Share
บทที่ 403
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 404
เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อได้ยินแบบนั้น “จากที่ฉันเห็น แกก็หน้าตาดีและดูโดดเด่นมากกว่าคนอื่นนะ” เขาพูด “ทำไมแกไม่ลองมาช่วยฉันขัดรองเท้าดูล่ะ?”“ไอ้เวรเอ๊ย!“จับมัน!”ฟลินน์คำรามด้วยความโกรธขณะที่เขาโบกมือสั่ง เขาเป็นที่รู้จักและน่ายกย่องในหมู่ผู้คน แต่ชายคนนี้กลับปฏิเสธที่จะรับข้อเสนอของเขา มันเป็นสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง“บอดี้การ์ดเหล่านี้ดูเหมือนจะมีฝีมือดีกว่าที่ฉันเจอเมื่อครั้งก่อน แต่คนพวกนี้ก็ยังเป็นแค่สวะในสายตาของฉันอยู่ดี!”ริมฝีปากของเฟนด์ปรากฏรอยยิ้มน่าขนลุก เขาเริ่มเคลื่อนไหวโดยก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและกำหมัดแน่นปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก!บอดี้การ์ดที่วิ่งเข้าไปก่อนคนอื่นถูกต่อยที่ใบหน้า ก่อนที่เขาจะได้โต้ตอบพวกเขาก็กระเด็นไปข้างหลังและกระอักเลือดจากฟันหน้าที่หัก“อ๊าก!”ชายคนหนึ่งที่น่าจะอายุสามสิบกว่า ๆ แต่เขากลับมีหมัดที่รวดเร็วและเทคนิคของเขานั้นยอดเยี่ยมมากเฟนด์สังเกตเขา ทักษะการต่อสู้ของชายคนนี้น่าจะดีกว่าผู้ช่วยผู้บัญชาการหลายคนในกองทัพนิดหน่อยอย่างไรก็ตามในสายตาของเฟนด์เขาก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรกับเขาเลย เขากำหมัดและชกไปข้างหน้าหมัดของเขาปะทะกับชายอ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 405
“มาสู้กับฉันสิ! เป็นไง?”เฟนด์โบกมืออีกครั้ง “ฉันจะไว้ชีวิตนายถ้านายโจมตีฉันได้สักหมัดหนึ่ง!”เลือดในกายของฟลินน์พุ่งสูงขึ้น เขาเป็นชายหนุ่มที่ถูกเอาอกเอาใจและคาบช้อนทองมาตั้งแต่เกิด เขาจะรู้วิธีการต่อสู้ได้ยังไง? ถ้าเขาโดนโจมตีทีหนึ่ง แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตายในทันทีแต่เขาอาจจะพิการได้“ร-เราทำอย่างอื่นดีไหม? ฉันผิดไปแล้ว!”สีหน้าของฟลินน์บิดเบี้ยวด้วยความสิ้นหวัง เขามองไปที่ห้างสรรพสินค้าตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็ว “จริงสิ พวกคุณกำลังจะไปช้อปปิ้งกันใช่ไหมสาว ๆ?” เขาพูด “เอาอย่างนี้ไหม? ฉันจะจ่ายทุกอย่างที่คุณซื้อในวันนี้เอง เลือกอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการในห้างนี้ได้เลย ดีไหม?”“โอ้โห นายจะจ่ายเหรอ? ทำไมจะไม่ได้ล่ะ? พวกคุณคิดว่ายังไง?”เฟนด์ยิ้มและมองไปที่ทันย่าและอีวอนน์ยังไงซะเขาก็เป็นถึงนายน้อยของครอบครัวชนชั้นสอง เฟนด์ไม่อยากที่จะเจอกับปัญหาที่เกินความจำเป็น เพราะเขาไม่อยากสร้างปัญหาให้ตัวเองลำบากมีความเป็นไปได้ที่นายใหญ่ของตระกูลเบนจะมาหาเรื่องเขาอีก ถ้าในวันนี้เขาเอาชนะนายน้อยเบนนี่ได้ ไม่ใช่ว่าเฟนด์จัดการกับนายน้อยเบนไม่ได้ แต่เขาไม่ชอบสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็น เขาแค่อยากมีชีวิตที
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 406
