Novel-novel oleh Imee Enad

“We are not high school students para maglaro pa tayo ng ganya,” tutol ni Menard. “Pagbigyan mo na kasi ako. Ganito para masaya. Pag ayaw mo sagutin ang tanong kailangan uminom ka ng isang can ng beer,” suggestion ni Graciella. Tumayo na siya at kinuha ang mga beer sa ref at saka nilagay iyon sa isang bucket at nilagyan ng mga ice cubes. “Hindi ka pwedeng tumanggi. Masaya ako kaya bawal ang killjoy,” pahayag ni Graciella. Wala ng nagawa si Menard. Ipinaliwanag sa kanya ni Graciella ang mechanics ng laro. “Simple lang naman ang gagawin mo. Truth or dare. Kapag napili mo ang truth, kailangan mong sagutin ang tanong ko kahit gaano man ito ka controversial.” “And? Where is the dare part?” Naguguluhang tanong ni Menard. “Kung ayaw mong gawin ang pinapagawa ko, kailangan mo pa rin uminom. Ang pag inom ng beer ang parusa,” paliwanag ni Graciella. Lalong kumunot ang noo ni Menard. Ang weird ng hilig ng asawa. “Okay, Truth or dare?” Ump

Menard reluctantly obliged. Pinagbigyan na lang ang asawa lalo at ayaw naman niyang maging malungkot ito. Magana silang kumakain. Hindi na nga sila gumamit ng plato. Bumili pala ng dahon ng saging si Graciella at doon na sila sa mesa mismo naghimay ng lobster. Engrossed na engrossed si Graciella sa paghimay ng kanyang lobster. Tig-isa ba naman sila ni Menard kaya amused siyang himayin ang malaking sipit ng lobster. AT dahil masarsa iyon, tumalsik iyon sa mukha ni Menard. “Oops, sorry,” nakangising saad ni Graciella sabay bunot ng tissue na nasa box. “Napasarap lang sa paghihimay, Mr. Young.” “Mr. Young? Really Graciella? I thought we have agreed that you call me by my name,” maasim ang mukha na saad ni Menard habang tinitingnan ang nakangiting mukha ng asawa. Medyong maraming sauce ang tumalsik sa kanyang mukha kaya dalawang beses nitong pinunasan ang mukha niya. “Ngayon ko lang napansin, mas makinis ka pa pala sa akin, Menard. Ano

Naiiyak si Graciella sa sinabi ng asawa. Kaya pinilit niyang hindi pumatak ang luha. Napasinghot siya. “Are you crying right now?” Tanong ni Menard habang nakatutok pa rin ang atensyon sa daan. “It’s okay to cry, especially when you feel like it.” Kumunot ang noo bigla ni Graciella. “Ano ‘yon iiyak ako for the sake of crying? Duhh!” natatawang saad na lang niya. Kunwari ay pinapahid ang luha na wala naman talaga. “By the way, nabanggit kanina ni Gliezl na nasa NCR din pala ang trabaho niya. Do I hear it right na sa Alferez Conglomerates siya nagtatrabaho? Alyanna Alferez’s family owned the company. They are second to my boss’s company,” banggit ni Menard. In the future he has to be wary of his wife’s sister. The mere fact that Gliezl works for the Alferez, kailangan niyang maging mas maingat. “Ang liit pala ng mundo na ginagalawan natin. Kakompitensya ba ng boss mo ang kumpanya ng pamilya ng babaeng patay na patay sa kanya?” Tanong ni Graciella sa

Nasa kandungan ni Graciella ang susi ng kanyang pagkatao. Parang may mabigat na bato ang naalis sa kanyang dibdib. Kung ito ang paraan para mahanap niya ang tunay na magulang, talagang nagagalak siya. Dati medyo may tampo na siya dahil umabot sa mahigit twenty years pero hindi pa rin siya mahanap ng mga ito. Pero, nang malaman mula sa mga kamag-anak na ilang beses siyang nagkaroon ng foster family, naisip niya na mahirap nga na mahanap siya ng tunay na pamilya. “Ihanda mo ang sarili mo, Menard. Malamang maraming itatanong ang Tiyong Rogelio sayo. Kailangan mo lang maging tapat sa bawat sasabihin mo. Nakakatakot lang siyang tingnan pero may prinsipyo siyang tao,” paalala ni Graciella. “I know. By how he speaks, he commands respect. At very rational siya magsalita. Akala ko ng kakampihan niya ang kapatid at pamangkin kanina,” komento naman ni Menard. “At least sa adoptive family mo may matinong tao pala na nag-e-exist.” “Oo nga eh. Kaya pasalamat din ako s

Ang kaguluhan na iyon ang inabutan ni Rogelio at Gliezl. Napapailing na lang si Rogeliobsa ginawa ng kapatid. “Kuya, mabuti at dumating ka. Tingnan mo ang ginawa ng boypren ni Graciella sa anak ko,” nadramang sumbong ni Roberta sa kapatid. Dinaluhan nito ang anak na napahawak sa leeg nito. Tila nandidiring hinablot ni Rogelio ang kamay na hinawakan ni Roberta. “Hindi na kayo nahiya sa mga bagong dating,” panimula ni Rogelio. “Ikaw Roberta itong nakakatnada pero nagawa mo pa kikilan ang pamangkin mo. Nasaan na ang dangal mo at konsensya?” Napalatak si Rogelio sabay lagay ng dalawang kamay sa likod nito. “Aba naman, tiyong! Kami na nga ang naagrabyado, tapos sila pa na hindi mo kadugo ang kakampihan mo? Nakita mo naman ang ginawa ng boypren ni Graciella sa akin,” tila inaaping sigaw ni Rupert. Nilapitan ni Rogelio ang pamangkin at ubod lakas na sinampal. “Umayos ka nga. Kahit hindi ko pa nakita ang nangyari, alam kong wala kang mabuting gagawin,” se

Unang tingin pa lang ni Menard sa kapatid ni Graciella, alam na niyang retokada ito. Lahat na yata ng parte ng mukha nito pinagawa. Kumbaga sa makina ng sasakyan, na overhaul na ang mukha nito. Kahit si Graciella namangha sa ganda ng kapatid. Hindi na pango ang ilong nito at hindi na rin malaki ang mga panga nito. Para na itong isang sikat na KPop idol. “Nagulat ka ba sa bago kong itsura, ate?” natatawang saad ni Gliezl. “Sa South Korea ako nag-aral at doon ko ipinagawa itong bago kong itsura.” “Mas lalo kang gumanda, Gliezl. Bagay naman sayo ang pinagawa mo,” natatawa na ring saad ni Graciella at saka binalingan si Menard. Sinenyasan ito na lumapit. Binalingan ang kapatid. “Ito ng pala si Menard, ang asawa ko.” “Asawa? Nag-asawa ka na pala, ate?” gulat na saad ni Gliezl pero sinenyasan siya ni Graciella huwag maingay. “Anong nangyrai at nag-asawa ka na? Hindi mo man lang sinabi sa akin,” humaba ang nguso ni Gliezl. “Teka nga at ipapakilala ko