"Ang lalim yata ng iniisip mo." Napalingon ako nang biglang pumasok si mommy dito sa loob ng kwarto ko, may dala syang gatas at halatang naghahanda na rin sa pag tulog.
"Ma, naman. Hindi mo na dapat ako pinag timpla. Dapat magpahinga kana, it's getting late na rin," Sabi ko habang inaabot yung isang baso ng gatas, tinawanan nya ako bago tingnan ang inii-sketch ko. "New client?" Tanong niya habang nakatingin sa ball gown na dine-design ko. "Yes mom, masyadong mapili at maarte sa designs eh, need po pag puyatan." Sagot ko, binuklat niya ang sunod na page ng sketch pad ko at sumalubong sa kanya ang hindi pa tapos na portrait ni Azriel, ireregalo ko sana ito for our Wedding Anniversary next month, ang kaso hindi na umabot. Huminga ng malalim si mommy bago isarado ang sketch pad at halikan ang noo ko. "Don't forget to rest okay?" Tumango-tango ako bilang sagot, agad rin naman siyang lumabas dahil dinadalaw na raw siya ng antok. I handed my phone and started scrolling into my f******k account, I stalked Azriel's account dahil nakaramdam na naman ako ng pagka-miss, sa loob ng apat na taon ngayon ko lang ulit siya hindi na katabi sa pagtulog, kakaiba na sa pakiramdam,, iyong tipong parang may kulang na. "Azi, namimiss mo rin kaya ako? Umiiyak ka rin kaya sa mga oras na to?" Tanong ko habang nakatitig sa profile picture nya, parang last year lang ay kaming dalawa pa nakalagay dito, ngayon hindi na. Wala rin siyang gaanong post dahil masyado siyang busy sa mga pasyente nya, also he's running their family business na ipinamana na rin sa kanya, malakas pa nga ang loob ko dating isipin na hindi na sya magkakaroon pa ng babae dahil bukod sa may tiwala ako sa kanya ay kampante rin ako na wala na siyang oras para mambabae pa. And now here I am again questioning my own worth. Umiling iling ako habang pinupunasan ang luha ko, hindi ko napansin na kanina pa pala ako nakatitig sa pictures nya. I checked his albums, napangiti ako matapos makita na hindi nya pa dinedelete ang mga pictures namin doon, tsk, Am I still hoping na babalikan niya pa ako? He already chased Monica. Pinatay ko ang ilaw ng kwarto at agad na nag talukbong ng kumot, doon ko binuhos ang lahat ng luha ko, nagbabakasakali na maubos at mapagod rin ako. Nagising ako dahil pakiramdam ko ay bumabaliktad ang sikmura ko, nasanay na ako dahil halos 1 week na rin siguro akong ganito, hindi lang alam ni Azriel dahil nga maaga syang umaalis papuntang trabaho. Mapakla akong napangiti matapos makita na wala ako sa kwarto namin ni Azi, I'm at my Maidens home. "Breakfast?" Tanong ni mama, tumango ako bago sumunod sa kanya papunta sa kusina. "What happened? Narinig kitang umiiyak kagabi, Jade you should take care of yourself, ganoon na rin sa Mental Health mo." Paalala nya, I sighed before nodded. "I will mom, gusto ko lang iiyak lahat sa ngayon." Sagot ko habang sumasandok ng makakain ko. "What really happened?" Tanong ni mommy, I don't know, I don't know mom kasi pati ako ay itinatanong rin yan. Sa mga sumunod na araw ay pinilit kong mabuhay ng wala sya, pinilit gumising sa araw araw ng hindi siya iniisip at iniiyakan, well mahirap noong umpisa pero kinaya ko, kinakaya ko, not for me but for my baby. Hindi ko naman itatanggi na umiiyak parin ako, hindi naman kasi talaga ganon kadali pero atleast, nakakaya ko nang tanggapin na hanggang doon na lang yon, na kailangan kong gumising sa araw araw na walang Azi sa tabi ko, walang good morning from him. Well 11 years na kaming mag karelasyon ni Azi, sinong mag aakala na mauuwi lang sa ganito ang lahat? Iniisip ko nga rin minsan kung anong gayuma ba ang ginamit ni Monica kay