บทที่ 72 ชิงเอ๋อร์เปิดเผยตัวตน (ตอนต้น)
ฮ่องเต้ซวินเสวียนคงกำพระหัตถ์แน่นจนข้อนิ้วลั่น พยายามข่มกลั้นโทสะภายในพระทัย ก่อนหันมาตรัสถามโอรส
"เจ้าไปได้จดหมายฉบับนี้มาจากที่ใด"
"ทรงถามเจ้าของจดหมายเองดีกว่าพะย่ะค่ะ" ซวินเหิงเยว่ตอบพระบิดา รับสั่งขอให้หวายกงกงช่วยออกไปบอกเหลยต้งให้พาคนมาพบ
ครู่ต่อมาร่างบางของเซียวหนิงชิงก็ก้าวเข้ามาในห้องนั้น หญิงสาวคุกเข่าลงแสดงความเคารพฮ่องเต้เต็มพิธีการ
"เฉินเล่อชิงถวายบังคมฝ่าบาท ขอจงทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น หมื่นปีเพคะ"
นางไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนต่อโอรสสวรรค์ เพราะอย่างไรเขาก็ต้องทราบความจริงเร็วๆนี้อยู่ดี
เมื่อมีโอกาสได้พบทั้งที มิสู้ให้รู้ความจริงกันไปเลย บางทีฮ่องเต้อาจช่วยนางสะสางบัญชีแค้นได้รวดเร็วขึ้น…ในแผ่นดินนี้จะมีใครที่ทรงอำนาจไปกว่าบุรุษผู้นี้อีก
'แซ่เฉินอย่างนั้นหรือ' พระขนงของฮ่องเต้มุ่นเข้ากันเล็กน้อย ยามที่ทรงได้ยินชื่อแซ่ของหญิงสาวรูปโฉมพิลาสเบื้องพระพักตร์ ทรงรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
"ลุกขึ้นเถิด"
ซวินเหิงเยว่รีบปรี่เข้าไปประคองคนรัก พามานั่งยังเก้าอี้ใกล้ๆตน
ฮ่องเต้ซวินเสวียนคงลอบสบตากับหวาย
