Chapter 7: With him

Alyana Perez's Pov.

Idinilat ko iyong mga mata ko, kinusot-kusot ko ito. Napakunot ang noo kung parang di yata 'to ang kwarto ko.

May naramdaman akong parang mabigat na kamay ang nakahawak sa dibdib ko...hinawakan ko iyon at i-aalis na sana.

"Teka kamay ko ba ito?" Tinignan ko iyon at mas nagulat ako sa lalaking katabi ko ngayon, mas lalong nanlaki ang mga mata ko ng makitang nakahubad kami pareho.

"Ahhhhhhhh!!!!" Sigaw ko at kinuha iyong kumot na nasa binti ko, ipinangtakip ko iyon sa katawan ko. Tatayo na sana ako ng makaramdam ng sakit sa pagitan ng hita ko.

"Ganyan ka ba mang-gising? Ang sakit sa tenga iyong sigaw mo ah! Babasagin mo pa yata iyong eardrums ko."

"S-Sino ka ba!!?" Sigaw kung tanong at nilinga-linga ang mata sa paligid. Di ko naman ito kwarto, so kwarto niya 'to? Ba't naman ako nandito sa kwarto niya??!

Kita kung napangisi siya habang nakatitig sakin, ang mga titig na 'yan kakaiba.

"Don't you remember? I'm Stephen, sinabi ko na sayo ang pangalan ko kagabi, Alyana." Giit niya.

Napatingin ako sakanya. Pano niya nalaman iyong pangalan ko?

Siya daw si Stephen? Sinong Stephen?

Unti-unti siyang lumapit sakin.

"Hindi mo rin ba naaalala iyong pinagsaluhan natin kagabi? Panay pa nga iyong ungol mo sa pangalan k---" Napatakip ako sa tenga ko.

Nangyari? May nangyari saaming dalawa? Pano? Ba't di ko maalala--

Narinig ko naman siyang tumawa, napatulala ako sa etchura niya. Ang gwapo niya pag tumawa...napailing-iling ako, wala kang oras para sa mga ganyan Alyana!

"Hey! Aan ka pupunta?" Tanong niya at hinawakan ang kamay ko.

"K-Kailangan ko ng umalis," sabi ko at pinulot ang mga gamit ko sa sahig.

"Iiwan mo ako dito ng ganon-ganon lang??"

"B-Baka kase m-mapagalitan n-na ako ni M-Mama."

"Hindi mo ba natatandaan iyong sinabi nong matandang babae kahapon? Benenta ka nga daw ng Mama mo!" Gusto ko namang ma-iyak dahil sa sinabi niya pero pinipigilan kung hindi tumulo iyong luha ko.

"Okay, fine! Makakaalis ka. But wag na wag mong aakalain na ito na ang last nating pagkikita, mag tago ka man Alyana. Mahahanap at mahahanap parin kita don't forget that you're my property since last night."

"N-Nakuha mo n-naman ang g-gusto mo d-diba?"

"Nah, nag uumpisa pa nga lang ako. By the way, wag na wag kang makikipag s*x sa iba. Pag nalaman ko talagang may iba kang lalaking katalik di ako mag da-dalawang isip na patayin siya at baka ikaw i-susunod ko kapag matigas iyang ulo mo." Bigla naman akong kinabahan sa huling sinabi niya.

"Kanino naman kaya ako makikipag talik?" Bulong kung tanong sa sarili.

Mahina akong napadaing nang maramdaman kong masakit iyong gitnang bahagi ng binti ko.

Sinuot ko ang panty ko at napansin ko namang nakatitig siya sa bente at dibdib ko. "B-Bastos! Wag ka ngang tumingin!"

Binilisan ko na ang pag bibihis at tiis ang sakit sa gitnang parte ko.

"Oh, itong pera." Inilapag niya iyong pera sa gilid ng kama, aanhin ko 'yan??

"Para saan naman yan?" Takang tanong ko. Uutusan niya kaya ako o di kaya may ipapabili siya? Hanep din ah!

"Pera? Parang bayad ko na iyan." Bigla namang uminit ang ulo ko dahil don. Sa tingin niya ba, bayaran akong babae?!

"Hindi ko kailangan ng pera mo!" Sabi ko at tuluyang lumabas ng kwarto.

Naligaw pa ako kung saan ang daan palabas, ang laki-laki kase nitong bahay niya at mukhang siya lang yata mag-isa ang nakatira.

Nagulat naman ako ng may nabanggang babae sa kaka-atras ko. "S-Sino po kayo?" Kinakabahan kung tanong don sa matandang babae na nakakunot ang noong tinignan ako.