Azriel para lang magamit ko rin sa kanya at mapabalik sya sakin. I'm 2 months pregnant, hindi pa naman ganun kalaki ang tyan ko and hindi parin alam ni mommy na buntis ako dahil natatakot akong sabihin nya kay Azi, knowing her, baka sugurin nya pa si Azriel para lang pilitin na makipagbalikan sa akin. "What happened?" Tanong ni mommy, kumakain na sya ng breakfast and napansin niya siguro na hindi pa ako kumakain. "Bakit nakatakip ka sa ilong mo?" Dagdag na tanong nya. "Don't you like the food?" Parang nagtatampo pang sabi nya, mahina akong tumawa bago sumandok ng pagkain kahit na nababahuan ako, ganito ba talaga pag buntis? sayang naman dahil favorite ko yon kung hindi ko makakain. Pinipigilan ko ang paghinga sa tuwing susubo ako, pakiramdam ko ay masusuka ako dahil sa amoy non, hindi ko talaga kaya. Napatingin sakin si mommy nang ilayo ko ang pinggan ko, inamoy niya ang pagkain dahil hindi ko bibitawan ang ilong ko. "Okay ka lang ba?" Tanong nya, lumapit pa sya sakin para i check ang noo at leeg ko, my god I'm not sick! "I'm fine p—" Napatakbo ako matapos kong masuka, sinundan ako ni mommy hanggang sa makarating kami sa lababo. Kitang kita ko ang pagtaas ng kilay nya, I know what she's thinking, my mom is not dumb. "May hindi ka ba sinasabi sakin?" Tanong nya, It scares me.Nakakatawa lang isipin na hindi naman nag hihiwalay ang mga taong ginagawan ko ng wedding gown pero bakit kami pa mismo ni Azriel ang nag hiwalay. Natawa nalang ako habang inaalala ang mga panahon na umiyak ako because of him, ganito pala pag naka move on kana, wala na sayo pag narinig mo ulit ang pangalan nya, wala na sayo sa tuwing nakikita mo ang pictures nya, parang strangers nalang but this time, with memories. "Omg couz!" Tili ni Vanessa, cousin ko galing sa pilipinas. "Ano bang isinisigaw mo dyan?" Iritang tanong ko sa kanya. "So ito na nga may malaki kang project! Oo and alam mo ba ikaw pa mismo ang pinili." Excited na sabi nya. "Bakit hindi ko alam?" Takang tanong ko. "Kaya nga sinasabi sayo, tumawag sa inyo kanina." Tinaasan ko sya ng kilay dahil don. "Anong ginagawa mo sa bahay?" Tanong ko. "Ito naman panay tanong! Dinalahan ko lang ng pagkain si Xavi." Sagot nya, naalala ko naman yung usapan namin ni Xavi kanina. "Wait kailangan ko na pala umuwi." Nag mamadaling sa
Mas naging mabilis ang takbo ng araw, 1st, 2nd hanggang sa dumating na ang 3rd birthday ni Xavi, she's growing. She already knows how to talk, to walk, to introduce herself, she had her good heart to help, sa tuwing pumupunta kami sa market and sa tuwing may nakikita syang pulubi palagi nyang sinasabi sakin na iuwi namin yon, bihisan at pakainin pero sinasabi ko sa kanya na hindi pwede pero patuloy nya parin akong pinipilit hanggang sa ang ending, inaabutan nalang namin ng pera yung pulubi, she loves Disney Movies and she always say, she's one of those princess, well she's really our princess, a girl who deserves to live in fantasies. But on the other half, naaawa rin ako sa kanya, she knows na hindi nya tunay na ama si Laurence pero hindi naman nag kulang si Laurence sa pag paparamdam sa kanya na hindi sya iba, itinuring sya ni Laurence ng parang tunay na nyang pamilya. One time, galing kami mall and may nakita syang complete family, nakatulala lang sya doon the whole time and noo
