อินทรีย์ที่คุยแผนการทุกอย่างกับลูกน้องอีก สามคนเสร็จเรียบร้อย ก็พาลาดตระเวนจนจบเวลาโพล้เพล้
อินทรีย์ก็ยังไม่ได้กลับมาที่เรือนใจนึงก็คิดถึงอัญชันใจแทบขาด ส่วนอีกใจนึงก็เป็นห่วงงานเหลือเกินเพราะตอนนี้อินทรีย์รู้ว่าด้านนอกไม่ปลอดภัยสำหรับชาวบ้าน
ต่อให้จะสัญจรกันไปมาก็ยังคงต้องเจอกับไอ้พวกโจรปล้นควายที่มันอาจจะไม่ได้มีแค่นับ 10 ชีวิตอย่างที่สืบรู้มา
"พี่ข้ารู้สึกว่าช่วงนี้ไอ้โกสุมมันไปที่โรงเหล้าของเศรษฐีอ๋องบ่อย ๆทแล้วมันก็หายไปสักพัก บางทีข้ามวันข้ามคืนกว่าจะกลับออกมา"ไอ้สนหันไปบอกอินทรีย์
"มันไปกินเหล้ามันก็ไม่เห็นจะแปลกที่มันจะหายไปข้ามวันข้ามคืน มันอาจจะนอนที่โรงเหล้าของเศรษฐีอ๋องก็เป็นได้แอินทรีย์ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของไอ้สนมากนัก
"แต่มันแปลกตรงที่ว่ามันทำลับ ๆ ล่อ ๆ กับไอ้มอญเด็กในโรงเหล้าแปลก ๆ ยังไงไม่รู้"พี่ไอ้สนยังคงเกิดข้อสงสัยในใจ
"มันแปลกๆของมึงเนี่ยมันแปลกยังไง"อินทรีย์เลิกคิ้วเป็นคำถาม
"ข้าเคยเห็นเหมือนมันรอบส่งสารอะไรบางอย่างแต่ข้าไม่มั่นใจนักนะพี่"
"ปกติไอ้คนที่ชื่อมอญเนี่ยมันก็ไม่ใช่คนหมู่บ้านเรา เป็นคนพลัดถิ่นมาขออาศัยใบบุญท่านเศรษฐีอ๋อง"ไอ้สนจึงอธิบายข้อสงสัยต่า