บทที่ 947

ตามคาด มุมปากของพีซที่เคยยิ้มอยู่ค่อย ๆ หุบยิ้มลง ไม่นานความรู้สึกเศร้าก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“ถ้าเงินสามารถแก้ปัญหาได้ ผมก็เลือกที่จะไม่ใช้กำลัง ผมเป็นคนแบบนั้น เฮ้ คนสวย ผมให้โอกาสคุณได้หลีกเลี่ยงเรื่องนั้นแล้ว แต่คุณไม่คว้ามันไว้เอง ในเมื่อเราตกลงกันไม่ได้ ก็อย่ามาโทษว่าผมโหดร้าย!”

ดวงตาของเขาดุร้ายและโหดเหี้ยม เขาโบกมือขึ้นและตะโกนออกคำสั่ง “ฆ่าผู้ชายซะและจับตัวผู้หญิงมา!”

“ครับนายน้อย!”

บอดี้การ์ดยิ้มอย่างชั่วร้ายและเดินไม่กี่ก้าวตรงไปที่เฟนด์กับเซเลน่า พวกเขาถูกสั่งให้ฆ่าเขาซะ

เฟนด์ก้าวออกมาข้างหน้าและยืนบังเซเลน่าไว้ เขากำหมัดแน่นแล้วเหวี่ยงแขนใส่บอดี้การ์ดสองคน

“ฮึ! เด็กน้อย ดูร่างกายปวกเปียกของแกสิ แก...”

บอดี้การ์ดหนึ่งในสองคนนั้นพูดออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นทั้งคู่ก็กำหมัดและพุ่งเข้าไปต่อยเฟนด์

ปัง!

น่าเสียดายที่ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ทั้งคู่ก็ถูกอัดลอยกระเด็นถอยหลังไปหลายเมตรและร่วงลงกระแทกกับพื้นอย่างแรงตรงที่ไกล ๆ

“ฟิ้วว!”

ทั้งคู่กระอักเลือดออกมาตอนที่ตกถึงพื้น หน้าของพวกเขาซีดเผือด สีหน้าเปลี่ยนเป็นสีขาว

“บ้าเอ๊ย เป็นไปไม่ได้! คนของเราคนหนึ่งเที