ตระกูลเบนมีนักสู้ที่มีทักษะอยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสองคนนั้นที่แข็งแกร่งกว่านักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลคลาร์กอย่างแดนนิดหน่อย แต่ฟลินน์ไม่ได้พาพวกเขามาด้วยเพราะเขาไม่คิดว่าจะถูกรังแกแบบนี้ในอาณาเขตกลาง ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเชื่อว่าลูกพี่ลูกน้องของเขา จะพาคนมามากพอที่จะกำจัดบอดี้การ์ดนั่นให้สิ้นซากได้ พวกเขาเดินซื้อของกันมาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว ทันย่าและอีวอนน์ได้ของที่มีมูลค่ารวมประมาณ 20 ล้านเหรียญ มันทำให้หัวใจของฟลินน์เจ็บปวดอย่างควบคุมไม่ได้ เขาไม่คิดว่าผู้หญิงสองคนจะใช้เงินมากขนาดนี้ในการช้อปปิ้ง จนเขาถือของจำนวนมากนั้นแทบจะไม่หมด ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาจะซื้อของหรูหราอย่างนาฬิกา ต่างหู น้ำหอม และของกระจุกกระจิกอื่น ๆ อีกมากมาย ไม่เป็นไรหรอกที่พวกมันมีราคาแพงถ้าพวกมันเล็กและง่ายที่จะถือด้วย เมื่อพวกเขาซื้อของกันเสร็จ สีหน้าของเขาก็ซีดจนแทบจะเหมือนคนตาย “ว้าว รู้สึกดีจังที่ได้ใช้เงิน!” ทันย่าเหยียดแขนขึ้นเหนือศีรษะ รูปร่างของเธอเกือบทำให้ฟลินน์เลือดกำเดาไหล “จริงด้วย? นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้ซื้อของมากมายขนาดนี้ รู้สึกดีจัง!” อีวอนน์จึงยืดแขนของเธอด้วย รูปร่างของ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 407
“อะแฮ่ม ไม่ใช่ว่าฉันจะขาดเงินหรอกนะ แต่มันรู้สึกลำบากใจเหลือเกินที่จะพาสาวสวยอย่างพวกคุณไปช้อปปิ้งด้วย เพราะพวกคุณเป็นที่น่าสนใจมาก งั้นเราไปซื้อของกันอีกสักครึ่งชั่วโมงก็ได้!”แม้ว่าเขาจะปวดใจเพราะเรื่องเงินที่ต้องเสียไป แต่สีหน้าของของฟลินน์ก็แสดงออกอย่างไม่แยแส เขาแค่อยากถ่วงเวลาพวกเขาไปอีกสักพัก ใครจะรู้ว่าในอนาคตเขาจะได้เจอกับพวกเธออีกหรือเปล่า ถ้าพวกเธอกลับไปล่ะ? เขากำลังรอจนกว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาจะมาและฆ่าหมอนั่นซะ แล้วเขาจะได้เล่นกับพวกสาว ๆ เพื่อที่จะได้ปลดปล่อยความแค้นออกมา “ไม่เป็นไร ฉันไม่อยากซื้อของแล้ว กลับกันเถอะ!" อย่างไรก็ตามทันย่าและอีวอนน์ไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น พวกเธอทำสิ่งนั้นไปเพียงเพื่อสอนบทเรียนให้แก่ชายคนนั้น เพราะยังไงเสียพวกเธอก็ไม่ได้ขาดแคลนเงิน หลังจากที่พวกเธอพูดจบ ทั้งสามก็เดินไปที่ชั้นหนึ่งและออกจากห้างไป หลังจากที่ฟลินน์เดินไปที่ทางเข้า เคนและคนอื่น ๆ ก็ยังไม่มาถึง เขาวิตกกังวลจนแน่นหน้าอก บอดี้การ์ดของเขาทั้งหมดที่อยู่บนพื้น มันบอกได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาเคยทะเลาะวิวาทมาก่อนและตอนนี้พวกเขาก็ดูสิ้นหวังอย่างมาก เขาไม่ได้ตะโกนไล่ให้พวกมันออ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 408
