อมก่อนที่พวกเขาจากไป” เจมส์หยุดก่อนจะพูดต่อว่า “แต่ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาถามชื่อและประวัติของอีวาน แล้วเตือนว่าอีวานว่าควรเตรียมตัวสำหรับความตายให้พร้อมนะ เพราะพวกเขาไม่ใช่คนที่อีวานจะมาทำให้ขุ่นเคืองได้!”สเปคเตอร์เฟซ อดจะประหลาดใจไม่ได้เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้และโพล่งออกมาว่า “พวกเขาเป็นใครเหรอ? พวกเขามีอำนาจถึงขั้นแต่งตั้งคนให้ไปเข้าร่วมกองทัพได้เลยงั้นเหรอ?”ทันย่าก็มองไปที่พ่อของเธอด้วยและเห็นได้ชัดว่าเธอสนใจในเรื่องนี้ พวกเขาได้ยินข่าวแค่ว่าตระกูลเทย์เลอร์ไปทำให้ใครบางคนขุ่นเคืองมา และเจ้าหน้าที่ก็ตั้งข้อกำหนดนี้ให้กับพวกเขาโชคดีที่คนกลุ่มนั้นไม่ได้ระบุชื่อโดยเฉพาะ ไม่อย่างนั้น นายใหญ่เทย์เลอร์คงไม่มีโอกาสได้แก้ไขมันไปแบบนั้นเจมส์พูดต่อว่า “ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดอย่างแน่นอนนัก แต่ฉันรู้ม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 749
ทันย่าขมวดคิ้วเมื่อเจมส์บอกว่าเขาอยากให้เธอจัดการโครงการใหญ่ “เป็นไปได้ยังไง? พ่อ งั้นหนูก็ไม่มีเวลาออกไปเที่ยวเล่นแล้วสิถ้าหนูต้องดูแลเรื่องนี้ หนูยังเด็กอยู่เลย! มันดีแล้วที่ให้พี่ทิโมธีจัดการเรื่องนี้!”“ปล่อยให้เขาจัดการต่องั้นเหรอ?” เจมส์เย้ยหยัน “ตระกูลเราจะพังลงภายในไม่กี่วันถ้าเขายังเสียเงินไปกับการพนันบิลเลียดอยู่ พ่อก็ไม่ได้อยากสนใจเรื่องนี้มากนัก แต่พ่อตรวจสอบบัญชีบริษัทของเราเมื่อหลายวันก่อน พบว่าบริษัทของเราหลายแห่งเสียเงินไปมากในช่วงหลายเดือนมานี้”“บางโครงการถูกระงับเพราะพี่ชายของลูกไม่เซ็นเอกสารตรงเวลา และเราต้องจ่ายค่าปรับเพราะเราทำโครงการไม่เสร็จภายในเวลาที่กำหนด! เราเสียเงินไปมาก!”ทันย่าโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “เป็นไปได้ยังไง? ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง พี่ทิโมธีก็ทำตัวเหลวไหลเกินไปแล้ว!” ในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่าพี่ชายของเธอเสียสติไปแล้ว และพ่อก็ไม่ได้ล้อเล่นทันย่าขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “แต่เซ้าท์ซิตี้ กรุ๊ปเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลเรา พี่ทิโมธีจะต้องเสียใจแน่นอนถ้าพ่อส่งมันให้หนู!”“ฮึ่ม!” เสียงไม่พอใจของเจมส์ดังขึ้น “ทำไมพ่อจะต้องสนใจความสุขของพี่ช
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 750
