บทที่ 652

Latest chapter

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 774

  เป็นไปไม่ได้!หวงเสี่ยวอวี้ไม่เคยสงสัยในฝีมือไสยศาสตร์ของตัวเอง เพราะเมื่อในอดีตเธอก็ใช้ไสยศาสตร์พิชิตศึกในวังจนได้ชัยชนะมาแล้ว พิษบ่วงรักของเธอจะมาล้มเหลวกับฮั่วซือหานได้ยังไง?“ลี่เจียว เธอคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ บ่วงรักนี่ถ้าลงแล้วจะไม่มีทางสลายง่ายๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะเสื่อมฤทธิ์”“แต่มันก็เสื่อมไปแล้วจริงๆ ฮั่วซือหานยังคงอยู่กับฉือหว่าน!”หวงเสี่ยวอวี้คิดอย่างรวดเร็วในหัว เธอไม่เข้าใจว่าความผิดพลาดมันเกิดขึ้นตรงไหน ทันใดนั้นเธอก็มองเห็นเงาคนหลายคนที่ประตูห้องฮั่วซือหาน ฉือหว่าน เย่ฮวนเอ่อร์ มาถึงกันหมดแล้วไม่เพียงแค่นั้น ยังมีอีกสองคนที่คุ้นตา ลี่มั่วเฉียน และเจียงยิ่งเสวี่ยลี่มั่วเฉียนและเจียงยิ่งเสวี่ยก็มาด้วยทุกคนมาพร้อมหน้ากันหมดหวงเสี่ยวอวี้เข้าใจขึ้นมาทันที นี่คือกับดักที่ฮั่วซือหานวางไว้ เขาจงใจพาทุกคนมาที่นี่เพื่อให้เธอเปิดโปงตัวเองไม่ได้! เธอจะเปิดเผยไม่ได้เด็ดขาด!ลี่มั่วเฉียนยังไม่รู้ว่าเธอมีความสามารถด้านไสยศาสตร์ยูนนานหวงเสี่ยวอวี้หันมามองลี่เจียว “เจียวเจียว ฉันว่าร่างกายเธอดูไม่ค่อยดี กลับไปพักก่อนเถอะ ไว้ค่อยคุยกันวันหลังได้ไหม?”ขณะพูด หวงเสี่ยวอวี้ก

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 773

  เย่ฮวนเอ่อร์สงสัย “ไปดู? ไปดูที่ไหน?”ฮั่วซือหานกับฉือหว่านลุกขึ้นยืน ฉือหว่านยิ้มบาง “ฮวนเอ่อร์ เธอแค่ตามไปดูก็พอแล้ว”ฮั่วซือหานจับมือน้อยของฉือหว่านแล้วพาเดินออกจากบ้าน เย่ฮวนเอ่อร์รีบวิ่งตาม “เดี๋ยวฉันไปด้วย!”...ลี่เจียวรีบมาถึงวิลล่าซีหยวนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้หวงเสี่ยวอวี้พักอยู่ที่นี่หลังจากหวงเสี่ยวอวี้ย้ายออกจากตระกูลลี่ เธอก็มาอยู่ที่นี่ วิลล่าซีหยวนหลังนี้เป็นของขวัญจากลี่มั่วเฉียน เป็นย่านเศรษฐีที่ขึ้นชื่อ พื้นที่ทุกตารางนิ้วล้วนมีมูลค่าลี่เจียวกดกริ่งหน้าบ้านด้วยความร้อนใจ จึงกดติดต่อหลายครั้งติดกันไม่นาน สาวใช้ก็รีบมาเปิดประตู “มาแล้วค่ะ มาแล้ว ใครกันนะรีบร้อนขนาดนี้... คุณหนูลี่!”สาวใช้จำลี่เจียวได้ รีบแสดงความเคารพอย่างสุภาพทันทีลี่เจียวเดินเข้าบ้านไปทันที “น้าหวงอยู่ไหน?”ลี่เจียวเดินเข้ามาในห้องรับแขกแต่ไม่เห็นหวงเสี่ยวอวี้ “น้าหวงอยู่ข้างบนใช่ไหม? ฉันขึ้นไปดูเอง”สาวใช้รีบขวางไว้ “คุณหนูลี่ คุณนายกำลังแช่น้ำนมอยู่ชั้นบนค่ะ พวกเราตุ๋นโจ๊กเยื่อไผ่ไว้ให้ คุณนายสั่งไว้ว่าไม่ให้ใครรบกวนท่านในระหว่างบำรุงร่างกาย ดังนั้น... ดังนั้น...”ลี่เจียวสีหน้าเย็นชา “

