Our New Family Doctor is My Ex Husband

"Congratulations Mrs. Sevara, you are 1 month and 1 week pregnant." Nakangiting balita sa akin ng Doctor, mapait akong napangiti bago humawak sa tiyan ko.

Hey little angel, are you really there?

"Where's Mr. Sevara?" Tanong niya habang naglalakad papalapit sa akin, tumingin ako sa ibang direksyon para umisip ng isasagot ko.

"Busy Doc, you know, Hospital and Company duties," Pagsisinungaling ko, pinipigilan na manginig ang boses ko para hindi niya mahalata ang pagsisinungaling ko. Mahina siyang tumawa bago iabot sakin ang tatlong pregnancy test na ginamit ko kanina.

Hindi na rin ako nagtagal, may nireseta siyang vitamins na makakatulong daw sa pagbubuntis ko, dumeretso ako sa opisina ng asawa ko para ibalita ang magandang balitang ito, sa kabila ng nangyayari sa amin ay may karapatan pa rin naman siyang malaman na nagdadalang tao ako.

"Good Morning Mrs. Sevara, are you looking for Mr. Sevara po?" Nakangiting salubong sa akin ng sekretarya niya pagkalabas ko ng elevator,, tumango ako bilang sagot bago umupo sa isang upuan sa labas ng opisina.

"Sandali lang po." Pumasok siya sa loob para ipaalam sa asawa ko na nandito ako.

"Mr. Sevara nandito ho sa labas ang asawa niyo," Rinig ko sa boses ng secretary niya, nakita ko naman ang pag tango ng asawa ko bilang sagot bago ako tuluyang pinapasok ni Hania, 'yon yung pangalan ng sekretarya.

Tatlong beses pa akong napalunok bago kuhanin ang pregnancy test sa bag ko pero hindi ko pa tuluyang nakukuha iyon nang may ibagsak siyang papel sa harapan ko.

"Kailan mo balak pirmahan?" Seryosong tanong niya habang seryosong nakatingin sa divorce papers, tinitigan ko 'yon bago umupo sa harap niya.

"Wala na ba talaga Azi? Itatapon mo nalang ba talaga lahat ng gano'n gano'n lang?" I bit my lower lip to stop myself from crying.

Sunod-sunod na tumulo ang luha sa mga mata ko pero agad ko ring 'yong pinunasan.

"Hindi na kita mahal, wag na natin pahirapan ang mga sarili natin, Jade. Let's finish this—"

"I'm Preg—" I tried to cut him pero agad rin akong natigilan nang bumukas ang pinto.

"Hi Azriel! Missed me baby?" Si Monica, his mistress.

Pinanood ko siyang yumakap at humalik sa pisngi ni Azriel, na animo'y wala ako rito, na animo'y wala akong pwedeng gawin habang nililingkis niya sa harap ko ang asawa ko.

"Oh, hello there, Jade. Can't you just sign?" Matapang na aniya matapos ibaling sa akin ang paningin niya. Seryoso lang din na nakatingin sa akin si Azriel na parang wala siyang pake sa nararamdaman ko sa mga oras na ito.

Ayokong pumirma dahil gusto kong bigyan ng kumpletong pamilya ang magiging anak namin, gusto ko na maayos kami hindi na para sa akin, gusto ko na lumaki ang bata na merong kinikilalang ama pero paano mangyayari 'yon kung si Azriel na mismo ang nagtutulak sa akin palayo? Kung siya na mismo ang nagpapa-mukha sa akin na kahit anong sabihin at gawin ko ay hindi na kami maaayos.

Hindi ko malilimutan ang mga salitang binitiwan at ipinangako namin sa altar noong araw ng kasal namin, sa harap ng diyos at lahat ng mga kakilala namin. Kung saan siguradong-sigurado pa kami sa isa't isa, mahal na mahal niya pa ako at gano'n din ako sa kaniya.

"To have and to hold, from this day forward, for better for worse, for richer for poorer, in sickness and health, until death do us part."

Nasaan na ang pangakong binitiwan mo?

Nasaan na ang lalaking minahal ko?

Madiin akong napapikit bago kuhanin ang ballpen at tuluyan nang pirmahan ang divorce papers.

Hindi kita kayang bitawan pero ilang beses mo nang pinapamukha sakin na mas mahal mo siya, na dapat na kitang bitawan dahil sa pagkakataon na ito, kahit hindi pa ako sumuko—ako pa rin ang talo.

Why does this world need to be unfair sometimes?

I'm always questioning myself, Where did we go wrong?

Where did I go wrong?

Alam ko na hindi ako nagkulang kaya bakit?