คิดถึงจึงอยากมาหา
ฉันเดินแยกออกมาจากพี่ทอยเพื่อเดินไปหาช่างที่เรียก พอไปถึงเขาก็ถามฉันเรื่องที่จะสะดวกเปลี่ยนอะไหล่ใหม่หรือเปล่า เพราะมันมีบางอย่างที่อาจจะต้องเปลี่ยนของใหม่
"สะดวกค่ะ"
"โอเคครับงั้นผมจะรีบจัดการให้นะ"
"ค่ะ"ตอบรับช่างแล้วหันมองพี่ทอยที่เดินไปยังรถของเขา
"ผู้ชายคนนั้นมาที่นี่ทำไมเหรอคะ"ฉันชี้ไปที่พี่ทอยที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่แล้วเอ่ยถามช่าง.
"คุณทอยน่ะเหรอ"ฉันผงกหัว
"ก็มาดูรถให้คุณไงครับ..."ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจ
"...คุณทอยยังกำชับผมด้วยนะว่าต้องดูแลรถของคุณให้ดีที่สุด"หัวใจฉันพองโตขึ้นมาทันที รู้สึกใบหน้าเห่อร้อนไปหมดแต่พอหันไปที่พี่ทอย ก็เห็นเขาขับรถออกไปแล้ว ว่าจะไปขอบคุณสักหน่อย ไม่เป็นไร ฉันมีเบอร์โทร
"เขาได้บอกไหมคะว่ารถคันนี้เป็นของใคร...ฉันหมายถึงว่าเขาพูดถึงฉันยังไง"
"คนรู้จักอ่ะครับ"เพล้ง! ฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าแตกละเอียดยิบ เพราะคาดหวังว่าเขาจะพูดถึงฉันดีกว่านี้ 'คนรู้จัก?' เหอะ !
"ผมขอตัวก่อนนะครับ"
"ตามสบายเลยค่ะ"พอช่างขอตัว ฉันก็ออกมาจากอู่ไปยังรถของตัวเอง.แล้วขับออกมา
ฉันกลับมาถึงบ้านก็ขึ้นห้องนอนเล่นโทรศัพท์บนเตียง..รู้สึกเบื่อ ๆ ทำไมพ่อยังไม่ให้ฉันไปทำงานสักทีนะ นึกว่าพอกลับมาแล้วจะให้ฉันลุยงานเลยซะอีก เลื่อนเล่นโทรศัพท์ก็นึกถึงพลอยขึ้นมา จริงสิ ตั้งแต่วันนั้นฉันไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนี้เลย จึงกดเบอร์โทรไป ตื๊ดดด ตื๊ดดด
(ว่าไงแก)เสียงหวานจากปลายสาย
"คืนนี้ว่างไหม"ใช่แล้ว ฉันกำลังจะชวนเธอไปดื่ม
(เอ่อ...พรุ่งนี้เช้าฉันมีประชุมอ่ะแกไว้คราวหน้านะ)พลอยทำงานที่บริษัทของพ่อเธอแล้วหลังจากเรียนจบ
"โอเค..ไว้คราวหน้าล่ะกัน"
(อืม)พอสิ้นเสียง พลอยก็กดวางสาย ฉันจ้องมองหน้าจอแล้วลอบหายใจออกมา ขนาดเพื่อนยังมีงานมีการทำเลย ตัดมาที่ฉัน นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้าน
ฉันเผลอหลับไปตื่นมาก็ตะวันตกดินแล้ว หยิบโทรศัพท์ดูนาฬิกา
"สองทุ่มแล้วเหรอเนี่ย"ฉันลุกลงจากเตียง แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ แล้วเดินมาแต่งตัวในหัวก็มีความคิดอยากจะไปออกไปดื่มชิล ๆ สักหน่อย จึงเลือกใส่เสื้อผ้าที่สวมใส่เที่ยวกลางคืน แต่ไม่โป๊มากนะ เพราะไปคนเดียว
พอทุกอย่างเรียบร้อยฉันก็ลงมาจากห้องพบกับป้าจันเข้าพอดี
"คุณหนูจะออกไปไหนคะ"ฉันไม่สนใจคำถามของเธอ แต่ชะเง้อมองไปนอกบ้านก็ไม่เห็นรถของพ่อเลย
"พ่อยังไม่กลับ?"จึงเอ่ยถาม
"ค่ะ คุณท่านไปสังสรรค์กับเพื่อนนักธุรกิจ...แล้วคุณหนูจะไปไหนล่ะคะเนี่ย"
"ไปสังสรรค์ค่ะ"ฉันฉีกยิ้มกว้างแล้วเดินออกมา
"เดี๋ยวค่ะคุณหนู..."ฉันหันหลังกลับไป
".....จะไปกับใครคะ"
"ไปคนเดียว...."ป้าจันกำลังจะอ้าปากพูด
"....ไม่ต้องห้าม ต้องโตและดูแลตัวเองได้แล้ว"
"แต่คุณ..."