Napahawak ako sa bibig ko matapos panoorin yon, hindi na rin matigil sa pag tulo ang luha ko, teka kaya ba nabura ang footage na to? Agad kong sinarado ang laptop bago sumandal sa upuan ko. Kaya ba ang lakas ng loob nya nung mga panahon na 'yon? Kitang kita ang lahat ng pangyayari, malinaw at walang cut. Is this a sign na dapat ko nang ituloy ang demanda? Agad akong gumawa ng copy nung footage at inilagay yon sa laptop ko, itinago ko ang USB sa lugar kung saan madali kong makukuha 'yon. "Hi honey, are you a girl or boy? I'm so excited to sign a happy birthday song for you, do you wanna hear that song?" Tanong ko habang hinihimas ang tyan ko. "Okay, I'll sing it for you." Huminga ako ng malalim bago mag simula sa pag kanta. "Happy birthday to you, happy birthday to you." Panimula ko sa kanta. "Happy birthday, happy birthday." Ipinikit ko ang mga mata ko at napangiti ako matapos makita na kinaya ko ang lahat ng wala si Azriel sa tabi ko. "Happy birthday to you." She's one
Maaga akong nagising dahil sa tunog ng alarm clock ko, nag set ako kagabi and hindi ko malaman kung bakit, dumeretso ako sa salamin para tignan ang sarili ko. Mugto ang mata ko dahil sa walang tigil na pag iyak ko kagabi. Huminga ako ng malalim bago mag punta sa banyo, this is it Jade. Nang matapos akong mag ayos ay agad akong pumasok sa loob ng kotse ko, ilang minuto pa akong nag tagal don bago tuluyang paandarin ang sasakyan. Nag simple make up lang ako para maitago ang mugtong mata ko, hanggang ngayon kasi ay halata parin. Ilang oras ba akong umiyak kagabi? Pinag mamasdan ko ang mga punong sumasayaw kasabay ng malakas na hangin. Ano kayang itatanong ko sa kanya mamaya? Tsk isa lang naman ang gusto kong malaman. Dahan dahan kong ipinark ang kotse sa Parking Area ng condo kung nasaan si Azriel. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago tuluyang pumasok sa loob. Kakatok na sana ako pero parang ayaw ng katawan ko, parang may iba, kusa rin namang nag bukas yon, napatigil ako
JADE'S POV"Saan ba tayo pupunta? Mukhang uulan oh." Sabi ko habang binubuksan ang gate."Dyan nalang tayo sa unit ko, dyan lang rin sa malapit na condo." Inalalayan nya ako sa pag baba ng hagdan bago kami sabay na nag lakad papunta sa condo unit nya.Hindi sya naubusan ng jokes habang nag lalakad kami, medyo corny pero nakakatawa naman ang tawa nya kaya nahahawa na rin ako."Laurence mas lalong dumidilim oh." Sabi ko habang nakatingin sa langit.Hinubad nya ang jacket nya at ipinasuot yon sakin. "Just in case." Nginiwian ko sya pero hindi pa kami tuluyang nakakalayo nang biglang bumuhos ang malakas na ulan."Sinasabi ko sayo, Rence eh." Sabi ko bago hubarin ang jacket at isukob kami parehas doon."Tumakbo kana, Rence. Parehas tayong mababasa rito kung sasamahan mo 'ko maglakad." Taboy ko sa kaniya pero hindi niya ako iniwan, siya ang humawak ng jacket habang mabilis kaming nag lalakad, hindi ako pwedeng tumakbo that's why maiiwan ako kapag tumakbo si Laurence.Sabay-sabay na huminto
Inilibot ko ang paningin sa buong bahay, nakauwi na kami. "Ma'am ako na ho." Sabi ni manang Janice, nginitian ko sya bago iabot ang gamit ko. "Manang paki akyat nalang po sa kwarto ko." Nginitian nya ako bago iakyat ang gamit ko sa kwarto, dumeretso ako sa likod ng bahay kung nasaan ang Pool Area. Inilublob ko ang paa ko sa tubig habang pinag mamasdan ang kalmadong langit, napangiti ako matapos makakita ng maliit na dandelion na tumutubo sa gilid ng swimming pool. "Paano ka nakatubo dito?" Pag kausap ko don, natawa ako dahil sa ginagawa ko. Nababaliw na ata ako. Dahan dahan kong hinigit yon at pinag masdan habang nasa kamay ko. May ugat pa yon pero hinayaan ko nalang. Napatingin ako sa dulo non kung saan unti unti ng nawawalan ng buhay 'yon, inilipat ko ang paningin ko sa lupa kung saan ko binunot yon, parang may kulang na. Parehas nakaapekto sa kanila ang pag hiwalay nila sa isa't isa, parang kami ni Azi, well siguro sa akin lang nakaapekto kasi agad rin namang may pum