บทที่ 982 พบปะญาติ

น้ำเสียงของคุณหญิงควีนตันทางโทรศัพท์ฟังดูอ่อนโยนมาก

“เนลลี่ เธออยู่บ้านหรือเปล่า?”

เนลล์วางตะเกียบลง ก่อนจะเดินออกไปคุยข้างนอก “ไม่ได้อยู่ที่บ้านค่ะคุณย่า เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าคะ?"

คุณหญิงควีนตันหัวเราะ “ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก ฉันก็แค่ถามเฉย ๆ พอดีฉันได้ยินมาว่า… เธอจะไปที่ประเทศทีในอีกไม่กี่วันนี้ไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ค่ะ คุณป้าสนใจที่จะทำเหมืองหยก และฉันก็ชอบมันเหมือนกัน ฉันเลยว่าอีกสักสองสามวันจะเข้าไปดูลู่ทางที่นั่นกับกิดเดียนไว้ก่อนค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น ก็เดินทางด้วยความระมัดระวังนะ เธอต้องใส่ใจกับสุขภาพของตัวเองด้วย ถ้ามีอะไรที่อยากทำ ก็ให้กิดเดียนเขาทำแทนแล้วกันนะ อย่าปล่อยให้ตัวเองเหนื่อยจนเกินไป”

เนลล์หัวเราะออกมา “ฉันรู้ค่ะ คุณย่าไม่ต้องกังวลไปหรอกนะคะ”

"ก็ได้"

คุณนายควีนตันไม่ยอมวางสายง่าย ๆ และเนลล์เองก็ลำบากใจที่จะขอวางสายก่อนเช่นกัน

แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่พูดออกมาสักที เนลล์ก็จะไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่

ผ่านไปได้ครึ่งนาที เธอก็เริ่มหมดความอดทน เธอจึงเอ่ยถามว่า “คุณย่าคะ มีอะไรจะพูดกับฉันอีกไหมคะ?”

อีกด้านหนึ่งของปลายสาย น้ำเสียงของคุณนายควีนตันฟังดูเคอะเขินเล็กน้อย

“คือว่าเ