Napalingon ako sa driver nang tumikhim siya, nginitian niya ako bago iabot sa akin ang tissue.
"I'm sorry manong ah," Hingi ko ng tawad habang pinupunasan ang luha ko. "Wala ho 'yon, tumahan na rin ho kayo hindi po maganda ang iyak nang iyak, nakakapangit," Bulong niya pa kaya mahina akong napatawa, tumango-tango ako bago pilitin ang sarili ko na huminto sa pag iyak. Ano na kayang ginagawa ni Azriel ngayon? Masaya na kaya siya na pinirmahan ko na ang divorce papers na matagal na niyang gusto mapirmahan? Napailing nalang ako dahil sa iniisip ko. I shouldn't stress myself, hindi na ako nag-iisa ngayon, kung sana lang ay nasabi ko sa kaniya na buntis ako baka may pag-asa pa na maayos kami. Huminto ang sasakyan sa harap ng bahay namin, agad kong inabot ang bayad bago pumasok sa loob. Iginala ko ang paningin ko sa buong bahay, ito na naman ang hindi matigil na pagbuo ng luha ko. Umupo ako sa sofa habang inaalala ang mga masasayang bagay na nagawa namin dito, mapait akong napangiti bago tumayo at umakyat patungong kwarto. Isinandal ko ang ulo ko sa frame ng pinto habang pinagmamasdan ang kwarto namin ni Azriel, ito siguro ang pinaka mamimiss ko. Nakadisplay sa magkabilang gilid ang dalawang malaking picture namin nung kasal, sobrang saya tignan ng mga ngiti namin doon. "I need to leave for good, I need to give myself some space, alam kong ayaw na rin ni Azriel na mag stay pa ako rito." Suminghot ako at doon ko lang napansin na basang basa na pala ang mukha ko dahil sa luha, pinahid ko ang luhang tumutulo do'n bago kuhanin ang maleta ko. Isa-isa kong nilagay ang lahat ng gamit ko doon, damit, sapatos, wala akong tinira kahit na ano. Halos kay Azi na rin naman ang lahat ng gamit na nandito sa kwarto kaya less hassle na sa pagdadala ng gamit ko. Iginala ko sa buong bahay ang paningin ko sa huling pagkakataon, bubuksan ko na sana ang pinto pero napatigil ako nang biglang mag bukas yon. - "Where are you going?" Tanong ni Azriel, ibinaba niya ang kanyang tingin sa maletang dala dala ko bago tumango. "You're leaving." Dagdag nya, itinango ko nalang ang ulo ko bago mag patuloy sa pag hila ng maleta ko. Hahakbang na sana ako palabas pero agad akong napahinto nang mag salita pa sya. "Siguraduhin mong wala kang maiiwan ni katiting na gamit mo, Jade. Ayoko nang makaalala ang kahit na anong tungkol sayo." Halos manigas ako dahil sa sakit pagkatapos niyang sabihin yon. Really Azriel? Ganyan ba talaga kalaki ang galit mo sa akin? "Wala naman na siguro akong naiwan, sya nga pala. Ipinag luto na kita para hindi kana mag order pa ng lunch mo, may sinigang doon sa kusina, aalis na ako," Hahakbang na sana ako palampas sa kanya pero agad niyang hinapit ang braso ko dahilan para mapatigil ulit ako. "Dalhin mo na 'yon, Jade. Hindi ko rin naman kakainin," Seryosong sabi nya, kunot noo ko syang tinignan bago bitiwan ang maleta ko. "Kumain kana ba?" Tanong ko, fuck this love, bakit nag aalala parin ako sa kanya sa kabila ng lahat ng masasamang sinabi nya? "Tapos na, nag dala ng lunch si Monica sa office kanina," Bahagya akong yumuko para punasan ang luhang nagbabadya na sa pag tulo. "Ah ganun ba, aalis na ako ah? kailangan ko na kasing umalis, hindi na ako makakapag balot. Ipakain mo nalang sa mga galang aso, Mag ingat ka palagi okay? Gumising ka ng maaga dahil hindi naman kita madadalaw dito para gisingin—" Pinilit kong ituwid ang boses ko para hindi nya malaman na umiiyak ako. "Hindi na ako bata, Jade." Pag putol niya sa sasabihin ko kaya naman napa tango tango nalang ako bago ibalik ang pagkakahawak sa maleta ko. "Good bye, love," Paalam ko, sarkastiko syang tumawa bago tumango. "See you never, Jade," Malamig na tugon nya. Huminga ako ng malalim bago isakay sa sasakyan ko ang mga gamit ko, kinabisado ko