Share
บทที่ 409
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 410
ไม่นานเคนก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างไม่อยากเชื่อ “เป็นไปไม่ได้หรอก ทำไมหมอนั่นถึงได้ทำตัวจนขนาดนั้นล่ะถ้าเขามีเงินพันล้านจริง ๆ?” “ฉันก็ไม่รู้ คนบางคนชอบทำตัวติดดินบ่อย ๆ หรือบางทีเขาอาจแค่ไม่อยากใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยเกินไป!” หลังจากที่แดนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาก็อธิบายออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “นายน้อยคลาร์ก ฟังฉันนะเซเลน่า เทย์เลอร์นั้นสวยก็จริง แต่คุณหาผู้หญิงคนอื่นไม่ได้เหรอด้วยเงินที่คุณมี? คุณไม่ควรทำให้เฟนด์โกรธไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม! เข้าใจไหม?” “หุบปาก! หยุดบ่นฉันเหมือนนายเป็นแม่ของฉันซะที!” เคนตะโกนอย่างโกรธจัดรู้สึกไม่พอใจมาก เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเฟนด์จะทำตัวติดดินขนาดนี้ ทั้งที่เขามีเงินมากขนาดนั้นและยังเป็นนักสู้ที่มีฝีมือ จริงสิ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นผู้บัญชาการหรือมียศอะไรสักอย่างในกองทัพนี่ นอกจากนี้ถ้าหมอนั่นเป็นผู้บัญชาการขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ? แต่ยังไงเขาก็ต้องตายอยู่ดีถ้าเขามายั่วโมโหคนอย่างเคน คลาร์ก ตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องกังวล เขาเชื่อว่าเรื่องของเฟนด์จะคลี่คลายเมื่อวันเกิดของนายใหญ่เทย์เลอร์มาถึง เขาจะต้องถูกไล่ออกจากตระกูลเทย์เลอร์ แต่ถ้า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 411
ปากของเฟนด์บิดเป็นรอยยิ้มขมขื่นเมื่อเขาเห็นแว่นกันแดดบนใบหน้าของพวกเธอ “นายรู้อะไรไหม? เราต้องการปกปิดตัวตนของเราไว้เป็นความลับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสาวคนที่สองที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์ของนายท่านเดรค ทันย่าจะถูกคนภายนอกพบเห็นได้ง่ายเมื่อออกไปข้างนอก!” อีวอนน์พูดโพล่งออกมา “ไม่ต้องห่วง! ต่อให้มีคนจำคุณได้แต่คุณจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับผม!” เฟนด์ถอดแว่นกันแดดที่สวมอยู่บนสันจมูกของพวกเธอออก “ตอนนี้คุณดูดีมากกว่าเดิมอีก!” เขาชมเชย แก้มของพวกเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูทันทีเมื่อได้ยินคำชม “ฮืมม! ฉันไม่นึกว่านายจะรู้จักวิธีชื่นชมความงามของพวกเราด้วย!” อีวอนน์รู้สึกไม่มั่นใจนิดหน่อยเมื่อความทรงจำของเธอย้อนกลับไปในวันที่เฟนด์บอกเธอว่า เธอสวยไม่เท่าภรรยาของเขา “ผมก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน จริง ๆ แล้วผมก็รู้จักวิธีชื่นชมสิ่งสวยงามนะ!” เฟนด์ฝืนยิ้มและพูดต่อ “ไปกันเถอะ! เราจะไปทานอาหารเย็นกันที่ไหน? โรงแรมหกดาวที่ไหนดี?” อีวอนน์และทันย่าสลับกันมองตาและหัวเราะอย่างลึกลับ “ครั้งนี้เราจะพาคุณไปร้านอาหารริมถนนกินกุ้งกับหอยขมและจิบเบียร์เย็น ๆ เป็นไงฟังดูดีไหม?” ทันย่าตอบด้วยรอยยิ้มร่าเริง “พูดง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 412