"ต้องสัญญาว่าจะดื่มไม่มาก..ต้องแค่อยากไปนั่งเล่นแก้เบื่อ"ว่าจบฉันก็รีบเดินออกมาทันที
ระหว่างขับรถฉันก็คิดในหัวว่าจะไปผับไหนดี และแล้วภาพพี่ทอยก็ลอยเข้ามาในหัว
"ไปผับพี่ทอยดีกว่า"พอคิดได้แบบนี้ก็เลี้ยวรถขับไปยังเส้นทางผับพี่ทอยทันที
พอมาถึงลงจากรถฉันก็เดินสำรวจว่ามีรถพี่ทอยจอดอยู่หรือเปล่า แต่ก็ไม่มี
"หรือว่าพี่ทอยยังไม่มา"แล้วฉันก็เดินเข้าไปในผับ พนักงานต้อนรับก็จัดการหาโต๊ะให้ฉันทันที
"ดื่มอะไรดีครับ"
"เอ่อ...เอาไวน์ขวดนึงค่ะ"
"ครับ"แล้วพนักงานเสิร์ฟก็เดินไป
ฉันนั่งดื่มไปเรื่อย สายตาก็มองไปยังทางเข้าเพื่อจะดูว่าพี่ทอยจะมาตอนไหน จนเวลาล่วงเลยผ่านไปหลายชั่วโมง และมันก็ดึกมากแล้วจึงขอเช็คบิลกลับ วันนี้โชคไม่ดีเลยไม่ได้เจอพี่ทอย
หลังจากเช็คบิลเรียบร้อยฉันก็เดนมายังที่รถ และก่อนจะเปิดประตูก็นึกอะไรขึ้นมาบางอย่างจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดเบอร์โทรหาคนที่ฉันอยากเจอ ตื๊ดดดด ตื๊ดดดด
เงียบ! เขาไม่รับ ฉันก็ลองโทรซ้ำไปหลายครั้งจนเขารับ.
"พี่ทอย...อยู่ไหน"เสียงฉันออกจะยาน ๆ หน่อยเพราะดื่มไปหลายแก้ว
(คอนโด)เขาตอบกลับเสียงห้วน ๆ
"วันนี้ไม่ออกไปดื่มเหรอ"
(ไม่...ถ้าเมาก็กลับบ้านไปนอนซะ!)เขาตวาดประโยคหลังและราวกับรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่บ้าน
"ต้องไม่ได้เมา...พี่อยู่คอนโดใช่ไหม"
(อืม)เสียงทุ้มตอบกลับสั้น ๆ
"ให้ต้องไปหาได้ไหม ต้องอยากเจอพี่"
(ไม่ต้องมา!)ตวาดใส่ฉันอีกแล้ว
"ต้องคิดถึงพี่อ่ะ..เดี๋ยวต้องจะซื้อของที่พี่ชอบไปให้กิน"ฉันคิดถึงเขาจริง ๆ อยากเจอเขามาก
(ต้องรัก...เราเลิกกันแล้ว)เขาย้ำคำว่าเลิกกันเสียงเข้ม
"แต่ต้อง..."
(เข้าใจไหมว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะฉะนั้นเราไม่ควรมาเจอกัน..อีกอย่างฉันก็มีแฟนแล้ว)
"...."มันรู้สึกราวกับมีมีดมาแทงที่หัวใจ
(อย่ามายุ่งกับฉัน...ฉันไม่ได้รักเธอแล้ว)ระหว่างที่ฉันยืนฟังที่เขาพูด อยู่ก็มีชายฉกรรจ์สองคนเดินมาที่ฉัน
"น้องสาวมาคนเดียวเหรอครับ"
(ต้องรักเธออยู่ไหน)เป็นเสียงพี่ทอยดังมาในโทรศัพท์
"ต้องอยู่ผับพี่"ฉันพยายามเดินหนีชายฉกรรจ์สองคนที่พยายามปรี่มาที่ฉัน
(เข้าไปในผับก่อน)
"ค่ะ"พอสิ้นเสียง พี่ทอยก็กดวางสาย ฉันก็รีบก้าวขาเรียวเข้าไปในผับทันที
"จะไปไหนน้องสาว"แต่ทว่าชายฉกรรจ์ก็วิ่งมาดักที่หน้าฉัน
"หลบไปนะ"
"คืนนี้ไปนอนกับพี่ดีกว่า"
"กรั๊ดดดด ปล่อย!"ฉันกรีดร้องลั่นเมื่อชายทั้งสองเข้ามากระชากแขกฉันให้ไปกับพวกมัน
พวกมันพยายามลากฉันไปที่รถ ฉันก็พยายามร้องเสียงดังให้คนช่วย
"ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย...."และพยายามสะบัดแขนออกจากมือหนาทั้งสองข้าง
"หยุดนะ!"เสียงชายหนุ่มดังมาจากด้านหลัง ฉันรีบหันไปขอความช่วยเหลือทันที
"ช่วยด้วยค่ะ ...ช่วยด้วย"ชายฉกรรจ์ทั้งสองเห็นการ์ดที่เข้ามาหลายคนทำให้ทั้งคู่ปล่อยฉันอย่างง่ายดาย. แล้วก็รีบวิ่งหนีขึ้นรถตัวเองขับออกไป
จากนั้นการ์ดคนหนึ่งก็เดินมาช่วยฉัน
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"เอ่อ..ไม่เป็นไรค่ะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ด้วยความตกใจ
"ไปนั่งข้างในก่อนครับ.."
"...คุณทอยกำลังจะมา"ฉันหยุดชะงักเมื่อได้ยินว่าพี่ทอยกำลังจะมา
"พี่ทอย?"