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 772

  ฉือหว่านจับชีพจรของฮั่วซือหานทันทีฮั่วซือหานพยายามจะดึงข้อมือตัวเองกลับแต่ปลายนิ้วขาวเรียวของฉือหว่านกดไว้แน่น “อย่าขยับ!”ไม่นานฉือหว่านก็ขมวดคิ้วแน่นเย่ฮวนเอ่อร์รีบถาม “หวานหว่าน ทำไมเธอขมวดคิ้วล่ะ? ร่างกายของพี่ชายฉันเป็นอะไร?”เวลาไปหาหมอ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการเห็นหมอขมวดคิ้วฉือหว่านหันมามองฮั่วซือหาน “พูดมาเถอะ คุณเป็นอะไรกันแน่?”ฮั่วซือหานยอมรับตรงๆ “ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ผมรู้แค่ว่าทุกอย่างมันเกี่ยวกับคุณ”“เกี่ยวกับหวานหว่าน?” เย่ฮวนเอ่อร์งุนงง “พี่พูดหมายความว่าไง?”“หวานหว่าน ถ้าผมไม่เข้าใกล้คุณ ผมก็จะเหมือนคนปกติ แต่พอผมเข้าใกล้คุณ ผมก็รู้สึกปวดหัวแทบระเบิด วันนั้นที่เรานัดกันไปจดทะเบียน ผมไม่ได้ตั้งใจผิดนัด แต่ผมปวดหัวจนหมดสติ พอผมฟื้นขึ้นมาแล้วรีบไปหาคุณ คุณก็ไปแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ “อะไรนะ! ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง! หวานหว่าน แล้วร่างกายของพี่ชายฉันมันเป็นอะไรกันแน่?”ฉือหว่าน “ฉันสงสัยว่าเขาโดนพิษ บ่วงรัก”“บ่วงรัก?”“ใช่ เป็นไสยศาสตร์มืดจากแถบยูนนาน ถ้าคุณโดนบ่วงรัก ก็จะไม่สามารถเข้าใกล้ฉันได้!”“ไสยศาสตร์จากยูนนาน? แล้วพี่ฉันไปโดนบ่วงรัก

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 771

  ลี่เจียวมองฮั่วซือหาน “ซือหาน ทำไมคุณถึงกลับไปอยู่กับฉือหว่านอีก?”ฮั่วซือหานโอบฉือหว่านแล้วยิ้ม “ผมอยู่กับหวานหว่านอยู่แล้ว เราตั้งใจจะไปจดทะเบียนสมรสกัน”“แต่ว่า... คุณก็นัดฉันไปกินข้าวไม่ใช่เหรอ?”ฮั่วซือหานเลิกคิ้วขึ้น “ที่คุณบอกว่าผมนัดคุณไปกินข้าวน่ะเหรอ ผมก็แค่พูดเล่นๆ เอง ผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำ คุณยังจำได้อีกเหรอ? คุณคงไม่ได้รออยู่ที่ร้านอาหารตลอดเลยใช่ไหม?”สีหน้าของลี่เจียวซีดเผือด เธอไม่คิดเลยว่าฮั่วซือหานจะพูดแบบนี้ชัดเจนว่าเขาแค่เล่นกับเธอ ทำให้เธออับอายโดยตั้งใจพรึ่บ~เย่ฮวนเอ่อร์กลั้นหัวเราะไม่อยู่ “ลี่เจียว ตอนนี้เธอเห็นกับตา ได้ยินกับหูแล้ว เป็นไงล่ะ? พี่ชายฉันไม่เคยชอบเธอเลย คนที่พี่ชายฉันรักมาตลอดก็คือหวานหว่าน!”ลี่เจียวหันไปมองฮั่วซือหาน “ซือหาน... เป็นแบบนั้นจริงเหรอ?”ตอนนี้ฮั่วซือหานปวดหัวแทบขาดใจ มือที่โอบอยู่บนบ่าของฉือหว่านกำแน่น เขาพยายามอดทนสุดแรง เพื่อไม่ให้ความเจ็บปรากฏออกมาทางสีหน้า เขาไม่อยากให้ลี่เจียวจับสังเกตได้ฮั่วซือหานยังคงท่าทีสงบนิ่ง “ลี่เจียว คุณจะถามให้ได้อะไร ในเมื่อคุณก็รู้มาตลอดว่าคนที่ผมรักคือฉือหว่าน”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมองเขา

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 770

  ฉือหว่านหันหลังจะเดินออกไป ทันใดนั้นมือถือของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายจากเย่ฮวนเอ่อร์ฉือหว่านกดรับสาย พอพูดได้แค่สองประโยค มือถือในมือเธอก็ถูกฮั่วซือหานแย่งไปทันที“ประธานฮั่ว คุณทำอะไรน่ะ คืนโทรศัพท์ให้ฉันเดี๋ยวนี้!”ฮั่วซือหานยื่นมือกดลงบนไหล่ของฉือหว่าน “หวานหว่าน ฉันไม่อนุญาตให้เธอพาเป่าเอ่อร์จากไป เธอได้ยินไหม!”ฉือหว่าน “ประธานฮั่ว คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินว่าฉันจะอยู่หรือไป ฉันกับเป่าเอ่อร์มีสิทธิ์เลือกทางของเราเอง!”ฮั่วซือหานไม่มีทางยอมให้ฉือหว่านพาเป่าเอ่อร์ไปได้ เขาเพิ่งได้เธอกลับคืนมา จะไม่มีวันยอมเสียแม่ลูกคู่นี้ไปอีกเป็นครั้งที่สองฮั่วซือหานกำลังจะพูด แต่ในตอนนั้นเองเขาก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง ความเจ็บแปลบที่แทรกเข้ามาราวกับสมองจะระเบิดกลับมาอีกครั้งใบหน้าของฮั่วซือหานซีดเผือด ก่อนจะมาเขาก็กินยาแก้ปวดไว้แล้ว แต่ความเจ็บปวดคราวนี้กลับรุนแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ฉือหว่านยื่นมือผลักเขาออกไป “ประธานฮั่ว ถ้าคุณไม่ไป งั้นฉันจะไปเอง”ฉือหว่านหยิบตั๋วเครื่องบินสองใบใส่กระเป๋า แล้วหยิบกระเป๋าขึ้นเตรียมจะออกจากบ้าน“หวานหว่าน อย่าไป!”ฮั่วซือหานพุ่งเข้ามากอดเธอจากด้านหลังตอนนี

• คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 769

  เย่ฮวนเอ่อร์ว่า “ได้เลย งั้นเราไปเดี๋ยวนี้เลย!”ลี่เจียวลุกขึ้น เดินไปพร้อมกับเย่ฮวนเอ่อร์...ฉือหว่านอยู่ในตัวบ้าน เธอเปิดประตูหน้าบ้านออก แล้วก็เห็นร่างสูงสง่าและหล่อเหลายืนอยู่ตรงหน้า ฮั่วซือหานมาถึงแล้วเขามาที่นี่ได้ยังไง?เขาไม่ได้มีนัดกินข้าวกับลี่เจียวเหรอ?วันนั้นเขาไม่ไปสำนักงานเขตเพื่อจดทะเบียนสมรส แล้วก็ผ่านมาแล้วสองวัน เขายังไม่ติดต่อเธอ ไม่มาหาเธอ แม้แต่คำอธิบายก็ไม่มี ต่อให้ฉือหว่านจะเชื่อมั่นในความเป็นคนดีของฮั่วซือหานมากแค่ไหน ในใจเธอก็ยังมีความไม่พอใจ ตอนนี้เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาเลยฉือหว่านเอื้อมมือจะปิดประตู ไล่เขาออกไปข้างนอกแต่ฝ่ามือใหญ่ของฮั่วซือหานดันบานประตูไว้ ไม่ยอมให้เธอปิด เขามองหน้าเธอ “หวานหว่าน อย่าปิดประตู”สายตาแจ่มใสของฉือหว่านมองใบหน้าหล่อเหลาของเขา “ประธานฮั่ว คุณมาหาฉันทำไม?”ฮั่วซือหานยิ้มบาง “หวานหว่าน ตอนนี้เธอเรียกฉันว่า ‘ประธานฮั่ว’ แล้วเหรอ เรียกแบบนี้มันห่างเหินไปหน่อยนะ เราก็จะไปจดทะเบียนสมรสกันแล้วไม่ใช่เหรอ”เขายังกล้าพูดเรื่องนี้อีก!ฉือหว่านมองเขา “เราจะไปจดทะเบียนสมรสกันก็จริง แต่ประธานฮั่วไม่ใช่คนที่ไม่มาเองใช่ไหมล่ะ?”