“โอ้ ตายแล้ว! ทั้งสองคนไม่ได้เจอกันนานเลยนะเนี่ย! เป็นเกียรติมากที่คุณมาที่ร้านแผงลอยของฉัน!”เจ้าของร้านหัวล้านเดินเข้ามาหาทันย่าและอีวอนน์ด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อเห็นพวกเธอจากที่ไกล ๆ เจ้าของร้านดูใจดีเป็นพิเศษ!“มานี่สิ ตรงมุมห้องว่าง มันเป็นที่โปรดของคุณ!”เจ้าของร้านหัวเราะคิกคักขณะที่เขาลูบหัวแต่สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นการปรากฏตัวของเฟนด์ “เฮ้ คุณทันย่า ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนของคุณเหรอ? เขาดูดีและมีจิตใจที่เป็นลูกผู้ชายมาก” เขาถาม “โอ้ ดูรูปร่างที่แข็งแกร่งของเขาสิ! ดูเหมือนชายหนุ่มคนนี้เคยเป็นทหารมาก่อนใช่ไหม?” เขาพูดต่อคุณทันย่าค่อนข้างรวยตามความทรงจำที่บันทึกไว้ในสมองของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนิทกับสาวสวยสองคนนี้แต่พวกเธอก็เคยมาทานอาหารเย็นพร้อมกับบอดี้การ์ดเจ็ดถึงแปดคนอยู่ข้าง ๆ บอดี้การ์ดเหล่านั้นจะรอพวกเธออยู่ที่ริมถนนด้านนอกยิ่งกว่านั้นสาวสวยสองคนนี้มาที่ร้านของเขาหลายครั้งแล้วแต่พวกเธอไม่เคยพาใครมาที่นี่เลยนี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าของร้านเห็นทั้งสองคนพาชายคนหนึ่งมา และบังเอิญว่าเฟนด์ยืนอยู่ข้าง ๆ ทันย่าระยะห่างระหว่างพวกเขานั้นน้อยมาก ดังนั้นเจ้าของร้า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 413
มุมปากของทันย่ายกขึ้นรอยยิ้มของเธอช่างสวยงามและน่ารัก! นับตั้งแต่ที่ทั้งสองมาถึงลูกค้าจากโต๊ะอื่นก็อดไม่ได้ที่จะแอบมองมาที่พวกเธอบางคนไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนอกจากอิจฉาเฟนด์ที่มีโอกาสได้ดื่มกับผู้หญิงที่มีเสน่ห์สองคนนั้น มันคงจะมีความสุขมากเลยในชีวิตถ้ามีสาวสวยสองคนนั่งดื่มกับพวกเขา!อีกอย่างถ้าสาวสวยทั้งสองเมา เฟนด์อาจจะมีโอกาส... แค่คิดถึงมันก็ทำให้เซลล์ในร่างกายของพวกเขากรีดร้องและพุ่งสูงขึ้นอย่างตื่นเต้น!ผ่านไปครู่หนึ่งเจ้าของร้านก็นำกุ้งและหอยขมชามใหญ่มาให้ และสั่งให้พนักงานเสิร์ฟสองคนคอยบริการพวกเขาตลอดทั้งคืน เขานำเบียร์สดเย็น ๆ เก้าแก้วมาให้ด้วย!แก้วเบียร์พวกนี้ไม่ใช่แก้วธรรมดาเพราะมันใหญ่กว่าปกติและบรรจุเบียร์ได้เกือบสองขวดครึ่ง ถ้าใครดื่มหมดแก้วได้จะถือว่าแข็งแกร่ง!“มาเถอะ เฟนด์สุดหล่อ นายกล้าดื่มแข่งกับฉันไหม?”“ฉันได้ยินบ่อย ๆ ว่าทหารผ่านศึกอย่างนายเป็นนักดื่มที่ดีและกล้าหาญ! เป็นเพราะร่างกายที่แข็งแกร่งและมีกำลังของนายหรือเปล่า?”อีวอนน์ค่อย ๆ ยกแก้วเบียร์ของเธอขึ้นแล้วจิบช้า ๆ “ฉันอาจจะต่อสู้ได้ไม่เก่งเท่านาย แต่การดื่ม? ฉันกลัวว่านายจะอ่อนกว่าฉันมาก!” เธอล้อเลียนข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 414