ang itsura ng bahay namin— Ni Azriel bago ako tuluyang umalis. Iyak lang ako ng iyak nang makarating ako sa parents house ko, alam nila na nag kaka problema na kami ni Azi pero hindi ko binabanggit sa kanila ang divorce na hinihingi nya. "Mom, I didn't save it, I didn't save our marriage." Umiiyak na sabi ko bago yumakap kay mommy, she's the only people I know that can comfort me at this hours. "Mom, Am I not a good wife?" Pag kukuwestyon ko sa kanya, umiling iling siya bago suklayin ang buhok ko gamit ang daliri nya to help me to calm down. "Hush, It's not your fault, stop blaming yourself." Pag papa tahan nya sakin, inalalayan nya ako paupo sa sofa bago abutan ng tubig. "Should I remove this?" Tanong ko habang nakatingin sa engagement and wedding ring na nakasuot sa daliri ko. Rings are a simbol of love never ending. Mapait akong napangiti matapos marealize na hindi naman pala totoo yon. "If you want then remove them but if you're not yet ready, pwede naman na mag stay lang yan dyan hanggang sa maging ready ka to set yourself free." Sagot ni mommy, uminom ulit ako sa tubig na inabot niya dahil pakiramdam ko ay mauubusan ako ng tubig sa katawan dahil sa sobrang pag iyak. Sa ngayon iniisip ko nalang ang batang nasa sinapupunan ko, paano ko kakayanin na lumaki ang anak ko na walang ama? paano ko kakayanin na magaya sya sakin lumaking hindi manlang nakikilala ang ama nya? Should I do abortion? Of course not, nawala na ang lahat sa akin, ang anak ko, ang asawa ko at baka mabaliw na ako kung pati ang batang ito ay mawawala rin.Nag simula na ako sa pag luto dahil nagugutom na rin ako, malapit ng mag 12 at nagugutom na rin si Xavi, buti nalang ay nabubusog pa sya sa gatas hanggang ngayon, iyon muna ang ipinainom ko sa kanya.12:30 na ako natapos mag luto, wala parin sila mommy siguro ay nasa byahe pa dahil medyo matagal 'yon."Are you hungry na?" Tanong ko kay Laurence."Let's wait for your parents first, si Xavi nalang muna ang pakainin mo." Sabi nya, kumuha ako ng konting kanin for Xavi, kaunti lang rin naman ang kinakain nya."Mommy can you please teach me some tagalog words, please." Tanong nya habang kumakain, taka akong napatingin kay Laurence dahil don, ibinaling ko rin agad ang tingin ko kay Xavi."Why?" Tanong ko sa kanya."I just want." Sagot nya, sinubuan ko sya ng pang huling subo bago sumagot."I will, later. I'll teach you." Hinaplos haplos ko pa ang buhok nya bago dalahin sa lababo ang pinggan na pinag kainan nya.1pm na rin nang dumating sila mama, kumain agad kami dahil gutom na rin daw sila.
Tahimik lang kami sa byahe while vibing into a music, medyo malayo rin ang mall mula sa bahay namin kaya pati ako ay nakatulog na rin."Mommy, wake up." Gising sakin ni Xavi."Why?" Antok na sabi ko."There's a delivery for you, look it's dandelion." Sabi nya bago iabot sakin ang isang bouquet of dandelions, unique.Tinignan ko kung may letter pero wala, sinong nag padala nito?"Kanino galing?" Biglang sulpot ni Laurence."Wala e, may nakasulat lang na first birthday gift." Sagot ko bago ipakita ang letter sa kanya."Baka may secret admirer ka." Sagot nya, tinignan ko pa yon pero wala talaga."Kanino naman galing to." Takang tanong ko, hindi ko na masyadong inisip pa yon dahil marami pa kaming gagawin, ipinasok namin sa loob ng bahay ang mga pinamili namin, dineretso naman ni Xavi sa kwarto nya ang mga bagong laruan na pinabili nya kay Laurence kanina."Advance happy birthday." Sabi nya habang inaayos ko ang mga pinamili namin, nakaupo lang sya sa center couch ng table."Ang advance m