"Ikaw ang dapat tanongin ko, sino ka-- oh! ikaw ba iyong babaeng dinala ni Mr. Wilson kagabi?" Biglang nag bago ang expression ng mukha niya, kanina ang taray-taray niyang tignan pero ngayon bigla yata siyang bumait.

"Ah ehh..." Napakamot ako sa ulo. 

"P-Parang ako nga po iyon, siguro." Napatawa naman siya at lumapit sakin, napa-atras ako ng kaunti.

"Ano ka ba ija, hindi naman kita sasaktan. Ako nga pala si Manang Daley, simula bata pa iyang si Stephen ay ako na ang nag aalaga sakanya. Para na niya akong Ina." 

Ah, ehh di ko naman tinatanong, mas curious ako kung saan ang pintuan palabas dito.

"Ahh, ikaw lang po ba ang katulong dito?" Nilibot ko ang paningin ko. 

"Oo nga pala, san po ba ang pintuan palabas?"

"Aalis ka na ija? Pero hindi ka pa kumakain?"

"Uhm, okay lang po ako-- aray ko." Napakagat ako sa labi ng biglang naramdaman kung sumakit bigla iyong pagkababae ko.

Rinig kung napatawa ng mahina si Manang, mas napadiin ang pagkagat ko ng labi.

Mukhang alam niya na may nangyari kagabi, nakakahiya naman. Naalala kung sobrang lakas ng ungol ko kagabi. Nakakadiri ka Alyana!

"Di ko alam na ganito pala iyon kasakit pagkatapos." Nahihiyang sabi ko.

"Alam mo bang ikaw ang pangalawang babae na dinala ni Stephen dito sa bahay niya."

"Pangalawa? Ha ha ha kala ko pang 1000 pataas na ako." Napahalakhak naman siya ng tawa.

"Pabiro ka palang bata ija, ang unang dinala niya dito eh, iyong first girlfriend niya. Nagulat nga ako kagabi kase may dinala siyang babae dito, syempre alaga ko yang si Stephen kaya alam na alam ko iyong mga pinaggagawa niya."

"Manang Daley, ano namang mga sinasabi mo dyan sa babaeng 'yan?"

"Sinabi ko lang na siya ang pangalawang babae na na-i-uwi mo dito sa bahay mo." Natutuwang saad nito.

"Manang Daley naman,"

"Uhm, s-sige aalis na ako--"

"Wait, let me take you home."

Nanlaki ang mata ko. "Hindi!" Nagulat naman sila sa sigaw ko.

Tinitigan niya ako at di ko naman mabasa akong anong iniisip niya.

"A-Ang ibig kong s-sabihin, hindi mo na kailangan mag abala pang ihatid ako. Kaya ko namang unuwi mag-isa."

"Okay." Inirapan niya ako. Parang galit yata siya.

"Take care, young lady!" saad ni Manang Daley.

"Uhm, asan po iyong palabas na pintuan?" Nahihiyang tanong ko.

"Manang Daley, tulungan mo nga ang babaeng yan." Malaming nitong saad.

_

Nandito na ako sa tapat ng bahay, napahawak ako sa dibdib ko kase sobrang lakas ng kabog nitong puso ko. 

Ano na naman kayang gagawin ni Mama sakin?

Hindi ko alam kung anong oras na kase wala naman akong cellphone. Yong keypad na cellphone ko noon eh, nasira kase itinapon ni mama. Sa aming apat eh, ako lang yong walang cellphone.

Binuksan ko ang pintuan at ang tahimik lang ng paligid. 

Natutulog pa kaya sila? Nako wala pa siguro sinaing! 

Pumasok ako sa loob at dumeretso sa kusina.

Kagabi lang ako nawala, saglit lang yon pero parang dinaanan na ng bagyo ang kusina. Yong mga plato hindi pa nahuhugasan tapos nakakalat pa sa sahig ang ibang baso at plato.

Huminga ako ng maluwag at pinolot ang mga 'yon.

Nagulat naman ako at agad na napaharap kay Mama. "Yong pera?" Sabay lahad ni Mama ng kamay nya.

"A-Anong p-pera ma?" Utal kung tanong, tinignan nya naman ako ng masama.

"Yong perang binigay ng matandang lalaki na kasama mo kagabi! Akin na!! Akala ko hindi ka na babalik dito."

"Akin na yong pera, may pag gagastusan ako."

"W-Wala naman akong pera, tamang-tama lang yong pera ko pamasahe pauwi dito." Sabi ko, nanginginig pa yong tuhod at kamay ko sa takot.

"Putcha naman!! Nakipag talik ka sa matandang 'yon tapos di ka man lang humingi ng pera?! Benenta nga kita para kung umuwi ka man dito minsan ay mabigyan mo kami ng mas malaki pang pera... hindi ka man lang ba humingi?!!" Matanda? Napakamot ako sa ulo.