“อย่ากังวลไปเลย ผมมั่นใจในตัวเอง! คนที่ทำให้ผมเมาได้ยังไม่เกิดหรอก!”เฟนด์ตอบด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอ่อนโยนและนุ่มนวล“ก็ได้ พวกนายดื่มไปกันเถอะ ฉันจะโทรหาฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ให้มารับเรา ถ้าคุณเมาแม้ที่นี่จะอยู่ไม่ไกลมากนักแต่ก็ควรระวังตัวไว้ดีกว่า!”ทันย่าถอนหายใจอย่างขมขื่นหลังจากนึกถึงสถานการณ์บางอย่าง“เอาล่ะ มาดื่มกันเถอะ! ทันย่า มีแต่ของที่เธอชอบทั้งนั้นเลย!”แกร๊ง!อีวอนน์ยกแก้วเบียร์ของเธอขึ้นและชนแก้วกับเฟนแล้วยิ้มบาง ๆหลังจากนั้นเธอก็หยิบเงินออกมาอีกสี่ร้อยเหรียญและพูดกับพนักงานเสิร์ฟสองคนข้าง ๆ โต๊ะว่า “มานี่หน่อย นี่เป็นทริปสำหรับนายสองคนคนละสองร้อย! แต่พวกนายจะต้องรับรองว่าว่าแก้วของพวกเราจะเต็มไปด้วยเบียร์ นายต้องเติมทันทีหลังจากที่เราดื่มมันหมด เข้าใจไหม? ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?”พนักงานเสิร์ฟสองคนตรงหน้าอีวอนน์ไม่คิดว่าเธอจะใจดีขนาดนี้ พวกเขาแทบจะซ่อนความดีใจเอาไว้ไม่มิด พวกเขาพยักหน้าทันทีหลังจากที่อีวอนน์พูดจบ “ไม่มีปัญหาครับคุณหนู! เราจะไม่ปล่อยให้แก้วว่างแน่นอน!”จากนั้นพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งก็ดันถังเบียร์ขนาดใหญ่ไปวางไว้ข้างโต๊ะของอีวอนน์ “ตอนนี้คุณมั่นใจได้เลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 415
“ฮ่าฮ่า! ถ้าคุณไม่กลัวว่าจะเมาจริง ๆ งั้นก็ช่วยไม่ได้!”“ตอนแรกผมไม่ได้อยากให้คุณเมา แต่ในเมื่อคุณคิดว่าผมเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ดื่มไม่ได้ วันนี้ผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าผมดื่มเก่งแค่ไหน!”เฟนด์แทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ เขาหยิบอีกแก้วขึ้นมาและเริ่มดื่มอีกครั้งคราวนี้เขาดื่มมันเร็วกว่าครั้งก่อน ภายในสิบวินาทีแก้วก็ว่างเปล่า“ฮึ่ม!”อีวอนน์สูดหายใจอย่างเย็นชา เธอยังไม่ลืมวันที่เฟนด์เจอเธอตอนที่เธอ... เหตุการณ์ในวันนั้นมันหยั่งรากลึกลงไปในหัวใจของเธอ เนื่องจากวันนี้หมอนี่มั่นใจมากเธอจึงต้องทำให้เขาเมาให้ได้! เธอเยาะเย้ยเขาอีกครั้งในใจหึ! อีวอนน์หยิบแก้วขึ้นมาอีกแก้วและดื่มมันลงไปอย่างรวดเร็ว!พวกเขาสองคนผลัดกันดื่มเบียร์ ในชั่วพริบตาแต่ละคนก็ดื่มไปห้าหรือหกแก้วแล้ว“โอ้ว...มันน่าทึ่งมาก!”“นั่นสิ! เหลือเชื่อจริง ๆ!”ตอนนี้มีผู้คนจำนวนมากเริ่มส่งเสียงเชียร์และปรบมือให้กับพวกเขา นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนที่มีความอดทนต่อการดื่มแอลกอฮอล์อย่างไม่น่าเชื่อ ผู้คนมองดูทั้งคู่ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม“ทำไมหมอนี่ยังไม่เมาอีก? ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาคงเมาจนกลายเป็นไอ้ขี้เมาไปนานแล้ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 416