"Rinig ko yung sigawan nyo kahapon ah." Sabi ni Laurence habang nakaupo sa sofa dito sa kwarto ko, huminga ako ng malalim matapos maalala ang nangyari."Sorry, nag babasa ka ba kahapon? medyo nag ka sagutan lang." Pag hingi ko ng pasensya, baka naistorbo pa namin ang pag t-trabaho nya, umiling naman sya bilang sagot."Nag babasa ako oo pero hindi ako nag t-trabaho, just doing some chichats while reading since free time kagabi." Sagot nya, mahina kong sinipa ang paa nya para asarin ulit sya."Chichats with? Claire? Ikaw ha, inlababo ka talaga don 'no? Saan mo nakilala? Kailan pa? Ano na status niyo? Anong buong pangalan para ma search ko sa facebook." Pangungulit ko sa kanya, inasikan nya lang ako bago mahinang tumawa."Puro ka naman kalokohan, Jade." Tinaasan ko sya ng kilay dahil don, agad akong tumabi sa kanya para madali ko syang mahahampas mamaya."Malamang, ngayon lang kita nakitang ganito 'no, pati deserve mong maging masaya Laurence, malapit na tayo mag 30 ano ka ba." Nakangiti
Tuwang tuwa si Xavi after non, saan nya ba natutunan ang mga ganito? si Laurence ang unang pumasok sa isip ko, walang ibang mag tuturo sa kanya ng ganito kundi ang lalaking 'yon. Agad kong hinampas si Azriel dahil sa ginawa nya. "Bastos." Inis na sabi ko sa kanya bago tumalikod at pilit na pinunasan ang labi ko, that lip already kissed another woman, ang dumi sa pakiramdam. "Good night Xavi." Sabi ko pag harap, agad kong hinila si Azriel palabas ng kwarto ni Xavi at doon sya sinampal ng malakas. "After everything Azriel? why did you do that? and ang malala in front of Xavi pa! hindi ka ba nag iisip?" Inis na tanong ko. "Inalis nya ang pisngi nya Jade, that's not my fault, nagulat rin ako-" "Nagulat? Tangina inulit mo pa nga Azriel nasaan ang gulat don? Nandidiri ako sayo, nakakadiring isipin na idinikit mo ang maduming labi mo sa labi ko, nakakadiri ka." Sigaw ko sa kanya. "Oo, inaamin ko na hindi ko pa nakakalimutan lahat lahat ng pang ga-gago na ginawa mo sakin 4 years
Ilang araw pa kaming nanatili sa hospital, halos mag dadalawang linggo na rin noong nawalan ng lagnat si Xavi but still, may dengue virus parin sya."Nagiging maayos na ang lagay ni Xavi, thanks to Azriel, halos sya na ang pumalit sa trabaho ko bilang doctor ni Xavi." Sabi ni Laurence pagkapasok sa kwarto ni Xavi."Daddy!" Sigaw ni Xavi, agad syang nag pa buhat kay Laurence, hindi na rin sya naka dextrose dahil malakas na rin naman syang uminom ng tubig."Missed me?" Tanong ni Laurence habang pinipindot ang ilong ni Xavi.Nabaling ang tingin ko kay Azriel na natutulog sa sofa, buong mag damag ata binantayan ang platelets ni Xavi kaya ayan, tulog."I saw the determination on his eyes anong balak mo dyan." Nginuso nya pa si Azriel, inirapan ko nalang sya bago ibalik ang tingin ko sa orange na binabalatan ko bago pa sya pumasok kanina."Indenial, sabi sabi ka pang naka move on kana bago ka umalis pero noong nakita mo parang nahuhulog ka nanaman, can't you see how you look at him? Walang
"Jade?" Sagot nya sa tawag, huminga ako ng malalim bago mag salita."Azriel, may free time ka ba? Azi, Xavi needs you." Rinig ko ang pag sarado nya sa laptop matapos marinig 'yon."What happened?" Nag aalalang tanong nya."She's sick and she really wants to see you." Sagot ko, narinig ko ang pag tunog ng susi nya, he's leaving."Nasaan sya? Saang lugar? Tell me I'll buy tickets." Nagmamadaling sabi nya."Me-""Where are you going?" Rinig ko sa boses ni Monica pero hindi sya sinagot ni Azriel."You can't go outside, tell me where are you going." Matigas na sabi nya, nakaramdam ako ng inis dahil don."Monica my daughter needs me so please get out of my way." Out of patience na sabi ni Azriel."I nee-""Are you going to get out on my way or I'll push you just to let me to get out?" Madiin na sabi ni Azi, wala ng nag salita pa kaya I think tumabi na si Monica, he start the engine of the car, ilang minuto lang ay may narinig na akong sunod sunod na doorbell."What happened?" Tanong nya pag