“ให้ปล่อยไปงั้นเหรอ? ฉันปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้หรอกเคน!” “นายสัญญาแล้วนะว่าจะช่วยฉัน นายรู้ไหม? ฉันจะให้ผู้หญิงคนหนึ่งกับนาย!” สีหน้าของฟลินน์แสดงออกอย่างป่าเถื่อนในขณะที่เขาพูดพร้อมกับยิ้ม “นายน้อยเบนอย่าพูดอะไรอีกเลย นายอยากตายงั้นเหรอ?” สีหน้าของแดนช่างมืดมนจนดูเหมือนกับเมฆพายุฝนกำลังปกคลุมอยู่ เขาส่งสายตาเยาะเย้ยใส่ฟลินน์ “อะไรนะ? ฉันอยากตาย? ฮ่า ๆ นายหมายถึงอะไร ไม่มีทาง นายเอาชนะหมอนี่ไม่ได้งั้นเหรอ!” ฟลินน์ยังคงไม่รู้ถึงสถานการณ์ เขาพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย “พวกเขากำลังบอกให้แกหุบปาก ไม่ได้ยินงั้นเหรอ?” เฟนด์ไม่อยากโต้เถียงเรื่องไร้สาระกับหมอนี่ เขาเตะเท้าลงบนพื้นและพุ่งไปข้างหน้า วินาทีถัดมาเขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าฟลินน์เสียแล้ว เขาหันหลังให้กับชายอีกคน ปั๊ก! ฟลินน์กระเด็นถอยหลังและล้มลงกับพื้นอย่างแรง! เลือดทะลักออกมาจากปากและฟันหักไปหลายซี่ “ก-แกกล้าต่อยฉันเหรอ?” ฟลินน์โกรธมากจนหน้าซีดไปหมด “คุณทันย่าผมขอโทษด้วยจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกพี่ลูกน้องของผมมาที่อาณาเขตกลาง เขาเลยหลงทางนิดหน่อยผมหวังว่าคุณจะเมตตาเขา” สีหน้าของเคนมืดลงเขาปาดเหงื่อเย็นออกจากหน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 409
“ได้เลยคุณทันย่า!” เฟนด์พยักหน้า ยังไงซะไอ้สารเลวนี่ก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาโกรธแค่ครั้งเดียวก่อนหน้านี้ นอกจากนี้มันยังกล้าทำให้ทันย่าขายหน้า มันคงไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะปล่อยให้มันลอยนวล“แกไม่กล้าหรอก! ฉันจะบอกให้นะ ฉัน ฟลินน์ และตระกูลของฉันก็เป็นถึงตระกูลชนชั้นสองในเมืองโลน ครอบครัวชนชั้นสองของเราแข็งแกร่งกว่าพวกคุณทุกคนที่นี่ บอดี้การ์ดห้าอันดับแรกของตระกูลเบนก็ทรงพลังมากด้วยเช่นกัน!” “ ‘ทรงพลัง’ ของนายมันก็เพียงความมั่งคั่งและทรัพย์สินของนายเท่านั้น นักสู้ของนายอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งกว่าพวกเราก็ได้!” ฟลินน์ตกใจกลัวไปถึงกระดูกเมื่อเห็นเฟนด์เดินมา เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันและข่มขู่ “เฮ้ นายนี่กล้าหาญจริง ๆ ที่ขู่เรา แทนที่จะร้องขอชีวิตในตอนนี้!” เฟนด์หัวเราะและก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าแขนฟลินน์ขึ้นมาและคว้ามันไว้แน่น “กร๊อบ!” การเคลื่อนไหวของเฟนด์ดูสบาย ๆ แต่เสียงกระดูกหักดังออกมาอย่างชัดเจน “แก…” ในความคิดของฟลินน์ เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเฟนด์ซึ่งเป็นแค่บอดี้การ์ดจะกล้าทำอะไรแบบนี้กับเขา ความเจ็บปวดทำให้หน้าเขาซีดจนไม่มีสีและเขาก็หมดสติไปทันที ความน่ากลัวนี้ทำให้เคนแ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 410