“หา นายถูกนายน้อยเดรคไล่ออก!” ฟีโอน่าพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะสะดุ้งเมื่อรู้ตัว “อะไรนะ?! นายถูกไล่ออก? นายบอกว่านายถูกไล่ออกงั้นเหรอ? มีเรื่องเข้าใจผิดหรือเปล่า? พวกเขาไล่นายออกจริง ๆ เหรอ?”“เกิดอะไรขึ้น? ตะโกนทำไม?” แอนดรูว์ถามขณะที่เขาเดินออกมาจากบ้านเพื่อไปเดินเล่น“ที่รัก เฟนด์...เขา...เขาบอกว่าเขาถูกไล่ออก ฟังที่เขาพูดสิ! เขาถูกไล่ออกจากงานที่มีรายได้ยี่สิบล้านเหรียญต่อเดือน!” ฟีโอน่ากระทืบเท้าอย่างโกรธจัดและหงุดหงิดสุด ๆ“ว่าไงนะ?!” แอนดรูว์ก็ตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เฟนด์ นายล้อเล่นหรือเปล่า? นายหลอกพวกเราหรือเปล่า? จู่ ๆ ทำไมนายถึงถูกไล่ออก?” เขาตกใจไปชั่วขณะ “มันฟังดูไม่มีเหตุผลเลย นายจะถูกไล่ออกได้ยังไง? นายมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลเดรกไม่ใช่เหรอ? คุณทันย่าไม่ได้พูดเรื่องดี ๆ แทนนายเหรอ? ทำไมนายน้อยเดรคถึงได้ไล่นายออก? เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วจริง ๆ เหรอ?”ฟีโอน่าก็กังวลและสงสัยว่าจริง ๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น “ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ นายไม่ได้บอกว่านายช่วยคุณทันย่าต่อสู้กับพวกอันธพาลเหรอ?”“ฮ่าฮ่า! คุณทันย่าและเจมส์ไม่ได้อยากไล่ผมออกหรอก คุณทันย่าพูดแทนผมด้วย!”
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 751
แอนดรูว์และฟีโอน่าพูดไม่ออก พวกเขาสงสัยว่าผู้หญิงสองคนนี้ที่เป็นบอดี้การ์ดหญิง มีอะไรบางอย่างกับเฟนด์หรือเปล่า เพราะพวกเธอมักจะยืดหยัดเพื่อเฟนด์และสนับสนุนเขาตลอด เขาจะออกจากงานที่มีค่าจ้างยี่สิบล้านเหรียญได้ยังไง? นอกจากนั้น ผู้หญิงพวกนี้พูดมาได้ไงว่า ชายที่ร่ำรวยที่สุดโชคดีที่ได้เฟนด์ไปทำงานเป็นบอดี้การ์ดให้ตระกลูของพวกเขา?เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดกับฟีโอน่าว่า “แม่ครับ ผมเดิมพันเงินหนึ่งพันล้านเหรียญต่อเกมกับนายน้อยเทิร์นเนอร์ และผมก็ชนะสิบเกมติดต่อกันรวด แม่แน่ใจนะว่าไม่อยากได้เงินพวกนั้น?”“แน่นอนเรา...” ฟีโอน่ากำลังจะพูดว่า 'ไม่' ก่อนที่เธอจะรู้ตัว “อะไรนะ?! นายพูดว่าหนึ่งพันล้านเหรียญต่อเกม? และนายก็ชนะสิบเกม? หมายความว่านายจะได้เงินหนึ่งหมื่นล้านเหรียญงั้นเหรอ?!”“ใช่แล้ว หนึ่งหมื่นล้านเหรียญ” เฟนด์ตอบเสียงเรียบพร้อมยักไหล่ “แม่คิดว่าผมควรจะยอมให้เพียงเพราะนายน้อยเดรคพูดแทนเขาเหรอ?”“หนึ่งหมื่นล้านเหรียญ!” แอนดรูว์ก็อุทานออกมาด้วย นี่...นี่มันมากเกินไปแล้ว! พวกเขาตกลงเดิมพันกับเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?!“นั่นสิ เงินมากขนาดนั้น! ฉันคิดว่าคงจะเดิมพันกันประมาณหนึ่งร้อยเหร
Latest chapter
