Magandang tanawin, salamin na bintana, at malawak na silid. Ayaw ng kumurap ni Graciella habang pinagmamasdan ang kabuuan ng kanyang silid. Baka mawala lang ito sa kanyang paningin at bumalik siya sa masikip niyang silid noon. Kung silid nga bang maituturing ang tatlong metrong kuwadradong espasyo.
Nagpapasalamat siya sa Maykapal na siyang gumabay sa kanya. Kahit naman parang ambilis niya nagpakasal, napunta naman siya sa maayos na tao. Isa pa si Menard ang klase ng tao na maraming ginagawa sa buhay, kaya kailangan niyang pakisamahan ito nang maayos. Kung kailangan man niya itong pagsilbihan ay ayos lang.
Kinabukasan, magaan ang pakiramdam na bumangon. Ilang minuto din niyang pinagmasdan ang tanawin. Nagtatayugang mga gusali at pati na ang dagat sa kabilang bayan ay kita mula sa kanyang balcony.
Nagbihis na siya at nagtungo sa kusina. “Ay, wala nga palang mga gamit pangluto dito,” nau