ไม่นานเคนก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างไม่อยากเชื่อ “เป็นไปไม่ได้หรอก ทำไมหมอนั่นถึงได้ทำตัวจนขนาดนั้นล่ะถ้าเขามีเงินพันล้านจริง ๆ?” “ฉันก็ไม่รู้ คนบางคนชอบทำตัวติดดินบ่อย ๆ หรือบางทีเขาอาจแค่ไม่อยากใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยเกินไป!” หลังจากที่แดนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาก็อธิบายออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “นายน้อยคลาร์ก ฟังฉันนะเซเลน่า เทย์เลอร์นั้นสวยก็จริง แต่คุณหาผู้หญิงคนอื่นไม่ได้เหรอด้วยเงินที่คุณมี? คุณไม่ควรทำให้เฟนด์โกรธไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม! เข้าใจไหม?” “หุบปาก! หยุดบ่นฉันเหมือนนายเป็นแม่ของฉันซะที!” เคนตะโกนอย่างโกรธจัดรู้สึกไม่พอใจมาก เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเฟนด์จะทำตัวติดดินขนาดนี้ ทั้งที่เขามีเงินมากขนาดนั้นและยังเป็นนักสู้ที่มีฝีมือ จริงสิ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นผู้บัญชาการหรือมียศอะไรสักอย่างในกองทัพนี่ นอกจากนี้ถ้าหมอนั่นเป็นผู้บัญชาการขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ? แต่ยังไงเขาก็ต้องตายอยู่ดีถ้าเขามายั่วโมโหคนอย่างเคน คลาร์ก ตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องกังวล เขาเชื่อว่าเรื่องของเฟนด์จะคลี่คลายเมื่อวันเกิดของนายใหญ่เทย์เลอร์มาถึง เขาจะต้องถูกไล่ออกจากตระกูลเทย์เลอร์ แต่ถ้า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 411
ปากของเฟนด์บิดเป็นรอยยิ้มขมขื่นเมื่อเขาเห็นแว่นกันแดดบนใบหน้าของพวกเธอ “นายรู้อะไรไหม? เราต้องการปกปิดตัวตนของเราไว้เป็นความลับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสาวคนที่สองที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์ของนายท่านเดรค ทันย่าจะถูกคนภายนอกพบเห็นได้ง่ายเมื่อออกไปข้างนอก!” อีวอนน์พูดโพล่งออกมา “ไม่ต้องห่วง! ต่อให้มีคนจำคุณได้แต่คุณจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับผม!” เฟนด์ถอดแว่นกันแดดที่สวมอยู่บนสันจมูกของพวกเธอออก “ตอนนี้คุณดูดีมากกว่าเดิมอีก!” เขาชมเชย แก้มของพวกเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูทันทีเมื่อได้ยินคำชม “ฮืมม! ฉันไม่นึกว่านายจะรู้จักวิธีชื่นชมความงามของพวกเราด้วย!” อีวอนน์รู้สึกไม่มั่นใจนิดหน่อยเมื่อความทรงจำของเธอย้อนกลับไปในวันที่เฟนด์บอกเธอว่า เธอสวยไม่เท่าภรรยาของเขา “ผมก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน จริง ๆ แล้วผมก็รู้จักวิธีชื่นชมสิ่งสวยงามนะ!” เฟนด์ฝืนยิ้มและพูดต่อ “ไปกันเถอะ! เราจะไปทานอาหารเย็นกันที่ไหน? โรงแรมหกดาวที่ไหนดี?” อีวอนน์และทันย่าสลับกันมองตาและหัวเราะอย่างลึกลับ “ครั้งนี้เราจะพาคุณไปร้านอาหารริมถนนกินกุ้งกับหอยขมและจิบเบียร์เย็น ๆ เป็นไงฟังดูดีไหม?” ทันย่าตอบด้วยรอยยิ้มร่าเริง “พูดง
Latest chapter