“ฉัน... ยังดื่มได้อีก!”อีวอนน์เรอออกมา แก้มของเธอเป็นสีชมพู คำพูดเธอเริ่มยานลงแต่ละคนดื่มเบียร์ไป 12 แก้ว นั่นเท่ากับเบียร์ประมาณ 30 ขวดต่อคน! ความกลัวและความวิตกทำให้ผู้คนเงียบลง พวกนั้นกำลังพูดไม่ออกในสถานการณ์นี้“อ อีวอนน์ เธอ... เธอดูเมาแล้วนะ! หยุดดื่มเถอะ ดูเฟนด์สิ เขายังดูมีสติอยู่เลย ล้มเลิกซะเถอะ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้เขา!”เห็นได้ชัดว่าทันย่าและอีวอนน์ทนไม่ไหวอีกต่อไป แต่ความดื้อรั้นได้ทำให้เธอมีแรงผลักดัน เธอไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้เห็นเฟนด์ล้มลงไปต่อหน้า“ฉันยังไม่เมา! ยังต่อได้อีก! เฟนด์น่ะสิที่ทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม?” อีวอนน์หัวเราะอย่างเมา ๆ “ตอนนี้เขาทำเป็นเก๊กอยู่น่ะสิ!”อีวอนน์พึมพำขณะแตะมือกับหัว เธอดูเหมือนจะล้มลงไปได้ทุกเมื่อ “ขอโทษนะหนุ่ม ๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแตะต้องนาย!”มีเสียงดังขึ้นไม่ไกลจากโต๊ะของเฟนด์ขัดขึ้นมาเพี๊ยะ!มีเสียงตบดังขึ้นก้องอยู่ในอากาศ “ไอ้เ-ี้ย! รู้ไหมว่าเสื้อผ้าฉันมันราคาเท่าไหร่? คิดว่าขอโทษแล้วทุกอย่างจะหายเหรอ?”อันธพาลคนที่สวมต่างหูคนหนึ่งยืนขึ้น เขาเหวี่ยงแขนออกไปตบหน้าผู้ชายคนหนึ่ง ชายผู้เคราะห์ร้ายคนหนึ่งสวมชุดทำงานที่มีโลโก้บริ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 417
“แก... เป็นบ้าอะไร?”ทันย่ามาจัดการเรื่องนี้ทันที เธอเกลียดการรังแกคนที่อ่อนแอกว่า และอันธพาลคนนี้ก็ตบคนโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงเลย อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะก้าวเข้ามา เธอสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังกำหมัดแน่น ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่เธอรู้สึกมีความสุข อาจเป็นเพราะเธอไม่ได้คาดหวังว่าเฟนด์จะมีลักษณะที่คล้ายกับเธอ—คือความรังเกียจต่อความอยุติธรรม “นี่! พันเดียวพอไหม?”“เสื้อผ้าน่ะมันหลักพัน ใช่แล้ว! แต่ถ้ารักษาพยาบาลที่ตีฉันล่ะ? แล้วไหนจะค่าชดเชยที่ทำอายุฉันสั้นไป 10 ปี อีก จิตใจฉันบอบช้ำนะ!” เทมเพสมีรอยยิ้มชั่วร้ายขณะพูด “ฉันไม่ต้องการค่าเสื้อผ้าหรอก ฉันอยากได้ชุดเดิม! ที่ฉันใส่อยู่ก่อนที่แกจะทำพัง! ทำได้หรือเปล่า?”“นี่แก มันมากไปแล้ว! เราขอโทษแล้วไง แล้วเขายังโดนแกทำร้ายอีก!” ผู้หญิงคนนั้นเอามือปิดปากขณะที่น้ำตาไหล ตาของเธอบอกความรู้สึกทุกอย่าง ทั้งเจ็บและเศร้า“ฉันตบเขาเพราะเขายั่วโมโหฉันก่อน และเพราะใบหน้ามันน่ะคู่ควรกับฝ่ามือของฉัน มันต่างกันนะ” ลูกพี่เทมเพสยิ้มขณะพูด“ที่รัก มันเป็นความผิดของผมเอง ผมไม่คิดว่าพื้นจะลื่นขนาดนี้ ก็เลยล้ม!” ใบหน้าของคนส่งของขมวดเคร่งเครียด เขาไม
Latest chapter
